Yerel Yönetimlerin Bireysel Sürdürülebilir Tüketim Davranışlarındaki Rolü

Bireysel tüketim davranışlarının sürdürülebilir hale dönüştürülmesinde ve bu davranışların toplumlarda yaygınlaşabilmesinde birçok kuruma farklı görevler düşmektedir. Bu çalışma ile yerel yönetimlerin bireysel sürdürülebilir tüketim davranışlarındaki rolünün anlaşılması amaçlanmıştır. Bu hedef doğrultusunda, on iki kişi ile derinlemesine mülakatların yer aldığı keşfedici nitelikte bir araştırma yapılmıştır. Bu kapsamda, öncelikle çevre sorunlarının başlıca nedenleri ve tüketimin bu sorunlardaki payı üzerinde durulmuştur. Daha sonra, yerel yönetimler ile bireylerin sürdürülebilir tüketim davranışları arasındaki ilişki ele alınmış ve son bölümde de çevresel iyileşme sürecinde yerel yönetimlere düşen başlıca görevlerle ilgili ana araştırma bulguları sunulmuştur

Yerel Yönetimlerin Bireysel Sürdürülebilir Tüketim Davranışlarındaki Rolü

Bireysel tüketim davranışlarının sürdürülebilir hale dönüştürülmesinde ve bu davranışların toplumlarda yaygınlaşabilmesinde birçok kuruma farklı görevler düşmektedir. Bu çalışma ile yerel yönetimlerin bireysel sürdürülebilir tüketim davranışlarındaki rolünün anlaşılması amaçlanmıştır. Bu hedef doğrultusunda, on iki kişi ile derinlemesine mülakatların yer aldığı keşfedici nitelikte bir araştırma yapılmıştır. Bu kapsamda, öncelikle çevre sorunlarının başlıca nedenleri ve tüketimin bu sorunlardaki payı üzerinde durulmuştur. Daha sonra, yerel yönetimler ile bireylerin sürdürülebilir tüketim davranışları arasındaki ilişki ele alınmış ve son bölümde de çevresel iyileşme sürecinde yerel yönetimlere düşen başlıca görevlerle ilgili ana araştırma bulguları sunulmuştur.

___

Adaman, F,, Çarkoğlu, A., ve Şenatalar, B. (2005). Toplumun kamu yönetimine, kamu hizmetlerine ve reforma bakışı. İstanbul: TESEV Yayınları.

Akın, G. (2007). Küresel çevre sorunları. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 31(1), 43-54.

Bıçkı, D. (2001). Batı düşüncesi, liberal kapitalizm ve çevre. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 2, 33-42.

Brown, P. M. and Cameron, L. D. (2000). What can be done to reduce overconsumption?. Ecological Economics, 32(1), 27-41.

Connolly, J. and Prothero, A. (2003). Sustainable consumption: Consumption, consumers and the commodity discourse. Consumption, Markets and Culture, 6(4), 275-291.

Cooper, P. J., Brady, L. P., Hidalgo-Hardeman, O., Hyde, A., Naff, K. C., Ott, S. J., & White, H. (1998). Public administration for the twenty-first century. USA: Harcourt Brace & Company.

Cornwell, T. B. and Drennan, J. (2004). Cross-cultural consumer/consumption research: Dealing with issues emerging from globalization and fragmentation. Journal of Macromarketing, 24(2), 108- 121.

Çağdaş, V. ve Gür, M. (2003). Sürdürülebilir kalkınma ve kadastroda evrim. HKM Jeodezi Jeoinformasyon Arazi Yönetimi Dergisi, 89, 42-48.

Dolan, P. (2002). The sustainability of ‘sustainable consumption’. Journal of Macromarketing, 22(2), 170-181.

Ercoşkun, Ö. Y. (2005). İmar planları yerine sürdürülebilir kent planları. Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 18(3), 529-544.

Fontana, A. ve Frey, J. H. (2000). The interview: from structured questions to negotiated text. N. K. Denzin ve Y.S. Lincoln (Ed.), Handbook of qualitative research. Thousand Oaks: Sage Publications.

Fransson, N. and Garling, T. (1999). Environmental concern: Conceptual definitions, measurement methods, and research findings. Journal of Environmental Psychology, 19, 369-382.

Fuchs, D. A. and Lorek, S. (2005). Sustainable consumption governance: A history of promises and failures. Journal of Consumer Policy, 28, 261- 288.

Guagnano, G. A., Stern, P. C., & Dietz, T. (1995). Influences on attitude - behavior relationships: A natural experiment with curbside recycling. Environment and Behavior, 27(5), 699-718.

Heiskanen, E. and Pantzar, M. (1997). Toward sustainable consumption: Two new perspectives. Journal of Consumer Policy, 20(4), 409-442.

Henden, H. B. ve Henden, R. (2005). Yerel yönetimlerin hizmet sunumlarındaki değişim ve e-belediyecilik. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4(14), 48-66.

İleri, R. (1998). Çevre eğitimi ve katılımın sağlanması. Ekoloji Dergisi, 28, 3-9. İzmir Büyükşehir Belediyesi (2009). İzmirli suyuna sahip çıktı. Erişim tarihi: 05 Mart 2009, http://www.izmir.bel.tr/StandartPages.asp?menuID=1710&MenuName=İz mİrlİ%20suyuna%20sahİp%20çikti

Kılıç, S. (2001). Uluslararası çevre hukukunun gelişimi üzerine bir inceleme. Cumhuriyet Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2), 131-149.

Kılıç, S. (2006). Modern topluma ekolojik bir yaklaşım. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 108-127.

Kilbourne, W. (2004). Sustainable communication and the dominant social paradigm: Can they be integrated? Marketing Theory, 4(3), 187-208.

Kilbourne, W. (2006). The role of the dominant social paradigm in the quality of life/environmental interface. Applied Research in Quality of Life, 1, 39-61.

Kilbourne, W. and Beckmann, S. C. (1998). Review and critical assessment of research on marketing and the environment. Journal of Marketing Management, 14, 513-532.

Kilbourne, W. E., Beckmann, S. C., & Thelen, E. (2002). The role of dominant social paradigm in environmental attitudes: A multinational examination. Journal of Business Research, 55, 193-204.

Kilbourne, W. ve Carlson, L. (2008). The dominant social paradigm, consumption, and environmental attitudes: Can macromarketing education help?. Journal of Macromarketing, 28(2), 106-121.

Kilbourne, W., McDonagh, P., & Prothero, A. (1997). Sustainable consumption and the quality of life: A macromarketing challange to the dominant social paradigm. Journal of Macromarketing, Spring, 4-24.

Kletzan, D., Köppl, A., Kratena, K., Schleicher, S., & Wüger, M. (2002). Modelling sustainable consumption: Theoretical concepts to policy guidelines. Empirica, 29, 131-144.

Marshall, J. D. and Toffel, M. W. (2005). Framing the elusive concept of sustainability: a sustainability hierarchy. Environmental Science and Technology, 39(3), 673-682.

Murphy, J. and Cohen, M. J. (2001). Exploring sustainable consumption: Environmental policy and the social sciences. Amsterdam: Pergamon.

Princen, T., Maniates, M. F., and Conca, K. (2002). Confronting consumption. USA: Massachusetts Institute of Technology.

Rist, R. C. (2000). Influencing the policy process with qualitative research. N. K. Denzin and Y.S. Lincoln (Ed.), Handbook of qualitative research (pp.1001-1017). Thousand Oaks: Sage Publications.

Shultz, C. J. and Holbrook, M. B. (1999). Marketing and the tragedy of the commons: A synthesis, commentary, and analysis for action. Journal of Public Policy & Marketing, 18(2), 218- 229.

Slater, D. (1997). Consumer culture and modernity. USA: Blackwell Publishing.

Soysal, A. ve Alıcı, S. (2006). Yerel yönetimlerde kaliteli hizmet anlayışının yaygınlaştırılması ve geliştirilmesine yönelik bir değerlendirme. Türk İdare Dergisi, 450, 167-182.

Spaargaren, G. (2004). Sustainable consumption: A theoretical and environmental policy perspective. D. Southerton, H. Chappells, and B. Van Liet (Ed.) Sustainable consumption: The implications of changing infrastructures of provision (pp.15-31). USA: Edward Elgar Publishing.

Spiggle, S. (1994). Analysis and interpretation of qualitative data in consumer research. Journal of Consumer Research, 21(3), 491-503.

Stern, P. C. (2000). Toward a Coherent Theory of Environmentally Significant Behavior. Journal of Social Issues, 56(3), 407-424.

Stern, P. C. (2005). Understanding ındividuals’ environmentally significant behavior. ELR News and Analysis, 10785-10790.

Stern, P. C., Dietz, T., ve Guagnano, G. A. (1995). The new ecological paradigm in social-psychological context. Environment and Behavior, 27(6), 723-743.

Şengül, M. (2001). Çevre yönetiminde bir araç olarak "çevre için eğitim". Amme İdaresi Dergisi, 4(4), 137-155.

Şengül, M. (2002). Çevre yönetimine halk katılımı yolu olarak belediye yönetimine halk katılımı. Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, 11(2), 25-40.

Üste, R. B. (2005). Yerel yönetimlerde demokratikleşme. Türk İdare Dergisi, 448, 49-60.

Kabul Tarihi: 22 Aralık 2009