“Cellât ve Ağlayan Yüz” Adlı Hikâyenin Göstergebilimsel Açıdan Çözümlemesi

Araştırma Konusu: Dil düzleminde belirmediği sürece anlam, çözümlenmemiş bir veri, biçimlenmemiş bir tözdür ve her dilde değişik biçimlerde şekillenir. Başka bir ifadeyle, aynı anlam farklı dillerde değişik biçimlere bürünür. Bu biçimleri ise dilin işlevleri belirler. Anlamın her seferinde yeni bir biçimin tözü olması dışında var olma olanağı yoktur. Bu durum dilsel içerikte özgül bir biçimin, yani içeriğin biçiminin oluşması demektir Göstergebilim anlamın nasıl oluşturulduğu ve gerçekliğin nasıl sunulduğu sorularını göstergelerden yola çıkarak, dilbilimsel ve mantıksal yöntemler aracılığıyla yanıtlamaya çalışır. Araştırma Yöntemi: Bu çalışmada, Orhan Pamuk’un “Kara Kitap” adlı romanında yer alan “Cellat ve Ağlayan Yüz” adlı hikaye, Gremias’ın eyleyenler modeli aracılığıyla, göstergebilimsel açıdan çözümlenmiştir. Bu amaçla, ilkin yüzeysel metin düzeyinde, metnin öne çıkan özellikleri üzerinde durulmuştur. Sözdizimi ve temel anlamsal düzeyde, metin kesitlere ayrılarak her kesitin sahip olduğu çekirdek işlevler ve belirtiler

Araştırma Konusu: Dil düzleminde belirmediği sürece anlam, çözümlenmemiş bir veri, biçimlenmemiş bir tözdür ve her dilde değişik biçimlerde şekillenir. Başka bir ifadeyle, aynı anlam farklı dillerde değişik biçimlere bürünür. Bu biçimleri ise dilin işlevleri belirler. Anlamın her seferinde yeni bir biçimin tözü olması dışında var olma olanağı yoktur. Bu durum dilsel içerikte özgül bir biçimin, yani içeriğin biçiminin oluşması demektir belirlendikten sonra, burada yer alan kesit içi çatışmalar ve çelişkiler göstergebilimsel karelerle çözümlenmiştir. Sonuç: Göstergebilimsel çözümleme sonucunda elde edilen verilerle kurmaca ve yaşam arasındaki ilişkiyi gösteren derin anlamsal düzeye ulaşılmış ve hikâyenin en alt katmanında yer alan ileti ortaya konulmuştur. Göstergebilim anlamın nasıl oluşturulduğu ve gerçekliğin nasıl sunulduğu sorularını göstergelerden yola çıkarak, dilbilimsel ve mantıksal yöntemler aracılığıyla yanıtlamaya çalışır. Araştırma Yöntemi: Bu çalışmada, Orhan Pamuk’un “Kara Kitap” adlı romanında yer alan “Cellat ve Ağlayan Yüz” adlı hikaye, Gremias’ın eyleyenler modeli aracılığıyla, göstergebilimsel açıdan çözümlenmiştir. Bu amaçla, ilkin yüzeysel metin düzeyinde, metnin öne çıkan özellikleri üzerinde durulmuştur. Sözdizimi ve temel anlamsal düzeyde, metin kesitlere ayrılarak her kesitin sahip olduğu çekirdek işlevler ve belirtiler 

___

Akbulut, H. (2002). Matrix filminin Propp ve Greimas örnekçelerine göre çözümlenmesi. Kilad, 1(2).

Greimas, A.J. (1983). Du sens II: Essais sémiotiques. Paris: Edition du Seuil.

Greimas, A.J. (1979). Introduction à l'Analyse du discours en sciences sociales. Paris: Classiques Hachette.

İşeri, K. (2008). Ömer Seyfettin'in Yüz Akı öyküsünün gösterge bilimsel çözümlemesi. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 5(3), 117-139.

Kıran, A. (1990). Dilbilim-göstergebilim ilişkileri. Dilbilim Araştırmaları. Ankara: Hitit Yayınevi, 51-62.

Kıran, A. (1998). Günümüzde yazınsal göstergebilim. Mersin: XII. Dilbilim Kurultayı Bildirileri Günümüz Fransız Göstergebilimi ve Uygulama Alanları Yuvarlak Masa Toplantısı. 237- 248.

Pamuk, O. (1994). Kara kitap. 17. Baskı. İstanbul: İletişim Yay.

Sarıçoban A.,and Aktaş D. (2011). A new intercomprehension model: Reservoir model. The Journal of Language and Linguistic Studies, 7(2),144-163.