Farklı Ekolojik Koşullardaki Kayısı Çeşitlerinde Toprak ve Yaprak Besin Elementi İçeriklerinin Karşılaştırılması

zmir ekolojik koşullarında yetiştiriciliği yapılan Iğdır, Tokaloğlu, Precoce de Tyrinthe, Kabaaşı ve Hacıhaliloğlu kayısı çeşitlerinde verim düşüklüğünün nedenlerinin araştırıldığı bu çalışmada, optimum üretimin sağlandığı Malatya

Anahtar Kelimeler:

-

Comparison of Soil and Leaf Nutrient Contents of Apricot Cultivars in Different Ecology Conditions

n this study, Iğdır, Tokaloğlu, Precoce de Tyrinthe, Kabaaşı and Hacıhaliloğlu apricot varieties grown in Izmir ecological conditions were investigated the causes of low efficiency. For this purpose, nutrient contents were examined I

Keywords:

-,

PDF

___

Anonim, 1951. Soil Survey Staff, Soil Survey Manual Agricultural Research Administration United States Department of Agriculture, Handbook, 18, pp:340-377
Anonim, 2013. www.tuik.gov.tr (Haziran, 2013)
Asma, B.M. 2000. Kayısı Yetiştiriciliği, İnönü Üniversitesi, Malatya.
Bingham, F.T. 1949. Soil Test for Phosphate. California Agr. 3(7):11-14.
Bouyoucous, G.J. 1955. A Recalibration of Hydrometer for Making Mechanical Analysis of Soils. Agronomy Journal. 43: 9.
Bozkurt, M.A., T. Yarılgaç ve K.M. Çimrin. 2001. Çeşitli meyve ağaçlarında beslenme durumlarının belirlenmesi. Yüzüncü Yıl Üniv., Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi (J. Agric. Sci.), 11(1):39-45pp.
Bremner, J.M. 1965. Total nitrogen. In. C.A. Black et. al. (ed). Methods of soil Analysis. Part 2. Agronomy 9: 1149-1178. Am. Soc. of Agron., Inc. Madison, Wisconsin, USA.
Cociu, V. and L. Mihai. 1999. Macro and microelements content in leaves and shoots of some new apricot varieties in reation to crown shape. Acta Hort., 488: 515 – 519pp.
Dejampour, J. and M. Zeinalabedini. 2006. Determination of some vegetative and bloom characteristics of some lokal apricots in Azarbaijan (İran) ecological conditions. Acta Hort., 717: 63 – 65pp.
Eryüce, N., Yağmur, B., Çolak, M.S., 2004. Kayısıda Mineral Beslenme Durumunun Belirlenmesi ve Gübrelemenin Verim ve Kaliteye Etkisi. TÜBİTAK TARP – 2573-2 No’lu Proje Sonuç Raporu, İzmir.
Jackson, M. L., 1967. Soil Chemical Analysisç Prentice-Hall of India Private Lim. NewDelhi
Kacar, B. 1972. Bitki ve toprağının kimyasal analizleri, II bitki analizleri. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınlari. No: 453, Ankara, 646 p.
Karlıdağ, H. ve M. Güleryüz, 2007. Hacıhaliloğlu kayısı çeşidinde farklı yetiştirme şartları ile bazı ağaç özellikleri arasındaki ilişkiler. Türkiye V. Ulusal Bahçe Bitkileri Kongresi, Cilt 1: 788 – 791s.
Kaşka, N. 1968. Çok yıllık bitkiler ve özellikle meyve ağaçlarında karbonhidratların kullanılması ve depolanması. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yay: 310, Yardımcı Ders Kitabı: 110s.
Lindsay, W. L., and Norwel W. A., 1978, Development of a DTPA Soil Test for Zinc, Iron, Manganase and Copper, Soil Science of America, 42:421-428
Schlichling, E., Blume, H.P., 1966, Bodenkundliches Praktikum, Verlang Paul Parey, Hamburg-Berlin
Uslu, S., Ç. Genç, M. Bilici, A. Bilici and Ş. Doğanay. 1995. Nutrient status of apricot orchards in Malatya. Acta Hort., 384: 355 – 356pp.
Velemis, D., D. Almaliotis, S. Bladenopoulou and I. Karayiannis. 1999. Growth and nutritional status of twelve apricot varieties grafted on two rootstocks. Acta Hort., 488: 489 – 493pp.
Yıldız, A., A. Yıldız, İ. Doran, A. Aydın ve D. Keleş. 2007. İnorganik ve organik gübrelerin Precoce de Tyrinthe kayısı çeşidinin gelişme, verim ve kalitesi üzerine etkileri. Alatarım, 6 (2): 1-8s.