SOSYAL HİZMET VE SOSYAL YARDIMDA BÜYÜKŞEHİR BELEDİYELERİ İLE İLÇE BELEDİYELERİ ARASINDA NASIL BİR DAĞILIM YAPILABİLİR?

Son yıllarda daha fazla öne çıkan ve sosyal uygulamalarını arttıran yerel yönetimler içinde belediyeler daha fazla gündemdedir. Belediyeler içinde de farklı belediye birimleri olduğu için, bu birimler arasında nasıl bir hizmet dağılımı yapılacağı tartışılmaktadır. Yine sosyal yardım ve sosyal hizmet alanında hem büyükşehir belediyelerinin hem de büyükşehirdeki ilçe belediyelerinin aynı nitelikli sosyal hizmetleri ve sosyal yardımı sunması aynı zamanda etkinliği engelleyen, kaynak israfına yol açan bir uygulama olarak karşımıza çıkabilmektedir. Bu çalışma belediyelerin kendi aralarında hizmet dağılımına yönelik yaptıkları tartışmalara katkı sağlayacaktır. Anahtar Kelimeler: Büyükşehir Belediyesi, İlçe Belediyesi, Sosyal Yardım, Sosyal Hizmet.

Anahtar Kelimeler:

Büyükşehir Belediyesi, İlçe Belediyesi, Sosyal Yardım, Sosyal Hizmet

HOW CAN A DISTRIBUTION BE MADE IN SOCIAL AIDS AND SOCIAL WORK BETWEEN METROPOLITIAN AND DISTRICT MUNICIPALITIES?

Recently, municipalities have been more prominent among local administrations which have been more prominent and increased social practice. Since,there are different units in municipalities, it has been discussed how to distribute services among these units. Even so, presenting same kind of social work and social assistance by both metropolitian and district municipalities that functions at the same region not only decrease efficency but also cause waste of resources. This study contributes the discussions between municipalities regarding service distrubutions. Keywords: The Metropolitan Municipality, District Municipalitiy, Social Aids, Social Work.

PDF

___

Alada, A. B. (1995). Türkiye’de büyükşehir belediye yönetimi üzerine. Yayınlanmamış Çalışma. İstanbul.
Çengelci, E. (1993). Sosyal refahın gerçekleşmesinde sosyal yardımların rol ve önemi. H.Ü Sosyal Hizmetler Yüksekokulu Dergisi, 11 (1-2-3): 9-34.
Çitci, O. (1989). Yerel yönetimlerde temsil: belediye örneği. Ankara: TODAİE.
Eke, A. E. (1982). Anakent yönetimi ve yönetimler arası ilişkiler. Ankara: AÜ SBF Yayınları.
Erder, S. (2008). Türkiye' de yerel politikanın yükselişi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Ersöz, H. Y. (2011). Sosyal politikada yerelleşme. İstanbul: İTO Yayını.
Eryılmaz, B. (2008). Kamu yönetimi. Ankara: Okutman Yayıncılık.
Geray, C., Keleş, R., Hamamcı, C., Kaplan, A., Çoban, N. A. ve Duru, B. (1995). Büyükşehir ve ilçe belediyeleri araştırması. Ankara: TBD ve Konrad Adenauer Vakfı.
İspir, E. (1991). Şehirleşme ve meseleleri. Ankara: Gazi Büro Yayınları.
Keleş, R. (1998). Sunuş konuşması, Avrupa’da yerel yönetim birlikleri. Ankara: TDB ve KAV Yayını.
Keleş, R. (2000). Yerinden yönetim ve siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi.
Keleş, R. (2012). Yerinden yönetim ve siyaset. İstanbul: Cem Yayınevi.
Keleş, R. ve Yavuz, F. (1989). Yerel yönetimler. 2. Baskı. Ankara: Turhan Kitabevi.
Kesgin, B. (2012a). Kentsel yoksulluğa yönelik yerinden ve yerel müdahale: sosyal belediyecilik. SDÜ Sosyal Bilimler Dergisi, (26): 169-180.
Kesgin, B. (2012b). Kamu sorumluluğunda sosyal hizmet. İstanbul: Açılım Kitap.
Kesgin, B. (2012c). Yoksulluğa yerel müdahale sosyal belediyecilik. Bursa: Ekin Yayınları.
Kesgin, B. (2013). Kamu sosyal politikalarında sosyal yardım. İstanbul: Açılım Kitap.
Kesgin, B. (2015). Etkinlikle verimlilik arasında belediyeler. Uluslararası İktisadi ve İdari İncelemeler Dergisi, (14): 157-176.
Koşar, N. G. (2000). Sosyal hizmetlerde sosyal yardım alanı. Ankara: Şafak Matbaacılık.
Lister, J. ve Labonte, R. (2009). Küreselleşme ve sağlık sistemleri değişimi. R. Labonte, T. Schrecker, C. Packer, V. Runnels (Ed.) Küreselleşme ve sağlık: Süreç, kanıtlar ve politika: İçinde 200-233. İlker Kayı ve Yeşim Yasin (Çev.). İstanbul: İnsev Yayınları.
Mingione, E., Oberti, M. ve Jose, P. (2002). Cities as local systems. Saracone C. (Ed.) Social assistance dynamics in Europe: İçinde 35-79.UK: The Policy Press.
Newton, K. (1982). Is small really so beautıful? is big really so ugly? Size, effectiveness and democracy in local government. Political Studies, 30 (2): 190-206.
Okçu, M. ve Hüseyin G. (2013). Dünyada yerel yönetimler-örnekler uygulamaları. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Saraceno, C. (2002). Introduction: exploring social assistance dynamics. Saracone C. (Ed.) Social assistance dynamics in Europe: İçinde 1-34. UK: The Policy Press.
Shafritz J. M., Russell, E. W. Ve Borick, C. P. (2011). Introducing public administration. Seventh edition. USA: Pearson.
Sharpe, J. (1995). Local government, size, efficiency and citizen participation. CDLR: Council of Europe.
Stoker, G. (1988). The Politics of local government. London: Macmillan.
Stoker, G. (1996). Introduction: normative theories of local government and democracy. K. Desmond ve S. Gerry (Ed.) Rethinking Local Democracy: İçinde 1-27. London: Macmillan.
Topal, A. ve Hasan Ö. (1999). Avrupa ülkelerinde belediyelerin konsolidasyonu eğilimleri ve İstanbul için optimal bir plan önerisi. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 8 (4): 30-59.
Tortop, N. (1995). Yerel idarelerde büyüklük ölçütleri. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 4 (6): 21-25.
Turan, M. ve Duru, B. (2014). Anakentin zayıf halkaları: ilçe belediyeleri. Uluslararası Türk Dünyası Yerel Yönetimler Sempozyumu Bildiriler Kitabı: İçinde 283-291. 25-26 Kasım 2014, Gazimağusa, KKTC.
Yıldırım, S. (2014). Dünyada ve Türkiye’de büyük kent yönetimi üstüne. Ankara: Çankaya Belediyesi Yayını.
Zengin, O. (2014). Büyükşehir belediyesi sisteminin dönüşümü: Son on yılın değerlendirmesi. Ankara Barosu Dergisi, 72 (2): 91-116.