VYGOTSKY VE PIAGET’NİN KURAMSAL YAKLAŞIMLARI BAĞLAMINDA İNSAN BİLİŞSEL GELİŞİMİ ÜZERİNDE TOPLUMSALLAŞMA ETKİSİ VE BİLİŞSEL GELİŞİM SÜRECİNDE AKTİF BİR EĞİTİCİ YAPI OLARAK TOPLUMSALLAŞMA: EĞİTİM VE BİLİŞSEL GELİŞİM PSİKOLOJİSİNDEKİ KURAMSAL TARTIŞMALARIN TARİHSEL-TOPLUMSAL PERSPEKTİFİ

Öz Tarihsel gelişimi çerçevesinde değerlendirildiğinde insan zihninin gelişimi, ya da kısaca bilişsel gelişim, üzerine gerek Vygotsky ve gerekse Piaget’nin hemen hemen aynı dönemlerde ve fakat farklı ontolojik, epistemolojik ve tarihsel-kültürel kabullerle kafa yormaya başladığını görmekteyiz. Genel olarak bakıldığında, Vygotsky ve Piaget yaklaşımı arasındaki ayrışmanın, farklı ve belirleyici diğer olası etmenlerle birlikte öncelikli olarak, homo sapiensin gelişiminde tarihsel-toplumsal etkilerin biçimlendirici etkilerinin payı üzerinden ideolojik bir temel üzerinde şekillendiğini görüyoruz. Zorlama bir diyalektik neticesinde elde edilecek fikri ürünler nihayetinde her iki kuramsal yaklaşımın da insan zihninin gelişimi ve bu gelişimin modifikasyon usulleri bağlamında kendi bünyelerinden doğru getirdikleri kabul ve yöntemlerin tek tek alındıklarında elde edilecek yordama veriminden taviz verilmesi neticesini de beraberinde getirmektedir. İşbu husus ışığında Vygotsky ve Piaget’nin fikirleri mevcut yazı ekseninde kendi tarihi gelişim ve kavramsal çerçeveleri kapsamında değerlendirilerek bilişsel gelişim sürecine ve eğitim alanındaki uygulamalarına dair görüşleri ayrı ayrı ele alınarak her iki kuramsal yaklaşımdaki ortak varlıkları öne sürülebilecek çeşitli nosyonlara değinilmiştir.

___

Bideli, T., Vygotsky, Piaget, and the Dialectic of Development. Human Development, (1988), 31: 329—348.

Carlson, S. M., Mandell, D. J.,Williams, L., Executive Function and Theory of Mind: Stability and Prediction From Ages 2 to 3. Developmental Psychology. (2004),40: 1105–1122.

Elkonin, D., The Psychology of Play: Preface. Journal of Russian and East European Psychology. (2005a), 43(1): 11–21.

Forman, E. A. and Kraker, M. J., The Social Origins of Logic: The Contributions of Piaget and Vygotsky. New Directions in Child Development. (1985),29:23—29.

Galperin, P., Organization of Mental Activity and the Effectiveness of Learning. Journal of Russian and East European Psychology. (1992), 30(4): 65–82.

Glassman, M.,All Things Being Equal: The Two Roads of Piaget and Vygotsky. Developmental Review. (1994) 14: 186—214.

Karpov, Y. V., The Neo-Vygotskian Approach to Child Development. New York, NY: Cambridge University Press, 2005.

Piaget, J., Schemes of Action and Language Learning. In M. Piattelli-Palmarini (Ed.),Language and learning: The debate between Jean Piaget and Noam Chomsky. Cambridge, MA: Harvard Univ. Press, 1980.

Schunk, D., Social Self-Interaction and Achievement Behavior. Educational Psychologist. (1999), 34: 219–228.

Van der Veer, R., Vygotsky's Developmental Psychology. Psychological Reports. (1986), 59: 527-— 536.Stern, D., The Interpersonal World of the Infant, New York: Basic Books, Inc.,1985.

Venger, L. A.,The Origin and Development of Cognitive Abilities in Preschool children. International Journal of Behavioral Development. (1988), 11: 147–153.

Vygotsky, L. S., Thought and Language. Cambridge: M.I.T. Press, 1986.

Wertsch, J. V., Vygotsky and the Social Formation of Mind. Cambridge: Harvard University Press, 1985.

Wertsch, J. V., L. S. Vygotsky's "New" Theory of Mind. The American Scholar, 1988.

Wood, D., Bruner, J. C.,Ross, G., The Role of Tutoring in Problem Solving. Journal of Child Psychology and Psychiatry. (1976),17: 89–100.