Bu çalışmamızda, Türkiye ekonomisinin 24 Ocak Kararlarıyla birlikte ortaya  çıkan finansal ve ekonomik sorunları analiz edilmeye çalışılacaktır. Türkiye ekonomisi, 24 Ocak Kararlarıyla birlikte Liberalizasyona geçmiş, 1989 yılında 32 sayılı Kararla da tüm finansal işlemlerden denetimleri kaldırmış ve deregülasyon süreci başlatılmıştır. Artan enflasyon ve devletin iç ve dış borçlanmaya ağırlık vermesi üzerine, ülkeye yüksek miktarlarda sıcak para girişi başlamıştır. Sıcak para istihdam yaratmayan ve yatırım yapmayan bir paradır ve parayla para kazanma yoludur. Sıcak para, Türkiye ekonomisinde yatırımcısına faiz-kur arbitrajı sağlarken, ülke ekonomisinde açık pozisyonu büyütmüştür. Bu bağlamda IMF ile yapılan anlaşmalarla, ülke ekonomisi krizden krize sürüklenmeye başlamış, ekonomik kırılganlık artmıştır

In this paper, we aim at analyzing financial and economic problems that stem from the 24th January decrees as regards the Turkish economy. With the decrees of 24 th January put into force in 1980, Turkish economy was liberalized, and in 1989 by cabinet decree number 32 all audit and controls on financial transactions were removed, starting the process of deregulation. The incerasing rate of inflation and government policies heavily exploiting domestic and foreign credits resulted in a flow of hot money into the Turkish market. Hot Money does not lead to employment or investment. Rather, it aims to “make money out of money”. In the Turkish market, hot money provides its investors with interest-exchange rate arbitrage, while it has increased the balance of payment. In this context, trough agreements with IMF, Turkish economy has become increasingly volatile and financial fragility has considerably increased