Kitle İletişim Araçları, Medya ve Din İlişkisi Üzerine

Öz Günümüzde bir iletişim çağında yaşamaktayız. İletişim araçlarının hızlıgelişimi medyanın hayatın bütün alanlarında etkin olmasını sağlamıştır.İletişim araçlarının teknolojik gelişimi sürecinde kültür, iletişim araçlarıvasıtası ile olabildiğince kitleselleşmiş ve bir endüstri halini almıştır. Budurum popüler kültürün eski dönemlere oranla önemini ve etkinliğiniartırmıştır. Bu sürece paralel olarak gelişmiş ülkelerde kutsala dönüş olgusu ile de karşılaşmaktayız. Bu bağlamda dinin popüler kültür üzerindeki etkinliği de artış göstermiştir. Din iletişim araçları ile daha geniş kitlelerde görünür olmuştur. Bunun yanı sıra dinin medyada yaygın temsili dinin “popüler” tezahürlerini de toplumda etkin kılmaya başlamıştır.

___

  • Aktay, Y. 1998. “Postmodern Dünyada Din: Bir Anlatı mı, Tanrının bir
  • İntikamı mı?”, Din Sosyolojisi (Der. Y. Aktay- M.E. Köktaş) Ankara.
  • Alemdar, K. ve Erdoğan, İ. 1994. Popüler Kültür ve İletişim, Ümit Yayınları,
  • Ankara.
  • Arslan, M. 2004. Türk Popüler Dindarlığı, DEM Yayınları, İstanbul.
  • Arslan, M. 2006. “Değişim Sürecinde Yeni Dindarlık Formları: Yeni Çağ
  • İnanışları Örneği”. Değerler Eğitimi Dergisi. 4 (11). 7-24.
  • Arslan, M. 2011. Paranormalizm ve Din, BİLSAM Yayınları, Malatya.
  • Aziz, A. 1975. Televizyonun Yetişkin Eğitimindeki Yeri ve Önemi, TODAİE
  • Yayınları, Ankara.
  • Aziz, A. 1982. Toplumsallaşma ve Kitle İletişimi, A.Ü.B.Y.Y.O. Yayınları,
  • Ankara.
  • Batmaz, V. ve Aksoy, A. 1995. Türkiye’de TV ve Aile (Elektronikhane):
  • (Aralık 1993-Aralık 1994), T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu,
  • Ankara.
  • Bell, D. (2006) “Kutsalın dönüşü”. Laik ama Kutsal. (Çev. A. Köse). Etkileşim
  • Yayınları, İstanbul.
  • Berger Peter ve Luckmann Thomas. 2008.Gerçekliğin Sosyal İnşâsı / Bir
  • Bilgi Sosyolojisi İncelemesi, Paradigma Yayıncılık, İstanbul.
  • Din İşleri Yüksek Kurul Kararı, 1998. “Medyada Tartışması Yapılan Bazı
  • Dini Konular Hakkında Din İşleri Yüksek Kurul kararları”, Diyanet
  • Aylık Dergi, S. 87, Ankara.
  • Dollot, L. 1991. Kitle Kültürü ve Bireysel Kültür, (Çev. Ö. Nudralı), Ark
  • Yayınevi, İstanbul.
  • Fiske, J. 1999. Popüler Kültürü Anlamak, (Çev. S. İrvan), Ark Yayınevi,
  • İstanbul.
  • Glock, C. Y. ve Bellah. R. (1976) The New Religious Consciousness. University
  • of California Press, Berkeley.
  • Gelici, Z. 2007. Sırlara Vurgu Yapan Mistik Televizyon Programlarının
  • Din Eğitimi Açısından Tahlili, SÜ SBE YL Tezi, Sakarya.
  • Horkheimer, M. ve Adorno, T.W., 1996. Aydınlanmanın Diyalektiği (Ç.
  • O. Özügül). Kabalcı Yayınları, İstanbul
  • Kongar, E. 1986. Kültür ve iletişim, Say Yayınları, İstanbul.
  • Ong, W.J. 1995. Sözlü ve Yazılı Kültür, (S. P. Banan), Metis Yayınları,
  • İstanbul.
  • Sözen, Edibe, 1997. Medyatik Hafıza, Timaş Yayınları, İstanbul.
  • Stark, R. ve Bainbridge, W. S. (1985) The Future of Religion: Secularization.
  • Revival and Cult Formation. Berkeley: University of California
  • Press.
  • Turner, Bryan, 1994. “Orientalism, Postmodernism and Religion”, Orientalism,
  • Postmodernism and Globalism, Roudledge, London and New
  • York.
  • Williams, R. 2003. “TV, Teknoloji ve Kültürel Biçim”,(Çev: A. U. Türkbağ),
  • Dost Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • Yenen, İ. 2005. Televizyonlarda Yayınlanan Dini Programların İzlerkitlenin
  • Dini Tutum ve Davranışları Üzerine Etkileri Konya Örneği, EÜ
  • SBE YL Tezi, Kayseri.
  • Yengin, Hülya 1996, Medyanın Dili, Der Yayınları, İstanbul.