Elazığ İlinde Uygulanan Etkinlik Temelli Değer Öğretimi Uygulamalarının Değerlendirilmesi

Öz Değerler, insan davranışlarına yön veren ölçülerdir. Bu bakımdan, insan davranışlarında özdenetim sağlamaktadır. İnsan davranışlarının dışsal güçler yerine içsel güçlerle kontrol edilmesi günümüz yönetim düşüncesini yansıtmaktadır. Ancak son yıllarda değerler eğitiminde görülen aşınmalar, birçok sosyal sorunun ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu nedenle, tüm dünyada değerler eğitimine olan ilgi artmıştır. Okullarda planlı ve kontrollü etkinliklerle gerçekleştirilen değerler eğitimi gittikçe önem kazanmaktadır. Bu çalışmada, Elazığ İlindeki okulöncesi, ilköğretim ve ortaöğretim okullarında uygulanan değerler eğitimi çalışmalarındaki iyi örnekler araştırılmıştır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinde kültür analizi, veri toplama aracı olarak ise doküman inceleme ve görüşme tekniği kullanılmıştır. İyi örneklerdeki etkinliklerin genelde geleneksel ve araç değerleri kapsadığı, etkinliklerin değer kazanımında etkili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Değerler Eğitimi, Etkinlik, Okulöncesi, İlköğretim ve Ortaöğretim Okulu

The Assessment of Activity-Based Practises for Values Education Applied in The City of Elazığ in Turkey

Keywords:

Values Education Ctivity-Based Values Education, Preschool, Primary And Secondary School, Good Examples,

PDF

___

Adler, A. (2000). Okulda güç eğitilebilir çocuklar, 2.Baskı, İstanbul: Cem Yayınevi. Akbaba, S. A. (2003). Eğitim yönetimi ve değerler, Değerler Eğitim Dergisi, 1 (1), 7-18.
Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış, Değerler Eğitimi Der- gisi, 6 (16), 9-27.
Akkoyunlu, B., & Tuğrul, B. (2002). Okulöncesi çocukların ev yaşantısındaki teknolojik etkileşimlerin bilgisayar okuryazarlığı becerileri üzerindeki et- kisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (23), 12-21.
Aydın, M. Z. (2010). Okulda çalışan herkesin görevi olarak değerler eğitimi. Değerler Eğitimi Buluşması’nda sunulan bildiri. İstanbul: TOBB Ekonomi ve Teknoloji Üniversitesi.
Başaran, İ.,E. (2005). Eğitim psikolojisi, gelişim, öğrenme ve ortam. 6. Baskı. An- kara: Nobel Yayın Dağıtım.
Bursalıoğlu, Z. (2005). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem A Yayınları.
Büyükdüvenci, S. (2002). Değerin değeri üzerine. Ş. Yalçın. (Ed.), Bilgi ve Değer Sempozyumu bildirileri (ss.249-253). Ankara: Vadi Yayınları.
Budumlu, A.G. (2007). Genel lise öğretmenlerine göre karakter eğitimi yoluy- la öğrencilere kazandırılacak değerler: Çok boyutlu bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Can, Ö. ( 2008). Dördüncü ve besinci sınıf öğretmenlerinin sosyal bilgiler dersinde değerler eğitimi uygulamalarına ilişkin görüşleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Çengel,Y. (2011). Özlü sözlerle güvenli bir gelecek için insani değerler. Eğitime Bakış Eğitim-Öğretim ve Bilim Araştırma Dergisi, 19, 13-19.
Çengelci,T. (2010). İlköğretim beşinci sınıf sosyal bilgiler dersinde değerler eğitiminin gerçekleştirilmesin ilişkin bir durum çalışması, Yayınlanmamış doktora tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Demircioğlu, İ.H., & Tokdemir, M.A. (2008). Değerlerin oluşturulma sürecinde tarih eğitimi: Amaç, işlev ve içerik. Değerler Eğitimi Dergisi, 6 (15), 69-88.
Demirhan, İ.C. (2007). İlköğretim düzeyinde değerler eğitimi programının etkililiği. Yayınlanmamış doktora tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler En- stitüsü.
Dilmaç, B. (2007). Bir grup fen lisesi öğrencisine verilen insani değerler eğitiminin insani değerler ölçeği ile sınanması. Yayınlanmamış doktora tezi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Durak, N. (2009). Aristoteles ve Farabi ‘de etik. İstanbul: Fakülte Kitabevi Yayınları.
Ertürk, S. (1975). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.
Fichter, J. (2002). Sosyoloji nedir? (Çev: Nilgün Çelebi). Ankara: Anı Yayıncılık.
Hodgkinson, C. (2001). Tomorrow, and tomorrow and tomorrow,: A post- post- modern purview. International Journal of Leradership in Education, 7 (2), 297.
Hofsede, G. (1991). Cultures and organizations: Software of the mind, 1. Ed. UK: Harper Collins Publishers, Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Karatay, H. (2011). Karakter eğitiminde edebi eserlerin kullanımı, Turkish Stud- ies- International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkishor Turkic, 6 (1), 1398-1412.
Keskin,Y. (2008), Türkiye’de sosyal bilgiler öğretim programlarında değerler eğitimi: Tarihsel gelişim, 1998 ve 2004 programlarının etkinliğinin araştırılması. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitimi Bilimleri Enstitüsü.
Kirschenbaum, H. (1995). 100 ways to enhance values and moralıty in schools and youth settings. Massachusetts: A Longwood Professional Book. Pearson Edu- cation.
Köknel, Ö. (2007). Çatışan değerlerimiz. İstanbul: Altın Kitap Yayınevi. Liedtka, R. (1989). Value congruence: The interplay of individual and organiza- tional value systems. Journal of Business Ethics. 8, 807.
Morgan, T. C. (1986) . Psikolojiye giriş. (Çev: Hüsnü Arıcı ve diğerleri). Ankara: Meteksan Yayınları.
Piaget, J.(1999). Çocukta zihinsel gelişim. (Çev: Hüsen Portakal). İstanbul: Cem Yayınevi.
Sarı, E. (2005). Öğretmen adaylarının değer tercihleri: Giresun Eğitim Fakültesi örneği, Değerler Eğitimi Dergisi, 3 (10), 73-88.
Şen, Ü. (2007). Milli Eğitim Bakanlığı’nın 2005 yılında tavsiye ettiği 100 temel eser yoluyla Türkçe eğitiminde değerler öğretimi üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri En- stitüsü.
Razik, T. A., & Swanson, A. D. (1995). Fundamental concept of educational lead- ership and management.New Jersey: Merrill Prentice Hall.
Tillman, D. (2000). Living values activities for young adults. USA-Florida: Health Communications Inc.
Turan,S., & Aktan, D. (2008). Okul hayatında var olan ve olması düşünülen sosyal değerler, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 227-259.
Ülgen, G. (1995). Eğitim psikolojisi: Birey ve öğrenme. İkinci basım. Ankara: Bilim Yayınları.
Yıldırım, G. (2007). İlköğretim düzeyinde bir karakter eğitimi programı model önerisi ve uygulanabilirliği. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara Üniversi- tesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yılmaz,N. (2007). Eğitimin psikolojik temelleri. Zuhal Cafoğlu (Ed.). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Grafiker Yayıncılık.
Yiğittir, S., & Öcal, A.(2010). İlköğretim 6. Sınıf öğrencilerinin değer yönelimleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi.
Yazıcı, K. (2006). Değerler eğitimine genel bir bakış. Türklük Bilimi Araştırmaları Dergisi, 19, 499 522.
Yılmaz, K. (2008). Eğitim yönetiminde değerler. Ankara: Pegem A Yayınları.