ART, MASS COMMUNICATION AND UTOPIA

Tarihin sonu, sanatın sonu ve sosyalizmin ölümünün ilan edildiği günümüzde yeni mutluluk hayallerine her zamankinden fazla ihtiyacımız var. Bu noktada sanatın rolü nedir? Mutluluk hayallerini üreten ütopik sanat anlayışı diğer bir ifadeyle sanat siyaset buluşması, Walter Benjamin’in “Teknik Yeniden Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı” üzerinden değerlendirilebilir.1960’lı yıllardan sonra plastik sanatların seyri değişmiştir. Sanatın düşük kısmı özellikle kitleleri yönetmek adına politize edilmiş sanat haline gelmiştir. Sanatın yüksek kısmı ise büyük şirketlerin halkla ilişkiler faaliyetlerine dahil edilmiştir. Gizemden arındırma, aurasızlık bunlara eşlik eden felsefesizlik sanatı bir de halkla ilişkiler ve tanıtım aracı yapmıştır, yani sanat çokuluslu şirketlerin pazarlama, satış ilişkilerini güçlendirmektedir. Umut içermez, kurtarıcı değildir. Kısacası auralı ya da aurasız sanat her durumda kitle iletişimiyle kesişmektedir.Bu makalede yukarıdaki düşünceler doğrultusunda, Benjamin’in güçlü makalesinin rehberliğinde sanatın kitle iletişim araçlarının işbirliğiyle siyasi kitle kültürüne hizmet etmesi ya da sanatın hegemonik gücü ve yine sanatın küresel sermayeye halkla ilişkiler ve tanıtım amaçlı hizmet etmesi Benjamin’in sanat-estetik anlayışı ve ütopya; sanat ve kitle ilişkisi; kitle sanatı ve hegemonya; sanat ve iletişim ilişkisi; yeniden aura, felsefe ve sanat bağlamında ele alınacaktır.

Art, Mass Communication, and Utopia

In our day that the end of history, end of art and death of socialism are declared, we need new dreams of happiness more than ever. At this point, what is the role of art? The utopic sense of art that produces dreams of happiness, in other words, union of art and politics, may be evaluated over Walter Benjamin’s ‘’The Work of Art in the Age of Technical Reproducibility’’.After 1960s, the course of plastic arts has changed. The inferior part of art has become politicized art especially fort he sake of ruling the masses. And the high part of art has been taken into the public relations activities of large corporations and serve in that direction. Demystification, auralessness and the lack of philosophy accompanying these has made art additionally a means of public relations and publicity, that is to say, art strengthens the marketing, sales relations of multinational companies. Under the guidance of Benjamin’s powerful article, this paper investigates the conceptions mentioned above by means of art’s serving the political mass culture with the collaboration of mass media or the hegemonic power of art and again art’s serving the global capital with public relations and publicity purposes will be discussed within the context of Benjamin’s understanding of art-aesthetics and utopia; relationship of art and mass; mass art and hegemony; relationship of art and communication; within the context of aura again, philosophy and art.

___

Berger, A. A. (2012). Kültür Eleştirisi: Kültürel Kavramlara Giriş, (Çev. Ö. Emir), İstanbul: Pinhan Yayıncılık.Benjamin, W. (2014). Teknik Olarak Kopyalanabildiği Çağda Sanat Yapıtı. İçinde A. Artun (Ed.). Sanat ve Siyaset, (91-129). İstanbul: İletişim Yayınları.Bolz, N. and Mattson, M. (1999). Farewell to the Gutenberg-Galaxy, New German Critique, No. 78, Special Issue on German Media Studies (autumn, 1999), pp. 109-131, Duke University Press, http//www.jstor.org/stable/488455, accessed: 16.09.2015Cryan, D., Shatil, S. ve Piero (2012). Kapitalizm, (Çev. M. Pekdemir), İstanbul: NTV Yayınları.Danto, A. (2015). Sanat Nedir?, (Çev. Z. Baransel), İstanbul: Sel Yayıncılık.Danto, A. (2014). Sanatın Sonundan Sonra, (Çev. Z. Demirsü), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.Foster, H. (2014). Kültürel Direniş. İçinde A. Artun (Ed.). Sanat ve Siyaset, (155-183). İstanbul: İletişim Yayınları.Gelley, A. (1999). Contexts of the Aesthetic in Walter Benjamin, Comparative Literature Issue, Vol. 114, No. 5 (Dec., 1999), pp. 933-961, The John Hopkins University Press, http://www.jstor.org/stable/3251037, accessed: 16.09.2015Lavaert, S. ve Gielen, P. (2014). Sanatın Ölçüsüzlüğü: Paolo Virno ile Söyleşi. İçinde A. Artun (Ed.), Sanat Emeği, (169-204). İletişim Yayınları.Kul-Want, C. ve Piero (2013). Estetik, (Çev. E. Kibaroğlu), İstanbul: NTV Yayınları.Lyotard, J. F. ((1990). Postmodern Durum, (Çev. A. Çiğdem), İstanbul: Ara YayıncılıkMcWilliam, N. (2011). Sanat Ütopya: Mutluluk Hayalleri, (Çev. E. Soğancılar), İstanbul: İletişim Yayınları.Perniola, M. (2015). Sanat ve Gölgesi, (Çev. K. Atakay), İstanbul: İletişim Yayınları.Tunalı, İ. (1984). Estetik, İstanbul: Cem Kitabevi.Raunig, G. (2014). Kitlelerin Aldatılışı Olarak Yaratıcı Endüstriler. İçinde A. Artun (Ed.), Sanat Emeği, (219-258). İstanbul: İletişim Yayınları.Woodfin, R. ve Zarate, O. (2013). Marksizm, (Çev. E. Ünal), İstanbul: NTV Yayınları.Wu, C.T. (2014). Kültürün Özelleştirilmesi: 1980’ler Sonrasında Şirketlerin Sanata Müdahalesi, (Çev. E. Soğancılar), İstanbul: İletişim Yayınları.