Serdar SATAR, Gülsevim TİRİNG, Dindar İŞPINAR, Miraç YAYLA

Adana ekolojik koşullarında Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) (Acari: Phyllocoptidae)’nın popülasyon gelişmesi

Turunçgil pas böcüsü Phyllocoptruta oleivora (Acari: Phyllocoptidae) turunçgil meyve ağaçlarının önemli bir zararlısıdır. Bu çalışmada P. oleivora’nın popülasyon yoğunluğu 2013-2015 yılları arasında Çukurova Üniversitesi’ndeki (Balcalı-Adana) bir portakal bahçesinde yürütülmüştür. Rastgele seçilen 10 ağaçtan 10 yaprak, 1 meyve ve 1 ince dal örneği toplanmıştır. Örnekler nisan-ocak ayları arasında haftalık olarak alınırken ocak-nisan ayları arasında ise iki haftada bir alınmıştır. Bu çalışmanın sonucunda ilk bireyler temmuz ayında gözlemlenmiştir. P. oleivora’nın yaprak üzerindeki en yüksek popülasyonu 57.25 adet olarak ağustos ayında sayılmıştır. Yaprak üzerindeki son bireyler her iki yılda ocak ayında saptanmıştır. Bu akarın meyve üzerindeki en yüksek popülasyonu ağustos ayında gözlemlenmiştir. Meyve üzerindeki son bireyler her iki yıl içinde kasım ve aralık ayı arasında sayılmıştır. Dal üzerindeki en yüksek popülasyon 72.13 olarak ocak ayının ilk haftasında gözlemlenmiştir. P. oleivora’nın dal üzerindeki popülasyonu mayıs ayından sonra azalmıştır. Ayrıca P. oleivora’nın popülasyonunun hafif yağışlı günlerden sonra arttığı, çok soğuk ve yağışlı günlerden sonra ise azaldığı gözlemlenmiştir. P. oleivora’nın kışlama alanı dallar olarak gözlemlenmiştir. Ayrıca çalışma sırasında avcı akar olarak Amblyseius swirskii, Euseius scutalis ve E. stipulatus Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) türleri saptanmıştır. Yüksek P. oleivora popülasyonunda düşük avcı akar popülasyonu gözlemlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Çukurova, dal, meyve, popülasyon, Turunçgil pas böcüsü, yaprak

Population development of Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) (Acari: Phyllocoptidae) under Adana ecological conditions

Citrus rust mite Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) (Acari: Phyllocoptidae) is one of the most important pests of citrus fruit trees. In this study, the population density of P. oleivora was carried out on an orange orchard at Çukurova University (Balcalı-Adana) between 2013 and 2015. Ten leaves, one fruit and one twig were collected from 10 randomly chosen orange trees. The samples were taken every week between April and January while biweekly between January and April. As a result of these studies, the first individuals were observed in June. The highest population of P. oleivora on leaves was counted as average 57.25 in August. The last individuals on leaves were detected in January both year. The highest population of this mite on fruits was observed in August. The last individuals on fruits were counted between October and November both years. The highest population on twigs was observed as average 72.13 in the first week of January. The population of P. oleivora on twigs was reduced after May. Also, the population of P. oleivora was increased after light rainy days while was decreased after very rainy and cold days. The overwintering sites P. oleivora was observed as a twig. Also, Amblyseius swirskii, Euseius scutalis and E. stipulatus Athias-Henriot (Acari: Phytoseiidae) was detected as predator mite during the study. The low population of predator mite was observed when the high population of P. oleivora was present.

Keywords:

Citrus rust mite, Cukurova, fruit, leaf, population, twig,

PDF

___

Akyazı R., Ueckermann E.A., Soysal M., 2016. The new distribution of Amblyseius herbicolus in Turkey (Parasitiformes, Phytoseiidae) with a key of Amblyseius species found in Turkey. Acarologia, 56, 237–244.
Alkan B., 1947. Turunçgillerde pas örümceği ve savaşı. Çiftçi Dergisi, 22, 8-12.
Allen J.C., Yang Y., Knapp J.L., 1995. Temperature effects on development and fecundity of the citrus rust mite (Acari: Eriophyidae). Environmental Entomology, 24 (5), 996-1004.
Ashmead W.H., 1880. Orange insects: a treatise on theinjurious and beneficial insects found on the orange trees of Florida. Jacksonviille, Florida, XV + 78 p.
Ashmead W.H., 1879. Injurious and beneficial insects found on the orange trees of Florida. Canadian Entomologist, 11 (8), 159-160.
Bodenheimer F.S., 1951. Citrus entomology in the Middle East. In: Citrus entomology in the Middle East with special references to Egypt, Iran, Iraq, Palestine, Syria, Turkey. Dr W.J. Junk, S’Gravenhage, The Hague, Netherlands. 590-597 p.
Commonwealth Institute of Entomology., 1970. Phyllocoptruta oleivora. Distribution maps of pests. Series A (Agricultural), Map no. 78 (revised). Commonwealth Institute of Entomology, London, 2 p.
Denizhan E., Monfreda R., De Lillo E., Çobanoğlu S., 2015. Eriophyoid mite fauna (Acari: Trombidiformes: Eriophyoidea) of Turkey: new species, new distribution reports and an updated catalogue. Zootaxa, 3991 (1), 1-63.
Düzgüneş Z., 1952. Türkiye’de turunçgil akarları. Bitki Koruma Bülteni. 1 (1), 6-11.
Ewing H.E., 1923. The dermanyssid mites of North America. Proceedings of the United States National Museum. 62 (13), 1-26.
Garzia G.T., De Lillo E., 2018. Geographic distribution of Phyllocoptruta oleivora in the Mediterranean Basin, with particular emphasis on Italy. Systematic and Applied Acarology, 23 (6), 1021-1024.
Kansu A.İ., Uygun N., 1980. Doğu Akdeniz Bölgesinde turunçgil zararlıları ile tüm savaş olanaklarının araştırılması. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları: 141, Bilimsel Araştırma ve İncelemeler, 33, 63 s.
Keifer H.H., 1938. Eriophyid studies. Bulletin Department of Agriculture, California. 27, 181-206.
Quiros-Gonzalez M., 2000. Phytophagous mite populations on Tahiti lime, Citrus latifolia, under induced drought conditions. Experimental and Applied Acarology, 24 (12), 897-904.
Palevsky E., Argov Y., David T. B., Gerson U., 2003. Identification and evaluation of potential predators of the citrus rust mite, Phyllocoptruta oleivora, in Israel. Systematic and Applied Acarology, 8(1), 39-48.
Satar S., Ada M., Kasap İ., Çobanoğlu S., 2013. Acarina fauna of citrus trees in Eastern Mediterranean region of Turkey. IOBC-WPRS Bulletin, 95, 171-178.
Seki M., 1979. Ecological studies of the pink citrus rust mite, Aculops pelekassi (Keifer), with special reference to the life cycle, forecasting of occurrence and chemical control of A. pelekassi. Saga Prefectural Fruit Tree Experiment Station, 66 p.
Silva R.R.D., Teodoro A.V., Vasconcelos J.F., Martins C.R., Soares Filho W.D.S., Carvalho H.W.L.D., Guzzo E.C., 2016. Citrus rootstocks influence the population densities of pest mites. Ciência Rural, 46 (1), 1-6.
Soylu Z.O., Ürel N., 1977. Güney Anadolu Bölgesi turunçgillerinde zararlı böceklerin parazit ve predatörlerinin tesbiti üzerinde araştırmalar. Bitki Koruma Bülteni, 17 (2-4), 77-112.
Uygun N., Satar S., 2008. The current situation of citrus pests and their control methods in Turkey. IOBC-WPRS Bulletin, 38, 2-9.
Van Brussel E.W., 1975. Interrelations between citrus rust mite, Hirsutella thompsonii and greasy spot on citrus in Surinam. Agricultural Experiment Station Surinam, Bulletin 98, 1-66.
Warburg S., Inbar M., Gal S., Salomon M., Palevsky E., Sadeh A., 2019. The effects of a windborne pollen‐provisioning cover crop on the phytoseiid community in citrus orchards in Israel. Pest Management Science, 75 (2), 405-412.
Yang Y., Allen J.C., Knapp J.L., Stansly P.A., 1997. An agestructured population model of citrus rust mite: a fruit– mite–fungal pathogen system. Ecological Modelling, 104 (1), 71-85.
Yothers W.W., Mason A.C., 1930. The citrus rust mite and its control (No. 176). United States Department of Agriculture Technical Bulletin, 7-16.