Coyness as Power in Marvell’s “To His Coy Mistress”

"Utangaç Sevgilisine", çoğul anlamların sınırsızlığını öne süren Postmodern görüşün güçlü bir tanığıdır. Erkeğin kadının bağımsızlığı ve mahremiyetine yaptığı saldırıya, kadının utangaçlık ve edilgenlikle karşılık vermesi, erkek egemen zevk düşkünlüğünün kadına boyun eğdirerek bencil zevk ve ölümsüzlük isteklerini karşılama hedefine direnme eylemini de içermektedir. 17. Yüzyıl İngiltere'sinin erkek egemenliğinin çelişkilerini gösteren Marvel, Dryden ve John Donne gibi, toplumun ikiyüzlülüğünü incelikle eleştirirken, baştan çıkarılan kadının utangaçlığı ve sessizliğini savunur.

The mistress’s coyness and her passivity in the face of the lover’s onslaught on her autonomy and privacy comprise an act of resistance to a hedonistic patriarchy bent on devouring the female to achieve its narcissistic goal of attaining pleasure and eternity.

___

Baudrillard, Jean. Seduction. New York: St. Martin Press, 1990.

Duyfhuizen, Bernard. “Textual Harassment of Marvell's Coy Mistress: The Institutionalization of Masculine Criticism” College English 50. 4 (1988): 411-423.

Fletcher, Anthony. Gender, Sex and Subordination in England, 1500-1800. New Haven, Conn.: Yale University Press, 1995.

Guerin, Wilfred L., et al. A Handbook of Critical Approaches. 4th ed. Oxford: Oxford University Press, 1999.

Marvell, Andrew. "To His Coy Mistress." Guerin, et al., Handbook. 4th. ed.

-374.