Bu makale, Türk millî hafızasında Türk kadın kimliğinin ve ona karşıt olarak konumlandırılan ‘öte- ki’ kadın kimliğinin oluşumunu Ömer Seyfeddin öykülerindeki kadın karakterlere odaklanarak ele almak- tadır. Makalenin amacı, erken Türk milliyetçiliği çerçevesinde Türk kadınının millî bir özne olarak inşası ile Türk olmayan/gayrı-Müslim kadınların ötekileştirilmesi yoluyla oluşturulan ‘öteki’ kadınlar/‘bizim’ ka- dınlarımız ayrımını incelemektir. Temel iddia, Türk millî edebî kanonunun oluşmasında merkezî bir figür olarak Ömer Seyfeddin’in ve hikâyelerinin bu kadın kimliklerinin millî hafızada yerleşmesinde temel bir rol üstlendiğidir. Ömer Seyfeddin ikili bir söylem benimseyerek ‘öteki’ kadınları, bir yandan cinsel obje- ler olarak sunarken, bir yandan da milliyetçi özneler olarak olumlamaktadır. Öykülerindeki Türk kadın ka- rakterler de—yani ‘bizim’ kadınlarımız da—bu ikili algıya göre şekillenmekte, kimi zaman kurban, kimi zaman anne, kimi zaman da uyandırılmayı bekleyen millî bir özün taşıcıları olarak betimlenmektedirler