Meltem SEVİNER, Nalan KOZACI, Mehmet Oğuzhan AY, Ayça AÇIKALIN, Alim ÇÖKÜK, Müge GÜLEN, Selen ACEHAN, Meryem Genç KARANLIK, Salim SATAR

Acil tıp kliniğine başvuran adli vakaların geriye dönük analizi

Amaç: Bu çalışmadaki amaç acil tıp kliniği" ne başvuran adli olguların demografik ve epidemiyolojik özelliklerini, düzenlenen adli raporların hayati tehlike içeriğini, basit tıbbi müdahale durumlarını ve acilde sonlanmalarını açığa çıkarmaktır. Gereç ve Yöntem: Geriye dönük yapılan bu çalışmaya acil tıp kliniğine 01.12.2009 - 31.12.2010 tarihleri arasında başvuran ve kayıtlarına ulaşılan 18 yaş ve üzeri erişkin adli olgular dahil edildi. Elde edilen verilerden kategorik ölçümler sayı ve yüzde olarak, sayısal ölçümler ise ortalama ve standart sapma olarak özetlendi ve SPSS 17.0 paket programı ile analiz edildi. Bulgular: Çalışmadaki 5870 adli olgunun % 63.78"i erkek, % 36.22"si kadındı. Yaş ortalaması 33.75 ± 12.4 idi. Adli duruma sebep olan olaylardan, ilk üç sırada görülen trafik kazası (% 27.3), zehirlenme (% 23.4) ve darp (% 17.6) idi. Trafik kazalarının en sık 26-33 yaş grubu erkeklerde, zehirlenmelerin en sık 18-25 yaş grubu kadınlarda görüldüğü tespit edildi. En fazla yaralanmanın 2404 olgu ile ekstremite yaralanması olduğu görüldü. Acile başvuran adli olguların % 73.3"ü taburcu edilirken, % 26.3"ü yatırıldı. % 0.3"ünün (19 olgu) acil serviste öldüğü, % 0.1"inin (4 olgu) ölü duhul olduğu belirlendi. Ölüm en fazla TK ve yüksekten düşmelerde görüldü. Vakalara düzenlenen adli raporlar değerlendirildiğinde erkeklere düzenlenen raporların % 28.8"inin, kadınlara düzenlenen raporların da % 11.3"ünün basit tıbbi müdahale ile giderilemez şeklinde olduğu görüldü. Adli raporlarda tüm olguların sadece 3336"sının (% 56.8) hayati tehlike durumunun belirtildiği tespit edildi. Hayati tehlike durumu belirtilen olguların % 21.1"inin hayati tehlikesi mevcut idi. Sonuç: Adli vakalar en çok erkek hastalarda, en çok 26-33 yaş grubunda görülmektedir. Tanıların sıklığı erkek ve bayan hastalarda değişmektedir. Adli vakaların % 26,3 gibi yüksek oranda hastaneye yatış gerektirmesine, % 21" inin hayati tehlikesinin olmasına rağmen, acilde mortalite oranı % 0.3"dür. Adli raporlarda mutlaka belirtilmesi gerekli hayati tehlike durumu raporların yarıya yakın kısmında yazılmamıştır. Kişilerin hak kaybı ve gereksiz mağduriyetini önlemek için, hekimlerin yaralıyı iyi tedavi etmesinin yanında, kanun ve kurallara uygun, açık, net anlaşılabilir adli rapor yazma sorumluluğu da vardır.

Anahtar Kelimeler:

Acil, adli vaka, adli rapor.

Analysis of judicial cases at emergency department

Aim: In this study, we aimed to analyze the demographic and epidemiological features of judicial cases admitted to emergency department, the content of life-threatening of forensic reports, the status of simple medical intervention and outcomes in the emergency department. Material and Methods: Judicial cases, admitted to the emergency department between 01.12.2009 - 31.12.2010 were included in the study. Patients were evaluated from the patient cards retrospectively. Categorical data summarized as number and percentage, numerical measurements summarized as mean and standard deviation. SPSS 17.0 package program was used for statistical analysis of data. The statistical significance level of all tests was p

Keywords:

Emergency, forensic case, forensic report.,

PDF

___

1. Adli Tıp Uzmanları Derneği Birinci Basamak İçin Adli Tıp El Kitabı. Türk Tabipleri Birligi Merkez Konseyi. 1999; 83–5.
2. Beyaztaş FY. Adli Rapor Konusunda Hekim Sorumluluğu. Anadolu Psikiyatri Dergisi. 2000; 1:231-4.
3. Birinci Basamak İçin Adli Tıp El Kitabı. Adli Tıp Uzmanları Derneği-TTB. Ankara: Polat Matbaası. 1999; 14-115.
4. Koç S, Çetin G, Kolusayın Ö. Acil Olgularda Hekimin Sorumluluğu ve Adli Tıp Sorunları. Sendrom. 1994; 6: 54-9.
5. Işık AF, Tunalı İ. Acil Durumlarda Tanı ve Tedavi. Hekimler Yayın Birliği, Ankara.,1995; 542-53.
6. Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, Baykal B, Celasun B, Koç S. Acil Servis Hizmetine Katılan Hekimlerin, Acil Olgularda Hekim Sorumluluğu ve Adli Tıp Sorunları Konusundaki Bilgi ve Düşünceleri. Gülhane Tıp Dergisi. 2003; 45: 175-9.
7. Tuğcu H, Toygar M, Can İÖ, Safalı M. Hekimin Adli ve Tıbbi Rapor Hazırlama Sorumluluğu. TSK Koruyucu Hekimlik Bülteni. 2006; 5: 466- 75.
8. Çetin G, Yorulmaz C. Yeni Yasalar Çerçevesinde Hekimlerin Hukuki ve Cezai Sorumluluğu, Tıbbi Malpraktis ve Adli Raporların Düzenlenmesi. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Sürekli Tip Eğitimi Etkinlikleri Sempozyum Dizisi no:48, İstanbul. 2006; 31- 42: 147-84.
9. Yavuz MS, Özgüner IF. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi'ne 1999- 2001 Yılları Arasında Müracaat Eden Adli Olguların Değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi. 2003; 17: 47-5.
10. Güven FMK, Bütün C, Beyaztaş Y, Eren ŞH, Korkmaz İ. Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi. 2009; 10: 23-8.
11. Türkmen N, Akgöz S, Çoltu A, Ergin N. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine Başvuran Adli Olguların Değerlendirilmesi. Uludağ üniversitesi tıp fakültesi dergisi. 2005; 31: 25-9.
12. Demircan A, Keleş A, Gürbüz N. Forensic Emergency Medicine–Six-Year Experience of 13823 Cases in a University Emergency Department. Turk J Med Sci. 2008; 38: 567-75.
13. Küçüker H. Acil Servise Gelen Ölümle Sonuçlanmayan Travmatik Adli Olguların ve Raporlarının Değerlendirilmesi. Tr J Emerg Med. 2003; 4: 19-23.
14. Yılmaz, Z. Anayasa, Türk Ceza Kanunu, Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu İlgili Mevzuat. 19. baskı, Ankara; Seçkin Yayınevi. 2005; 156; 190-1.
15. Tuğcu H, Toygar M, Can İÖ, Safalı M. Hekimin Adli ve Tıbbi Rapor Hazırlama Sorumluluğu. TAF Preventive Medicine Bulletin. 2006; 5 (6).
16. Tuğcu H, Yorulmaz C, Ceylan S, Baykal B, Celasun B, Koç S. Acil servis hizmetine katılan hekimlerin acil olgularda hekim sorumluluğu ve adli tıp sorunları konusundaki bilgi ve düşünceleri. Gülhane Tıp Dergisi. 2003; 45: 175-9.
17. Sunay MS, Faruk ÖI. Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisi'ne 1999- 2001 yılları arasında müracaat eden adli olguların değerlendirilmesi. Journal of Forensic Medicine. 2003; 17: 47-53.
18. Tuğcu H, Özdemir Ç, Dalgıç M, Ulukan MÖ, Celasun B. GATA Adli Tıp Anabilim Dalında 1995-2002 yılları arasında düzenlenen adli raporların yeni Türk Ceza Kanunu açısından değerlendirilmesi. Gülhane Tıp Dergisi. 2005; 47: 102-5.
19. Can M, Tırtıl L, Birincioğlu I, Çerkezoğlu A, Keskin S. İstanbul Bağcılar’da Adli Ölüm Olgularının Değerlendirilmesi. Van Tıp Dergisi. 2008; 15:70-4