MUHASEBE, FİNANS VE PAZARLAMA PERSPEKTİFİNDEN TÜRK BANKACILIK SEKTÖRÜNDE PAZARLANAN KREDİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ (2009 - 2015 DÖNEMİ ANALİZİ)

Öz Bireylerin, işletmelerin veya kurumların gereksinimlerini gideren ve bu devinim sürecinde bankalara getiri sunarak karı sağlayan kaynaklara kredi denilmektedir. Krediler, bankalara kar sağladığından önemli bir getiri unsurudur. Dolayısıyla, bankalar için kredi pazarlama faaliyetleri büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada da kredi pazarlama ve kredilerde verimlilik ele alınmaktadır. Çalışmada bankacılığın kavramsal çerçevesi ve tarihi gibi bilgiler verildikten sonra, kredi pazarlamaya ilişkin açıklamalar yapılmıştır. Ardından, Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK) raporlarında yer alan veriler kullanılarak 2009-2015 dönemi için Türk bankacılık sektöründe pazarlanan kredilerin değerlendirilmesi yapılmıştır. Veriler, Microsoft Excel ve Microsoft Word programları kullanılarak şekiller (grafikler) üzerinde sunulmuş ve yorumlanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre, 2009 yılında oldukça düşük olan banka kredilerinin genel dağılımı 2015 yılının sonunda çok büyük bir yükseliş arz etmiştir. Dolayısıyla, Türkiye’deki bankalar bir kriz halinde sadece ticari kredi portföyüne bağlı olarak değil, bunun yanında bireysel kredi portföyüne bağlı olarak da zararla karşı karşıya gelebilirler. Diğer krediler gibi (devlet ve ticari krediler), bireysel konut kredilerinin de bankalarca sigortalanması doğru olacaktır. Türk bankacılık sektöründe kredi ürünlerine talep de giderek yükselmiştir. Bireysel krediler her yıl önemli bir artış göstermiş, 2015 yılında KOBİ kredileri ile hemen hemen aynı seviyeye ulaşmıştır. Bankalarda kredilerin toplam aktiflere oranı da gittikçe artmaktadır. En fazla kredi kullandıran bankalar, özel bankalardır.

___

  • Akgüç, Ö. (1975). “Cumhuriyet Döneminde Bankacılık Alanında Gelişmeler”. Türkiye Bankalar Birliği Yayınları. Ankara.Akgüç, Ö. (2000). “Kredi Taleplerinin Değerlendirilmesi”, Arayış Yayıncılık. 6. Baskı. İstanbul.Akgüç, Ö. (2007). “Banka Yönetimi ve Performans Analizi”. Arayış Yayıncılık. İstanbul.Aloğlu, Z. (2005). “Bankacılık Sektörünün Karşılaştığı Riskler ve Bankacılık Krizler Üzerindeki Etkileri”, Uzman Yeterlilik Tezi. Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası (TCMB), Bankacılık ve Finansal Kuruluşlar Genel Müdürlüğü, s.23.Alpay, L. (2000). “Bireysel Bankacılıkta Pazarlama ve Satış”. TBB. İstanbul.Artun, T. (2000). “Türkiye'de Bankacılık”. Gerçek Yayınevi. İstanbul.Aydemir, N. (2002). “Dünden Bugüne Bankacılık”. Yüksek Denetim Dergisi, Cilt: 1, Sayı: 3, ss.7-29.Bakdur, A. (2003). “Bankacılık Sektörünü Düzenleyen Kurumların Yapıları: Ülke Uygulamaları ve Türkiye İçin Öneri”, Devlet Planlama Teşkilatı (DPT) Uzmanlık Tezi. Devlet Planlama Teşkilatı (DPT).Beycan, M. (2007). “Bankalarda Performans Değerleme ve Bir Uygulama”, Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, s.7.Canbaş, S. ve Doğukanlı, H. (2007). “Finansal Pazarlar”. Karahan Kitabevi. Adana.Canbaş, S. ve Vural, G. (2010). “Finansal Yönetim”. Karahan Kitabevi. Adana.Eyüpgiller, S. (1999). “Banka İşletmeciliği Bilgisi”. Sözkesen Matbaacılık. Ankara.Interbank Uluslararası Eğitim Merkezi. (2001). “Kredi Süreci”. Interbank Uluslararası Eğitim Merkezi Yayınları. İstanbul.Karabulut, M. (1990). “Profesyonel Satışçılık”. İstanbul.Karacaoğlan, Ç. (2011). “Yabancı Sermayeli Bankaların Türk Bankacılık Sektörüne Girişi”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Kadir Has Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (SBE).Karahan, K. (2001). “Hizmet Pazarlamasında Müşteri Tatmin Düzeyini Etkileyen Bir Faktör Olarak Duygusal Zekanın Rolü”. Pazarlama Dünyası. Yıl: 15, Sayı: 2001/3, Mayıs-Haziran, ss. 19-24.Karluk, S. (2005). “Cumhuriyetin İlanında Günümüze Türkiye Ekonomisinde Yapısal Dönüşüm”. Beta Yayınları. 10. Baskı. İstanbul.Kızıl, A., Kızıl C. (2007). “Accounting: Financial, Cost, Managerial”. Bahar Yayınevi. İstanbul.Kızıl, C., Akman, V., Zorkalkan, T., Türkmen, R. (2015). "Muhasebenin Tarihine Küresel Kapsamda ve Türkiye Kapsamında Vergisel Bir Bakış", Leges Sosyal Bilimler Dergisi, 15 Eylül 2014-15 Ocak 2015, Yıl: 5, Sayı: 3, ss.70-87. http://www.legeshukuk.com/dergi/detay.php?dergi=&dergino=22&sayi=3&syft=312Kızıl, C., Kocur, D. K. (2017). "Antik Çağlarda Muhasebe ve Dinlerin Muhsebeye Bakış Açısı", Kesit Akademi Dergisi (The Journal of Kesit Academy), Yıl: 3, Sayı: 10, ss. 327-339, http://dx.doi.org/10.18020/kesit.1263 , ISSN: 2149-9225,http://www.kesitakademi.com/ Makaleler/2002099859_1263%20CEVDET% 20KIZIL.pdfKoç, K. (2010). “Bireysel Bankacılık Sektöründe İhtiyaç Kredisi ve Banka Müşterilerinin İhtiyaç Kredisi Kullanma Davranışları Üzerine Ankara Ölçeğinde Bir Araştırma”. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü (SBE).Korukçu, Ü. (1998). “Bankacılığın Tarihsel Gelişimi”. Bankalar Birliği Yayınları. Ankara.Kotler, P. (2007). “Günümüzde Pazarlamanın Temelleri”. (Çevirmen: Ümit Şensoy). Optimist Yayınları. İstanbul.Kurtuluş, K. (1993). “Acımasız Rekabet ve Gerektirdikleri”. Pazarlama Dünyası, Cilt: 7, Sayı: 38, ss.1-18.Marsh, J. (1992). “Managing Financial Services Marketing”. UK.Parasız, İ. (2007). “Modern Bankacılık: Teori ve Uygulama”. Ezgi Kitabevi. Bursa.Parasız, İ. (2009). “Para Bana ve Finansal Piyasalar”. Ezgi Kitabevi. Bursa.Seval, B. (1990). “Kredilendirme Süreci ve Kredi Yönetimi”. Muhasebe Enstitüsü. İstanbul.Shah, S. (2010). “Türk Bankacılık Sektöründe Banka Kredilerinin Kullandırılmasında Teminat Belirleme Yöntemleri”. Marmara Ünivesitesi Bankacılık ve Sigortacılık Enstitüsü, s.22.Şahinöz, A. (2001). “Türkiye Ekonomisi Sektörel Analizi”. İmaj Yayınevi. Ankara.Şakar, H. (2001). “Genel Bankacılık Bilgileri”. Strata Yayıncılık. İstanbul.Takan, M. (2001). “Bankacılık Teori, Uygulama ve Yönetim”, Nobel Yayın Dağıtım. 1. Baskı. Ankara.TBB. (2016). “Türkiye Bankalar Birliği Finans ve Bankacılık Eğitim Platformu”, https://egitimportali.tbb.org.tr/ (Erişim Tarihi: 29.11.2017).TCMB. (2016). “Türkiye Cumhuriyeti Merkez Bankası”. http://www.tcmb.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 29.11.2017).Terzioğlu, N. (2012). “2000-2008 Yılları Arasında Türk Bankacılık Sektöründe Kredi Pazarlamasının Değerlendirilmesi.” Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.Torlak, Ö. (2003).” Pazarlama Ahlakı Sosyal Sorumluluk Ekseninde Pazarlama Kararları ve Tüketici Davranışlarının Analizi”. Beta Yayınları. 3. Baskı. İstanbul.