Öz Toplumun farklı kesimlerinin kendi aralarında gizli bir iletişim kanalı kurmalarını sağlayan argo, dilin en önemli zenginliklerinden birisidir. Argo, toplumun hemen hemen her kesimi tarafından günlük konuşmalarda kullanılmakta, değiştirilmekte veya dönüştürülmektedir. Hatta alan argosuna ait kimi sözcük ve deyimler zamanla genel argoya sızmakta ve toplumun çoğunluğu tarafından anlaşılır hale gelmektedir. Kökleri çok derinlere uzanan Türkçenin argosu da oldukça renkli ve zengindir. Türk dilinin ilk sözlüğü olan Dîvânu Lugâti’t-Türk’te de çok sayıda argo sözcük yer almaktadır.  Aynı zamanda yabancı dil olarak Türkçe öğretimi tarihinin Kâşgarlı Mahmud’a kadar götürüldüğü düşünülürse,  dil öğretiminde argonun da tartışılmasının gerekliliği ortaya çıkmaktadır. Günümüzde de yabancı dil öğretiminde üzerinde durulması gereken noktalardan biri öğrencilerin iletişimsel becerilerini geliştirmektir. Bu ise bir noktaya kadar sokakta, çarşıda, eğlence yerlerinde vs. kısacası halk arasında yaşayan dilin zenginliklerinin öğrencilere sunulmasıyla mümkün olabilir. Bu çabanın gereği olarak Kâşgarlı Mahmud argo sözcük ve deyimleri çekinmeden kullanmış ve bunlar hakkında açıklamalar vermiştir. Argonun yabancı dil olarak Türkçe öğretimindeki yerinin tartışıldığı bu çalışma doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Sonuçlar ışığında bir takım önerilerde bulunulmuştur