CUMHURİYET’İN YİTİK MODERNLEŞME MİRASINA BİR ÖRNEK: HAKKÂRİ HALKEVİ VE ÇALIŞMALARI

Bir kültür kurumu olarak halkevleri, Türk Ocakları yerine kurulmuş vatandaşlığın dönüştürücü uygulamalarındandır. 1932-1951 yılları arasında faaliyetlerini sürdüren halkevleri, bir nevi Halk Partisinin taşradaki tezahürüdür. Özellikle halkın aydınlatılmasında, kentli-köylü ayrımının ortadan kaldırılmasında önemli çabaları olmuştur. Türk Ocaklarının kapatılmasından sonra halkçılığın anlaşılmasına yardımcı olan halkevleri birçok yerde kültür taşıyıcı olarak cumhuriyete yaraşır bir düsturla görev yapmıştır. Bu çalışmanın ana retoriği 1937 yılında Hakkâri vilayetinde açılmış olan halkevinin genel yapısı ve faaliyetleri hakkında bilgi vermek üzerine kuruludur. Gerek iklim koşulları ve gerekse yaşanılan sorunlar nedeniyle diğer illere göre bir hayli geç açılmış olan Hakkâri Halkevi genellikle vilayette çalışan memurlar vasıtasıyla varlığını devam ettirme konusunda azimli olduğu görülmektedir. Ancak bu azmin halk karşılığı eldeki raporlara göre sağlıklı olmadığı anlaşılmaktadır. Özellikle halkın teveccühünün az olması dahası halkevi başkanlarının sık sık değişkenlik göstermesi sürekliliğin sağlanamamasına sebebiyet vermiştir. Bu çalışmanın amaçlarından biri Hakkâri Halkevi’nin yapmış olduğu çalışmalara bakılarak genel bir halkevi portföyü oluşturmaktır.

Anahtar Kelimeler:

Hakkâri, Halkevleri, Cumhuriyet, Atatürk, Doğu

An Important Culture in the East, Educational Institution: Hakkâri Hause and Its Activities

As a cultural institution, Public House is one of the orientation practices of citizenship established in place of Turkish quarries. Between 1932 and 1951, the townhouses, which had been going on its facilities, became a version of public parties in the locals. Especially in the enlightenment of the people, important efforts have been made in removing the urban-peasant discrimination by Public houses. After the closure of the Turkish quarries, the Public houses, which helped citizens to understand the populism, served as a culture-bearer in many places and served on account of republic? In the main rhetoric of this work, information about the general structure and activities of the People’s Houses opened in Hakkari province, as it is in other provinces, in 1937 is given. The Hakkari Public House, which had been opened relatively late due to the climatic conditions and other problems, seems to be determined to continue its existence through the help of province officers. However, according to reports, the perceptions of people towards Public Houses are not positive. In particular, the lack of public support and Public Houses’ presidents’ being unstable frequently has caused discontinuity in these houses. One of the aims of this study is to create a general Public Housing portfolio by looking at the work done by Hakkari Public House.

Keywords:

Hakkâri, Hause, Republic, Atatürk, East,

PDF

___

BCA, 490.01/1010.897.2.
BCA, 490.01/1122.96.3.
BCA, 490.01/1229.91.1.
BCA, 490.01/1717.981.
BCA, 490.01/658.199.2.
BCA, 490.01/68.257.1.
BCA, 490.01/701.2.1.
BCA, 490.01/834.295.1.
BCA, 490.01/920.585.4.
BCA, 490.01/940.647.1.
BCA, 490.01/956.701.2.
BCA, 490.01/956.701.2.
BCA, 490.01/985.817.3.
BCA, 490.100/3.12.3.
BCA,490.01/963.728.1
TBMM Tutanak Dergisi
TBMM ZC
Akşam
ALTHUSSER, Louis İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları, Birikim Yayınları, İstanbul, 1978.
Atatürk’ün Söylev ve Demeçleri, Atatürk Araştırma Merkezi Yayınları, Ankara, 2006.
BAŞBUĞ, Esra Dicle, Resmi İdeoloji Sahnede, Kemalist İdeolojinin İnşasında Halkevleri Dönemi Tiyatro Oyunlarının Etkisi, İletişim Yayınları, İstanbul, 2013.
BORA, Tanıl, Cereyanlar, Türkiye’de Siyasi İdeolojiler, İletişim Yayınları, İstanbul, 2017.
CHP Yayımı Kılavuz ve Broşörler, CHP Halkevleri ve Halkodaları Türkçe Okuma ve Yazma Kursları İçin Klavuz, Ankara, 1946.
ÇEÇEN, Anıl, Halkevleri, Gündoğan Yayınları, Ankara, 1990.
EROĞUL, Cem, Demokrat Parti Tarihi ve İdeolojisi, İmge Yayınları, Ankara, 2013, s. 125.
İNAN, Afet, Medeni Bilgiler ve Mustafa Kemal’in El Yazıları, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara, 1969.
İNCE, Başak, Citizenship And İdentity İn Turkey, I.B. Tauris, London, 2012.
KARAÖMERLİOĞLU, Ömer Orada Bir Köy Var Uzakta, Erken Cumhuriyet Döneminde Köycü Söylem, İletişim Yayınları, İstanbul, 2011.
SARINAY, Yusuf, Türk Milliyetçiliğinin Tarihi Gelişimi, Ötüken Neşriyat, İstanbul, 1994.
TOKSOY, Nurcan, Halkevleri / Bir Kültürel Kalkınma Modeli Olarak, Orion Yayınevi, Ankara, 2007.
ZEYREK, Şerafettin, Türkiye’de Halkevleri ve Halkodaları, Anı Yayıncılık, Ankara, 2016.
ARIKAN, Zeki, “Halkevlerinin Kuruluşu ve Tarihsel İşlevi”, Ankara Üniversitesi Türk İnkılâp Tarihi Enstitüsü Atatürk Yolu Dergisi, C.6, S.23, 1999, ss.261- 282.
ÇAKMAK, Fevzi, “Halkevlerinin Kapatılması ve Cumhuriyet Halk Partisi Mallarına El Konulması”, History Studies, Volume 7, 2015, ss.1-21.
GÜNEŞ, Müslime, “Adnan Menderes ve Halkevleri”, Çağdaş Türkiye Tarihi Araştırmaları Dergisi, C. XII, S. 25, 2012, ss.141-155.
ÖZACUN, Orhan, “Halkevlerinin Dramı”, Kebikeç, Sayı 93, 1996, ss.87-96.
ÖZGEN, Özden, “Cumhuriyet Döneminde Hakkari’de Eğitim(1923-1960)”, Asam, Sayı 10, 2018, ss.64.87.