Amaç: Endometriozis reprodüktif çağdaki kadınlarda sık görülmekle birlikte ekstragenital olarak prezente olduğunda önemli klinik sorunlara yol açan bir hastalıktır. Bu çalışmada semptomatik ekstragenital yerleşimli intraabdominal endometriozis olgularıyla ilgili klinik deneyimimizi sunmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Ocak 2003 ile Aralık 2015 tarihleri arasında değişik endikasyonlar sebebiyle opere edilen ve nihai histopatojik incelemesinde endometriozis olarak rapor edilen olgular değerlendirildi. Hastaların demografik özelliklerinin yanısıra klinik prezentasyonları, lokalizasyonları, yapılan cerrahiler ve takip süresi içindeki rekürens oranları değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamızda histopatolojik olarak konfirme edilmiş 778 endometriozis tanısı almış  hastalar retrospektif olarak incelendi. 32 (%4.1) olguda ekstragenital abdominal yerleşim mevcut olup, hastaların tamamı semptomatik idi. Hastaların ortalama yaşı 36 (26-49) ve vücut kitle indeksi 24 (17-41) idi. Hastaların başvuru esnasındaki en sık semptomları karın ön duvarda ele gelen kitle (n:13 %40.6) ve kronik tekrarlayan abdominal/pelvik ağrı (n:9, %28.1) şeklindeydi. Abdominal ekstragenital endometriozisli olguların %22’sinde (n=7) klinik tanısı preoperatif dönemde konmuştu. Yapılan operasyonlar ise karın ön duvarından kitle eksizyonu, (n=14, %43.8 ), apendektomi (n=5,%15.7), pelvik kitle eksizyonu (n=6,%18.8), anterior rezeksiyon (n=3,%9.4), sağ hemikolektomi (n=2,%6,3), laparotomi ile birlikte üriner stentleme (n=2,%6,3) idi. Eksizyon yapılan olguların tamamında  cerrahi sınırlar intakt idi. Ortalama 42 aylık takip süresinin sonunda 6 olguda (%18.7) nüks izlendi. Sonuç: Endometriozis, ekstragenital tutulum sebebiyle reproduktif dönemde değişik nedenlere bağlı olarak abdominal cerrahi planlanan kadınlarda ayırıcı tanıda düşünülmelidir. Komplet cerrahi eksizyonun yansıra, endometrizis tanısının pre- veya intraoperatif dönemde konulması durumunda yara koruyucu kullanılması nüks oranlarının azalmasını sağlayabilir. 

Purpose: Endometriosis is commonly encountered in reproductive period and may present with challenging clinical conditions when localized extragenitally. This study aimed to present our clinical experience associated with symptomatic intaabdominal extrageital endometriosis cases. Material and Methods: Between January 2003 and December 2015 patients undergoing surgery various endications  and for which final histopathologic results reported as endometriosis were evaluated. Demographic characteristics, clinical presentations, localization of disease, surgical procedures and recurrence rates within follow-up period were presented.   Results: Histopathologically confirmed 778 endometriosis patients were retrospectively analyzed. Extragenital abdominal endometriosis were present in 32 (4.1%) patients and all cases were symptomatic. The median age and body mass index was 36 (26-49) and 24 (17-41), respectively. The most common symptoms at index admission were mass detected within abdominal wall (n:13; 40.6%) and chronic recurrence abdominal/pelvic pain (n:9, 28.1%).  22% (n=7) of patients with abdominal extragenital endometriosis were diagnosed preoperatively. The operations performed were as follows: mass excision from the abdominal wall (n=14, 43.8%), appendectomy (n=5, 15.7%), pelvic mass excision(n=6, 18.8%), anteriror resection (n=3, 9.4%), right hemicolectomy(n=2, 6,3%) , and laparotomy with urinary stenting (n=2, 6,3%). Surgical margins were negative in all cases. Recurrence is reported  in 6 (18.7%) cases at median follow-up of 42 months. Conclusion: Due to extragenital involvement, endometriosis should be part of differential diagnosis in all women who are reserved for abdominal surgery during reproductive era. Along with the complete excision, wound protector use can potentially decrease recurrence rates in cases diagnosed pre- or intraoperatively  as endometriosis.