Tepraloxydim, fluazifop-p-butyl ve metribuzin herbisitlerinin toprak kökenli bazı fungal patojenlerin koloni gelişimine ve sporulasyonuna etkisi

Bu çalışmanın amacı, in vitro ve sera koşullarında bazı önemli mantarların koloni gelişimi ve sporulasyonu üzerine tepraloxydim, fluazifop-p-butyl ve metribuzin herbisitlerinin etkisini analiz etmektir. Çalışma sonucunda tepraloxydim 2x10-3M yüksek dozda Rhizoctonia solani’nin koloni gelişimini %88.93 oranı ile en üst düzeyde engellemiştir. Tepraloxydim 5x10-5M’de, %0.21 oranı ile R. solani’nin koloni gelişimini en düşük seviyede engellemiştir. Bununla birlikte, tepraloxydim’in düşük doz seviyesinde Phoma destructiva’nın büyüme oranında azalma olmayıp, koloni gelişimini (%1.29) artırmıştır. Çalışmanın sonucunda, in vitro koşullarda fluazifop-P-butyl’in yüksek doz uygulamasında 2x10-3M R. solani’nin koloni gelişimini tamamen engellenmiştir. Herbisitin düşük doz 5x10-5 M uygulaması, P. destructiva koloni gelişimini en düşük doz seviyesinde (%4.68) azaltmış, ancak Rhizopus stolonifer’in koloni gelişimini (%4.14) artırmıştır. In vitro koşullarda metribuzin’in yüksek doz 2x10-3M uygulamasında Rh. stolonifer’in koloni gelişimini en yüksek seviyede (%63.47) engellediği ve ayrıca en düşük doz 5x10-5M uygulamasında Cladosporium fulvum’u en düşük seviyede gelişimini (%2.51) engellemiştir. Sera koşullarında tepraloxydim’in yüksek doz (%50 fazla) ve düşük doz (%50 düşük) uygulamalarında sporulasyonu en çok etkilenen fungal patojen Alternaria alternata (1.2x102 spor/ml; 2.7x102 spor/ml)’dır. Sera koşullarında yüksek doz (%50 fazla) uygulamasında fluazifop-p-butyl’in en çok etkilediği patojen Stemphylium solani (1.6x102 spor/ml)’dir. Fluazifop-p-butyl herbisitin düşük doz (%50 düşük) uygulamasında fungal sporulasyonu en çok etkilenen patojen A. alternata (3.0x102 spor/ml)’dır. Serada metribuzin yüksek doz uygulaması çoğunlukla Fusarium solani ve Rh. stolonifer’i etkilemiştir. F. solani ve Rh. stolonifer’in son sayıma göre belirlenen toplam spor sayıları 2.5x102 spor/ml’dir. Düşük doz uygulamasında A. alternata sporlarının sayısı 4.1x102 spor/ml’dir.

Anahtar Kelimeler:

Domates, herbisit, tepraloxydim, fluazifop-p-butyl, metribuzin, fungal patojenler, sporulasyon

Effect of the herbicide tepraloxydim, fluazifop-p-butyl and metribuzin on the colony growth and sporulation of some soilborne fungal pathogens

The objective of this study was to analyze the effect of herbicides tepraloxydim, fluazifop-p-butyl and metribuzin on colony development and sporulation of some important fungi in in vitro and greenhouse conditions. At the end of the study, tepraloxydim at high dose of 2x10-3M prevented Rhizoctonia solani colony growth at the highest level with the rate of (88.93%). Tepraloxydim at 5x10-5M inhibited R. solani colony growth at the lowest level with the rate of (0.21%). However, the growth rate of Phoma destructiva could not be decreased at this low dose level, but increased the growth of colony by (1.29%). As a result of study, the colony development of R. solani in in vitro conditions was completely inhibited at high dose application (2x10-3M) of fluazifop-p-butyl. At low dose (5x10-5M) application of herbicide, the colony development of P. destructiva was decreased by (4.68%) at the lowest dose level, but increased colony development of Rhizopus stolonifer by (4.14%). Metribuzin prevented colony development of Rh. stolonifer at the highest dose level of 2x10-3 M by (63.47%) and the highest dose of application in in vitro conditions, It also prevented the development of Cladosporium fulvum at the lowest level (2.51%) when applied at 5x10-5 M. Tepraloxydim at above and below (50%) affected sporulation of fungal pathogens with Alternaria alternata most affected (1.2x102 spore/ml; 2.7x102 spore/ml) under greenhouse conditions. High dose (above concentrations of 50%) application of fluazifop-p-butyl mostly affected Stemphylium solani (1.6x102 spore/ml) in greenhouse conditions. A. alternata (3.0x102 spore/ml) was the mostly influenced pathogen for fungal sporulation at low dose (below 50%) application of fluazifop-p-butyl herbicide. High dose application of metribuzin mostly affected Fusarium solani and Rh. stolonifer in greenhouse. The total number of spores determined at the last count for F. solani and Rh. stolonifer was (2.5x102) spore/ml. The number of A. alternata spores at low dose application was (4.1x102) spore/ml.

Keywords:

Tomato, herbicide, tepraloxydim, fluazifop-p-butyl, metribuzin, fungal pathogens, sporulation,

PDF

___

Abdel-Mallek A. Y., Abdel-Kader M. I. A. and Omar S. A. 1994. Effect of the Herbicide Fluazifop–p-Butyl on Fungal Populations and Activity in Soil. Water Air Soil Pollut., 86, 151-157.
Akgül S. D. ve Canıhoş Y. 2002. Kavunda Fusarium Solgunluğuna Karşı Trifluralin ve Acetochlor Herbisitlerinin Kullanılarak Dayanıklılığının Teşvik Edilmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enst., Adana, 43 s.
Aktaş H. ve Şimşek Z. 2005. Çankırı Kenbağ Orman Fidanlığındaki Kavak Fidanlarındaki Cytospora Kanseri (Cytospora chrysosperma "Pers."Fr.)'nin Morfolojisi, Zararı ve Alınabilecek Önlemler. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A5 (2),48- 54.
Benjilali B., Tantadui – Elaraki A., Ayadi A. and Ihlal M. 1984. Method to Study Antimicrobial Effects of Essential Oils: Application to the Antifungal Activity of Six Moroccan Essences. J. Food Protect, 47, 748-752.
Bouyoucos G. J. 1951. A Recalibration of the Hydrometer Method for Making Mechanical Analysis of Soils. Agronomy J., 43, 434-438.
Boyraz N. ve Özcan M. 1997. Bitki Patojeni Funguslara Bazı Yerli Baharat Ekstrakt ve Uçucu Yağlarının Antifungal Etkileri. Gıda, 22(6), 457-462.
Boyraz N. ve Koçak R. 2006. Bazı Bitki Ekstraktlarının in vitro Antifungal Etkileri. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(38), 82-87.
Domsch K. H., Jagnow G. and Anderson T. H. 1983. An Ecological Concept for the Assessment of Side Effects of Agrochemicals on Soil Microorganisms. Residue Rew, 86, 65-105.
Deans S. G. and Svoboda K. P. 1990. The Antimicrobial Properties of Marjoram (Origanum majorana L.) Volatile Oil. Flavour Fragr. J., 5(1), 187-190.
Ecevit O. H., Mennan Aksoy H.M. ve Akça İ. 1999. Tarımsal Mücadele İlaçları ve Çevreye Olan Etkileri. O. M. Ü. Ziraat Fakültesi Ders Notları, Samsun, 145 s.
Elham M. and Mansoor, M. 2013. The Effects of Cotton and Soybean Selective Herbicides on Mycelial Growth of Rhizoctonia solani Causal Agent of Damping off. Plant Protection Journal Spring, 5(14): 99-108.
Erdoğan O., Çelik A., Yıldız Ş. ve Kökten A. 2014. Pamukta Fide Kök Çürüklüğü Etmenlerine Karşı Bazı Bitki Ekstrakt ve Uçucu Yağlarının Antifungal Etkisi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 1(3), 398-404.
Erol F. Y. 2007. Samsun İlinde Domateste Kök ve Kökboğazı Çürüklüğü Hastalığının Yayılışı, Şiddeti ve Hastalığa Neden Olan Etmenlerin Belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi. T.C. Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enst., Samsun, 89 s.
Halkman A. K. 1995. Mikrobiyolojide Kullanılan Besiyerleri. Ankara, 58 s.
Hasenekoğlu İ. 1989. Toprak Mikrofunguslarının İzolasyon ve Kültür Metodları. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi, Erzurum, 94 s.
Karman M. 1971. Bitki Koruma Araştırmalarında Genel Bilgiler. T.C. Tarım Bakanlığı Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Genel Müdürlüğü Yayınları, İzmir, 279 s.