H. AKTAŞ, H. BOSTANCIOĞLU, B. TUNALI, E. BAYRAM

Sakarya yöresinde buğday kök ve kökboğazı çürüklüğüne neden olan hastalık etmenlerinin belirlenmesi ve bu etmenlerin buğday yetiştirme teknikleri ile ilişkileri üzerinde araştırmalar.

Çalışma 1990-1993 yıllarında Sakarya ili yöresi ve Sakarya Tarımsal Araştırma Enstitüsü ile Enstitünün Pamukova çiftliği arazisinde yürütülmüştür. Yörenin, hububat kök ve kökboğazı çürüklüğü hastalık etmenleri ile çok yoğun bir şekilde bulaşık olduğu sürvey sonucu ortaya konulmuştur. Yapılan incelemelerde, Hububat kök ve kökboğazı çürüklüğü hastalık etmenler ile buğdayın yetiştirme teknikleri arasındaki interaksiyonlar ve kültür bitkisinin yatması ile olan ilişkileri aydınlatılmıştır. Hububat kök ve kökboğazı çürüklüğü hastalık etmenleri olarak; Rhizoctonia cerealis Kühn., Alternaria alternata (Fr.) Keissler, Fusarium graminearum Schwabe, F.moniliforme Snyd. et Hans, F.equiseti (Corda) Sacc., F. culmorum Sacc., Acremonium kiliense Grüts., Drechslera sorokiniana (Sacc.) Subram. and Jain, Pseudocercosporella herpotrichoides (Fron) Deighton, Ophiobolus graminis Sacc., Phoma spp., Pythium graminicola Subr. ve Stemphylium herbarum Rabenh. saptanmıştır. Bu etmenlerden Rhizoctonia cerealis, F.moniliforme, F.culmorum, Drechslera sorokiniana, Ophiobolus graminis, Pythium graminicola ve Pseudocercosporella herpotrichoides'in hububat kök ve kökboğazı çürüklüğü hastalık etmenlerinden yöre için en önemlileri olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Pathogen; pathogenisity; virulenz; fusskrankheiten; reaktion; Patojen; patojenisite; virulens; kök hastalıkları; kökboğazı hastalıkları; reaksiyon

Untersuchungen zur Identifizierung von fusskrankheiten verurzachden organismen an weizen und den wechselwirkungen zwishen anbaumassnahmen und befall in der Sakarya Region.

Diese Arbeit wurde von 1991 bis ende 1992 an Weizensorten in Sakarya durchgeführt. Diese Untersuchungen wurden im Mais Forschungsinstitüt für Pflanzenzuchtung in Sakarya, über die Getreidefusskrankheitserreger untersucht. Mit diesem Zweck wurden nach "Systematische-Vorbildungsmethoden" im Untersuchungsgebiet fast 112 Weizenpflanzenproben gesammeln (Bora und Karaca 1970), und werde meisten die routinemaessige Blottermethoden angewenden. Hiermit wurde im Untersuchungsgebiet eine durchschnittliche Fusskrankheitsintensitaet von 63.90% festgestellt. Die festgestellten Erreger sind unten: Rhizoctonia cerealis Kühn., Alternaria alternata (Fr.) Keissler, Fusarium graminearum Schwabe, F. moniliforme Snyd. et Hans, F.equiseti (Corda)Sacc., F.culmorum Sacc., Acremonium kiliense Grüts, Drechslera sorokiniana Subram.and Jain, Pseudocercosporella herpotrichoides (Fron.) Deighton, Ophiobolus graminis Sacc., Phoma spp., Pythium graminicolum Subr. und Stemphylium herbarum Rabenh.

PDF