Martin Buber'de Varoluş ve Etik: 'Ben-Sen' İlişkisi

Bu yazı, Martin Buber'de 'Ben-Sen' (I and Thou) ilişkisini analiz eder. Buber'in ben-sen ilişkisi, gerçekliğin doğasını kişisel diyaloğun nasıl tanımlayabileceğini tasvir etmesiyle, bir diyalog felsefesidir. Bu bağlamda, şu sorulara cevap bulunmaya çalışılacaktır: Buber niçin böyle bir formül önermiştir? Önerisi hangi imaları barındırmaktaydı? Buber'in, Descartes'ın ben ya da egosuna ilave ettiği 'sen ve biz' eklentisi bu problemi çözmüş müdür? 'Ben-sen' ilişkisinin etik görünümü nasıldır? Doğal ve doğaüstücü teolojinin ötesinde, bir ahlâk görüşü sunulabilmiş midir? Onun çözümü esasında hümanist bir personalizm midir?

Existence and Ethics in Martin Buber’s Thought: “I-Thou” Relation

This paper analyses the ‘I and Thou’ relationship in Martin Buber’s thought. Martin Buber’s I and Thou presents a philosophy of personal dialogue, in that it describes how personal dialogue can define the nature of reality. Paper is searching that guestions in this context. Why has Buber offered such a formula? Which implications has his suggestion contained? Has the ‘You and We’ addition which to ‘Descartes’ cogito’ solved this problem How is the ethic outlook of the I and Thou relationship? Has this formula (or relationship) offered an ethic vision beyond the natural and supernatural theology? Is this solution a really humanist personalism?

___

Bettis, J D.(1969). (ed.) Phenomenology of religion, London: SCM Press.

Buber, M. (1958). I and Thou, second ed., (trans.R. Gregor Smith). New York: Charles Scribner’s Sons.

Buber, M. (1965). Between man and man (trans. R. Gregor Smith). New York, Macmillan Publishing.

Buber, M. (2000). Tanrı tutulması (çev. A. Tüzer). Ankara: Lotus Yayınları.

Descartes, R. (1962). Metafizik düşünceler (çev. Mehmet Karasan). Ankara: Milli Eğitim Basımevi.

Direk, Z. (2003a). Sonsuza tanıklığa sunuş. E. Levinas, Sonsuza tanıklık –Metis seçkileri içinde, (haz.: Z. Direk & E. Gökyaran). İstanbul: Metis Yayınları.

Gusdorf, G. (2000) İnsan ve Tanrı (çev. Zeki Özcan). İstanbul: Alfa Yayınları.

Guignon,C. (2002). Heidegger ve bilgi problemi: Kartezyen doğrulama modeli sorgu¬laması. İnsan bilimlerine prolegomena içinde (çev. H. Arslan). İstanbul: Paradigma Yayınları.

Kierkegaard, S. (1941) Kierkegaard’s concluding unscientific postscript, (trans. D. Swenson & W. Lowrie), Princeton: University Press.

Kierkegaard, S. (2001). Ölümcül hastalık umutsuzluk (çev. M.M. Yakupoğlu). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Leledakis, K. (2000). Toplum ve bilinçdışı (çev. A. Yılmaz). İstanbul:Ayrıntı Yayınları.

Levinas, E. (2003b). Kierkegaard: Varoluş ve etik, Kierkegaard ve din içinde, (çev. A. Demir-han). İstanbul: Gelenek Yayınları.

Levinas, E. (2003a). Etik ve sonsuz. Sonsuza tanıklık - Metis seçkileri içinde (haz.: Z. Direk E. Gökyaran). İstanbul: Metis Yayınları.

Levinas, E. (2003a). Tanrı ve felsefe. Sonsuza tanıklık - Metis seçkileri içinde (haz.: Z. Di¬rek E. Gökyaran). İstanbul: Metis Yayınları.

MacIntyre, A. (1984). After virtue: A study in moral theory. Indiana: University of Notre Dame Press.

Ramsey, P. (1983). Nine modern moralists. New York: Nanham & University Press of America.

Strauss, L. (2000). Politika felsefesi nedir? (çev. S. Zelyüt Hünler). İstanbul: Paradigma Yayınları.

Tambiah, S. J. (2002). Büyü, bilim, din ve akılcılığın kapsamı (çev. U. Can Akın). Ankara: Dost Yayınları.

Tillich, P. (1969). An evaluation of Martin Buber. In Theology of culture, (ed. Robert C. Kimball). New York: Oxford University Press.

Tillich, P. (1969). Martin Buber. In Theology of culture (ed. Robert C. Kimball). New York: Oxford University Press.

Tillich, P. (2001). Varoluşsal analizler ve dinî semboller (çev., A. Çınar). U.Ü.F.D. 10(2).

Tillich, P. (1960). Love, power and justice, ontological analyses and ethical applications. New York: Oxford University Press.

Tillich, P. (1963). Morality and beyond, New York: Harper & Row.

Tillich, P. (1967). Systematic theology. 3, Chicago: The University of Chicago.

Urhan, V. (1998). Kişiliğin doğası. Ankara: Vadi Yayınları.