BİLME VE ANLAMANIN ANLAMI ÜZERİNE BİR DERKENAR

Öz İnsan bilmek isteyen bir varlıktır. İnsan bilmek istiyorsa istediği şey, henüz bilmediği bir şey olmalıdır. Öte yandan bilmek istediği şeyi de bilmesi icap etmez mi? Aksi takdirde bilmediği bir şeyi niye istesin? Yoksa bu cümleler dilin ve gramerin kuralları çerçevesinde anlaşılmaktan uzak mı? Anlaşılmak ne demek? Bütün bu cümleleri kuran özne anlaşılamayan ve dolayısıyla anlamadığı şeyleri mi ifade ediyor? Anlamadığı şeyleri ifade etmesi mümkün müdür? Acaba “insan merak eden bir varlıktır” demek mi istiyoruz? O halde insan neyi, niçin merak eder? Merakın nesnesi de bilinmek istenen, anlaşılmak istenen şeyden farklı mıdır? Acaba bir şeyi bildiğimizi nasıl anlarız? Anlamak ve bilmek farklı şeyler midir? Bir şeyi anladığımızda o şeyi bilmiş olmuyor muyuz? Görüldüğü üzere bu minvaldeki sorular ve bu çerçevede yapılabilecek tartışmalar uzar gider. İşte bu çalışma, bu tartışmalara öznel bir perspektiften dâhil olma amacıyla kaleme alınmıştır.

___

Aristoteles (1996). Metafizik, Çev. Ahmet Arslan, İstanbul: Sosyal Yay.

Hume, D. (1999). An Enquiry Concerning Human Understanding, Ed. By. Tom L. Beauchamp, Oxford University Press.

İbn Haldun (2004). Mukaddime, çev. Halil Kendir, Ankara: İmaj Yay.

Kant, I. (2010). Arı Usun Eleştirisi. Çev. Aziz Yardımlı. İstanbul: İdea Yay.

Leibniz, G. F. (1898). The Monadology, Trns. By. Robert Latta, London: Oxford University Press.

Locke, John (1825). An Essay Concerning Human Understanding, London: Thomas Davison.

Locke, John (2004). İnsan Anlığı Üzerine Bir Deneme, Çev. Vehbi Hacıkadiroğlu, İstanbul: Kabalcı Yayınları.