Abdullah KARAKAYA, Ferda AY, Saadet GÜREL

Stratejik Yönetim Süreci Bağlamında Kültür ve Yönetim Tarzı Etkileşimi: Karadeniz Bölgesindeki Belediyelere Yönelik Bir Araştırma

Bu çalışma, kültürel özellikler açısından farklılık gösteren Batı ve Doğu Karadeniz Bölümlerindeki belediye yöneticilerinin stratejik yönelimleri ve yönetim tarzlarını kültürel özelliklerle ilişkili olarak araştırmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla, araştırma konusuna yönelik literatür bilgileri sunulmuş olup, anket yöntemiyle yönetici algılarına ilişkin toplanan veriler Independent T-test, regresyon ve korelasyon ile analiz edilmiştir. Bulgular, çalışanlar arasında resmi ve resmi olmayan ilişkilerle ilgili farklılıklar olduğunu, araştırmada incelenen diğer ilişkiler açısından farklılık olmadığını, yöneticilerin kültürel özellikleri ve yönetim tarzı arasında doğrusal bir ilişki olduğunu göstermektedir. Çalışanlar arası ilişkilerdeki farklılıkların örgüt ve çalışanlar yararına kanalize edilmesi, kültürel özellikler ile yönetim tarzı ilişkisindeki pozitif yapının sürdürülebilmesi, örgüt kültürünün yerel değerlerle uyumlu hale getirilmesi gibi çabaların yararlı olacağı söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Örgüt Kültürü, Stratejik Yönelim, Yönetim Tarzı, Belediyeler

This study aims to investigate the strategic orientation and management styles of municipal managers in terms of cultural properties in the * Bu çalışma I. Uluslararası Karadeniz Kültür Kongresi’nde (Sinop-06-09 Ekim 2011) sözel bildiri olarak sunulmuştur.  Karabük Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi İşletme Bölümü, akarakaya@karabuk.edu.tr Cumhuriyet Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi Sağlık Yönetimi Bölümü.  Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Niksar Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu, Muhasebe ve Vergi Bölümü. Western and Eastern Black Sea Region, which indicates different cultural characteristics. With this purpose, the data collected, using questionnaire in relation to manager’s perception, were analyzed with the Independent T–test, regression and correlation and previous literature on the subject has been presented. The findings have been showed that there are differences among employees in relation to the formal and informal relationships, no difference in terms of other relationships which was investigated in the study and there is a linear relationship between cultural properties and management styles of the managers. It can be said that canalizing the differences in the relations between employees to the benefit of the organization and employees, the sustainability of the positive structure in the relationships between cultural properties and management style, and the efforts such as the harmonizing the organization culture together with local values would be beneficial.

Keywords:

Organization Culture, Strategic Orientation, Management Style, Municipalities.,

PDF

___

ALTUNIġIK, R. Coşkun, R. Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2007). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. İstanbul: Sakarya Yayıncılık.

ARSLAN, Nagehan T., (2004), Örgütsel Performansı Belirleyici Bir Etmen Olarak” Örgüt Kültürü ve İklimi Hakkında Bir Değerlendirme, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. C.9, S.1 ss.203-228.

AYTAÇ, Ö. (2006). Girisimcilik: Sosyo-Kültürel Bir Perspektif, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Ağustos (15), 139-160.

AYTAÇ, Ö ve İlhan, S. (2007). Girişimcilik Ve Girişimci Kültür: Sosyolojik Bir Perspektif, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 101-120

AYDINLI, H. İ. (2003). Örgüt Kültürünün Yönetim Açısından Önemi. Bilgi 2 (7), 79

AKDEMİR B. (2010). Stratejik Yol Haritası Uygulamasının Stratejik Yönetim Bilincine Etkisinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, e-Journal of New World Sciences Academy, Volume: 5, Number: 4,ss. 320-341.

BAKAN İ., Büyükbeşe, T. ve Bedestenci, H. Ç. (2004). Örgüt Sırlarının Çözümünde Örgüt Kültürü. İstanbul: Aktüel Yayınları

BARLI, Ö. (2007). Davranış Bilimleri. Ankara: ABP Yayınevi

BİRCAN, İ. (1995) “Stratejik Planlama ve Yönetim”, 1’ci Sistem Mühendisliği ve Savunma Uygulamaları Sempozyumu, 1. Cilt, Sayfa 194, Ankara: 12-13.

ÇARIKÇI İ. H. ve Atilla, G. (2009). Erillik/Dişillik Boyutunun Empatik Beceri İle İlişkisi, Alanya İşletme Fakültesi Dergisi 1/2 52-63.

ÇIRPAN, H. ve Koyuncu, M. (1998). İşletme Kültürünün Alt Kademe Yöneticileri Üzerindeki Etkisi: Bir Örnek Olay Çalışması, Öneri. 2 (9), 223-230.

ÇİFTÇİ, M. ve Öztürk U. C., Yetkinlik Bazlı Personel Seçme Faaliyetleri ve Türkiye’deki Büyük Ölçekli İşletmelerin İşgören Seçme Modeli Tercihlerindeki Eğilimler, SÜ İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi , Nisan 2013 / Yıl: 13 / Sayı: 25, ss.145-172.

DEMİRCİ, R. (2006). Yerel Yönetimler ve İktisadi Teşebbüsler, 26. Uluslar arası Ciriec Kongresi (26th International Congress of Ciriec), İstanbul – Türkiye, 1921 Haziran (July), 3-12

DENİSON, D. R. ve Mishra, A.K. (1995). Towards A Theory Of Organizational Culture And Effectiveness, Organization Science,Vol. 6, No.2,S.204-223

DENİSON, D.R. (1996). What İs The Difference Between Organizational Culture, And Organizational Climate? Academy Of Management Review, Vol. 21, S. 619-654. DAVİD. Fred R. (2011). Strategic management: concepts and cases, 13th ed., Prentice Hall, Copyright , New Jersey.

DRUCKER, P. F. (1993). Gelecek İçin Yönetim 1990’lar ve Sonrası, (F. Üçcan. Çev.), Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları

DURSUN, İ. T. (2013). Örgüt Kültürü ve Strateji İlişkisi: Hofstede’nin Boyutları

Açısından Bir Değerlendirme, Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, Yıl:1, 1 (4), 43-56. ERDİL, O. Keskin, H. İmamoğlu, S.Z. ve Erat, S. (2004). Yönetim Tarzı ve Çalışma Koşulları, Arkadaşlık Ortamı ve Takdir Edilme Duygusu ile Tatmin Arasındaki İlişkiler: Tekstil Sektöründe Bir Uygulama. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 5 (1), 17-26

EREN, E. (2003). Kültürel Boyutlar Olarak İşletmelerde İçsel Bütünleşme ve Dışsal Odaklanma Düzeylerinin Performansa Etkileri, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4 (1), 55-70

ERSOY, E. (2009). Cinsiyet Kültürü İçerisinde Kadın ve Erkek Kimliği (Malatya Örneği), Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (Fırat University Journal of Social Science) 19 (2), 209-230.

ERKUġ A. (2012). Stratejik Yönetim ve Liderlik, (İşletmelerde Stratejik Yönetim, Editörler: Fevzi Okumuş, Ebru Günlü ve Mustafa Koyuncu), Seçkin Yayıncılık, Ankara, s.255-256.

ESCRİBA-Esteve, A. Sanchez-Peinad, L. Ve Sanchez-Peinado, E. (2009). The Influence of Top Management Teams ın the Strategic Orientation and Performance of Small and Medium-sized Enterprises, British Jorunal of Management, 20: 581-597.

ESEN, A. (2007). Belediye Personelinin İş Ortamı ve Yönetim Tarzı Algılamaları: Selçuklu Belediyesi Örneği, Yerel Siyaset Dergisi, 2 (14), 57-67

EġKİ, H. (2009). Stratejik Yönetim ve Örgüt Kültürü: İlişkisel Bir Analiz, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi (24), 165-173

Fİġ, A. ve Wasti, A. S. (2009). Örgüt Kültürü ve Girişimcilik Yönelimi İlişkisi, Odtü Gelişme Dergisi, 35 (Özel Sayı), 127-164

FLETCHER, C. (2001). Performance Appraisal and Management: The Developing Research Agenda, Journal Of Occupational And Organizational Psychology (74), 473-487

HOFSTEDE, G. (1980). Motivation, Leadership, and Organization: Do Amercan Theories Apply Abroad?, Organizational Dynamics, Amacom, A Division of American Management Associations. 42-63.

HOFSTEDE, G. (1983). The Cultural Relativity of Organizational Practices and Theories, Journal of International Business Studies, Special Issue on CrossCultural Management, 14 (2), 75-89.

HOFSTEDE, G. (1998). Identıfyıng Organızatıonal Subcultures: An Empırıcal Approach, Journal of Management Studies 35 (1), 1-12.

GÜÇLÜ, N. (2003). Örgüt Kültürü, Kırgızistan Manas Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, 6, 147-159.

GÜLTEKİN, N.ve Sığrı, Ü. (2007). Bir Kültür Boyutu Olarak “Bireycilik-Ortaklaşa Davranışçılık” ve Örgütsel Kültür Yansımaları, Marmara Üniversitesi İİBF Dergisi, 23 (2), 273-286

HALİS, M. (2003). Durumsallığı Açısından Türk Örgüt Kültürlerindeki Yönelimler. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. (5), 110-135

HİNTERHUBER, H. H., W. Popp (1992). “Are You A Strategist Or Just A Manager?”, Harvard Business Review, January-February, USA.

IġIKLI, G. Ferec-Zade, A. ve Taşçıoğlu, H. (2009). Türk İşletmelerinde Örgüt Kültürü ve İnovatif Faaliyetler, Khazar Journal Of Humanities And Social Sciences (Former Journal Of Azerbaijani Studies) 12 (1-2) [55], 722-736

İLHAN, T. (2006). Kültürün Örgütlerdeki Rolü: Benimsenen Teorik Perspektif ve Yöntem Tartışmalarına İlişkin Kavramsal Bir İnceleme, İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi, 20 (2), 274-294

KAVUNCUBAġI ġ. (2000). Hastane ve Sağlık Kurumları Yönetimi, Ankara: Siyasal Kitabevi.

KAYA, H. (2008). Kamu Ve Özel Sektör Kuruluşlarının Örgütsel Kültürünün Analizi Ve Kurum Kültürünün Çalışanların Örgütsel Bağlılığına Etkisi: Görgül Bir Araştırma, Maliye Dergisi, Temmuz-Aralık (155), 119-143

KAYALAR, M. ve Özmutaf, N. M. (2007). Gelişme Yönelimli Kurum Kültürü İle Yöneticinin Yönetsel Tutumları Arasındaki İlişkisellik: 100 Büyük Sanayi Kuruluşunda Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12 (3), 163-176.

KLARSFELD, A. ve Mabey, C. (2004). Management Development In Europe: Do National Models Persist? Europen Management Journal, 22 (6), 649-658

KOÇEL, T. (2003). İşletme Yöneticiliği. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım

KÖSE Arzu, (2008). Stratejik Yönetim, İstanbul: Kumsaati Yayımcılık.

LUTHANS, F. (1998).Organizational Behavior, Eighth Edition, Irwin/McGraw-Hill, USA.

MOUA, M. (2010). Culturally Intelligent Leadership: Essential Concepts to Leading and Managing Intercultural Interactions, Business Expert Press, New York, USA

Murat, G. ve Açıkgöz, B. (2007). Yöneticilerin Örgüt Kültürü Algılamalarına İlişkin Bir Analiz: Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Örneği, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (5), 1–20.

ÖĞÜT, A. ve Kocabacak A. (2008). Küreselleşme Sürecinde Türk İş Kültüründe Yaşanan Dönüşümün Boyutları, Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 23, 145-170

ÖREN, K. Erdem, B. ve Kaplan, M. (2005). Örgütsel Kültürün İşgücü Verimliliğine Etkisi, Kamu-İş, 8, (2), 1-21

PEKTAġ, E. K. (2010). Türkiye’ de Sosyal Belediyecilik Uygulamaları ve Temel Sorunlar, Akademik İncelemeler Dergisi, 5 (1), 4-22

ROBBİNS P. S. Finney I.M. ve O’Rourke J. (2008). The Truth Abouth Winning at Work, FT pres, New Jersey, USA.: Pearson Education, Inc.

ROSS, F.D. (1996). Distribution: Planning and Control, Chapman&Hall, Sayfa 87, New York.

SAADET G. (2012). Stratejik Yönelim Bağlamında Etkin İletişim: Bir Araştırma, Karabük Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

SARGUT, S. (1994). Bireycilik ve Ortaklaşa Davranış İkliminde Yönetim ve Örgüt Kuramları, 49 (1), 321-332

SARGUT, S. (2001). Kültürlerarası Farklılaşma ve Yönetim, Ankara: İmge Kitabevi

SAY, Ö. (1998). Milli Devlet Kültürü. İstanbul: Kaknüs Yayınları.

SAY, Ö. (2013). 21. Yüzyılda Ulus, Çokkültürlülük ve Etnisite, İstanbul: Kaknüs Yayınları.

SCHEİN Edgar H. (2004). Organizational Culture and Leadership. Third Edition. San Francisco, USA: Jossey-Bass, John Wiley&Sons, Inc.

SLATER, S., Eric, M., Olson, E.M. and Hult, T. M. (2006). Research Notes and Commentaries: The Moderating Influence of Strategic Orientation on The Strategy Formation Capability-Performance Relationship, Strategic Management Journal, (27): 1221-1231.

SIĞRI, Ü. ve Tığlı, M. (2006). Hofstede’nin “belirsizlikten Kaçınma” Kültürel Boyutunun Yönetsel-Örgütsel Süreçlere ve Pazarlama Açısından Tüketici Davranışlarına Etkisi, Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi 21 (1), 327-342

SKURAS, D., E. Dimara, K.D. Tsekouras and S. Goutsoso, (2004). “Strategic Orientation and financial performance of Firms Implementing ISO 9000” International Journal of Quality and Reliability Management, 21, pp. 72-89.

ġAHİN, A. (2010). Örgüt Kültürü-Yönetim İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik, Maliye Dergisi, Temmuz-Aralık (159), 21-36

ġİġMAN, M. (1994). Örgüt Kültürü, Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basımevi

ġAHİN, M. (1992). “İşletmelerin Stratejik Yönetimi”, Anadolu Üniversitesi Afyon İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Yıllığı, Sayfa 1-2.

TAġÇIOĞLU, H. (2010). Yerel Yönetimlerde Örgüt Kültürünün Örnek Olay Kapsamında Değerlendirilmesi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Aralık (28), 81-96

TOPALOĞLU, M. ve Kara, D. (2004). Örgütsel Kültürün Yöneticilerin Yönetsel Davranışları Üzerindeki Etkileri, Gazi Üniversitesi Ticaret Ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, (2), 121-141

UÇAR, G. (2006). Yöneticilerde Değer Yargıları, Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi Issn:1694 – 528x, Mayıs (9), 1-28

TERZİ, A. R. (2004). Üniversite Öğrencilerinin Güç Mesafesi ve Belirsizlikten Kaçınma Algıları Üzerine Bir Araştırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1/2, 65-76

TUNG , Rosalie L.(1995). Culture and International Business, Simon Fraser University Burnaby, B.C. CANADA V5A 1S6 (pp.1-19).

ÜLGEN, H. ve Mirze S. K. (2010). İşletmelerde Stratejik Yönetim, 5.baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım

YAHYAGİL M.Y. (2004). Denison Örgüt Kültürü Ölçme Aracının Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması: Ampirik Bir Uygulama, İ.Ü. İşletme İktisadı Enstitüsü, Yönetim Dergisi, (47), 53-76.

YILMAZ, M. (2010). Yönetimden Yönetişime: Trabzon İlçe Belediyeleri Üzerine Bir İnceleme, International Journal of Economic and Administrative Studies, 3 (5), 83