Kimi Yembezelyesi Çeşitlerinde (Pisum arvense L.) Sıra Arası Mesafelerinin Tohum Verimi ile Bazı Verim Özelliklerine Etkisi Üzerinde Bir Araştırma

2013 ve 2014 yıllarında Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlalarında yürütülen bu araştırmada, iki farklı sıra arası mesafesinde (20 cm ve 40 cm) üç farklı yembezelyesi çeşidinin (Kirazlı, Töre ve Taşkent) tohum verimleri ve bununla ilgili özellikleri incelenmiştir. Araştırmada, metrekaredeki bitki sayısı, bitkide bakla sayısı, baklada tane sayısı, bin dane ağırlığı ve tohum verimi gibi karakterler ele alınmıştır. Hasattaki bitki sayısı, bitkide bakla sayısı ve baklada tane sayısı sıra arası uzaklıktan önemli ölçüde etkilenmiştir. İki yıllık deneme sonuçlarına göre, en yüksek birim alan tane verimi 309.8 kg/da ile Kirazlı çeşidinden alınırken, en düşük birim alan tane verimi ise 95.6 kg/da ile Töre çeşidinden elde edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yembezelyesi, tohum verimi, bezelye çeşitleri

An Investigation on the Effect of Row Spacings on the Seed Yield and Related Characteristics of Some Forage Pea (Pisum arvense L.) Cultivars

In this study conducted in the experimental fields of Field Crops Department of Faculty of Agriculture of Ege University in 2013 and 2014. The effect of two different row spacings (20 and 40 cm) on the seed yield and other related characteristics such as the number of plant per square meter, number of pod per plant, number of seed per pod, thousand kernel weight and seed yield of three different forage pea cultivars (Kirazlı, Töre and Taşkent) were tested. Number of plant at harvest, number of pod per plant and number of seed per pod were affected significantly by row spacing. According to the results of two years, the highest seed yield (3098 kg/ha) was obtained from Kirazlı cv. Whereas the lowest seed yield (956 kg/ha) was obtained from Töre cv.

Keywords:

Forage pea seed yield, pea cultivars, row spacing,

PDF

___

Açıkgöz, N. 1993. Tarımda Araştırma ve Deneme Metodları (III. Basım). Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No:478. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ofset Atölyesi, Bornova-İzmir, 202s.
Ahmed, C.M.S, F. Mahmood and M.A. Khokhor. 1999. Evaluation of some yield components of pea (Pisum sativum) cultivars under Islamabad conditions. Sarhad Journal of Agriculture 15 (4) 291-293.
Alan, Ö. ve H. Geren. 2012. Bezelye’de (Pisum sativum L.) Farklı Ekim Zamanlarının Tane Verimi ve Diğer Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkisi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 49(2), S: 127-134.
Anonim, 2015. Bornova Bölge Meteoroloji İstasyonu, Bornova- İzmir.
Bilgili,U. 2009. Yem Bezelyesi (Pisum arvense L.), Cilt:II, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı TÜGEM, İzmir, s:440-447.
Bozoğlu, H., E. Pekşen ve A. Gülümser. 2004. Sıra Aralığı ve Humat Uygulamasının Bezelyenin Verim ve Bazı Özelliklerine Etkisi. Tarım Bilimleri Dergisi, 10 (1), s: 53-58.
Jallow, A.T. and T.U. Ferguson. 1985. Effects on planting density and cultivar of seed yield of cowpeas (Vigna unguiculata (L.) Walp.) in Trinidad. Tropical Agriculture, St. Augustine, 62(2): 121-124.
Karakuş, M., V. Çiftçi, Y. Toğay ve N. Toğay. 2005. Van-Gevaş Koşullarında Farklı Sıra Aralıklarının Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) de Verim ve Bazı Verim Öğelerine Etkisi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 15(1): 57-62
Sayar, M.S. ve A.E. Anlarsal. 2007. Diyarbakır Ekolojik Koşullarında Bazı Yembezelyesi (Pisumarvense L.) Hat ve Çeşitlerinin Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 53s.
Sert, H. ve S. İkincikarakaya. 2011. Hatay İli Ekolojik Şartlarında Börülce (Vigna sinensis (L.) Savi) Çeşitlerinin Tane Verimi ve Bazı Tarımsal Özellikleri Üzerine Farklı Bitki Sıklıklarının Etkisi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 45s.
Sümerli, M., İ. Gül ve Y. Yılmaz. 2002. Diyarbakır Ekolojik Şartlarında Yembezelyesi Hatlarının Verim ve Verim Öğelerinin Belirlenmesi. Güneydoğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enst. Md. Gelişme Raporları (Yayınlanmamış). Diyarbakır.
Tan, M., A. Koç ve Z. Dumlu Gül. 2012. Morphological Characteristics and Seed Yield of East Anatolian Local Forage Pea Ecotypes. Turkish Journal of Field Crops, 17(1), s: 24-30.
Timurağaoğlu, K.A, A. Genç ve S. Altınok. 2004. Ankara Koşullarında Yem Bezelyesi Hatlarında Yem ve Tane Verimleri. Tarım Bilimleri Dergisi, 10(4), s: 457-461.
TUİK, 2015. www.tuik.gov.tr (erişim tarihi: 26.01.2015).
Toğay, N., Y. Toğay, M. Erman ve B. Yıldırım. 2006. Kışlık İki Bezelye Hattı (Pisum sativum ssp. arvense L.)’nda Farklı Bitki Sıklıklarının Bazı Tarımsal Özellikler Üzerine Etkisi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 16(2): 97-103.
Uzun, A., H. Gün ve E. Açıkgöz. 2012. Farklı Gelişme Dönemlerinde Biçilen Bazı Yem Bezelyesi (Pisum sativum L.) Çeşitlerinin Ot, Tohum ve Ham Protein Verimlerinin Belirlenmesi. Uludağ Üniv. Ziraat Fakültesi Dergisi, 26 (1), s: 27-38.
Yılmaz, H.A. 1999. Kahramanmaraş Ekolojisinde Farklı Ekim Sıklıklarının, İki Soya (Gliycine max (L.) Merill) Çeşitinde, Verim ve Verim Unsurlarına Etkisi, Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 23, s:223-232.