Görsel Sanatlar Öğretmenlerinin Değerler Eğitimine İlişkin Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Bu çalışma görsel sanatlar öğretmenlerinin değerler eğitime yönelik tutumlarının bazı değişkenler açısından incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışmada nicel araştırma desenlerinden basit betimsel araştırma modeli kullanılmıştır. Çalışmaya Türkiye’nin yedi bölgesinden seçilen 14 ilde görev yapan 70 görsel sanatlar öğretmeni katılmıştır. Çalışmanın verileri “Değerler Eğitimi Tutum Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen verilere betimsel ve kestirimsel istatistik yapılmıştır. Çalışmanın sonucunda öğretmenlerin değerler eğitimi tutum puanlarının mezuniyet türüne, görev yapılan yerleşim yeri türüne, mesleki kıdeme, hizmet içi eğitime katılıp katılmama durumuna ve derslerinde değerler eğitimi uygulama sıklığına göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı; mezuniyet düzeyine ve okullarında değerler eğitimi uygulanma sıklığına göre ise anlamlı düzeyde farklılaştığı belirlenmiştir. Bununla birlikte öğretmenlerin okullarında değerler eğitimi uygulama sıklığı arttıkça değerler eğitimi tutum puanlarının azaldığı; derslerinde değerler eğitimi uygulama sıklığı arttığında ise değerler eğitimi tutum puanlarının da arttığı bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Değerler eğitimi, Değerler eğitimine yönelik tutum, Görsel sanatlar öğretmeni

Examining Visual Art Teachers’ attitudes on Values Education according to Some Variables

In this study was performed on the purpose of investigating visual arts teachers’ attitudes on values education according to some variables. In the study, 70 teachers work in 14 cities were selected from seven regions of Turkey were participated. Data of study were collected by using “Values Education Attitude Scale”. Descriptive and inferential statistics were applied to obtained data. On the results of the study, it was determined that teachers’ values education attitudes scores did not differentiate significantly on graduation branches, duty place types, professional seniorities, continuity of on-the –job training and application frequency of values education in the lessons. But these scores significantly differentiated on graduation level and application frequency of values education in the schools. Moreover, it was specified that while values education application frequency increased, values education scores decreased and in opposite, while values education application frequency decreased, values education scores increased.

Keywords:

Values education, attitudes on values education, visual arts teacher,

PDF

___

Akbaş, O. (2004). Türk milli eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim II. kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi. Yayınlanmamış doktora tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
Avcıoğlu, H. (2003). Okul öncesi dönemdeki çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yöntemi ile sunulan öğretim programının etkililiğinin incelenmesi. Omep Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabı Cilt:1. Ankara: Ya-pa yayıncılık.
Aydın, M. Z. & Akyol-Gürler, Ş. (2013). Okulda değerler eğitimi: Yöntemler-etkinliklerkaynaklar (3. baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık Eğitim Danışmanlık Tic. Ltd. Şti.
Balay, R. & Kaya, A. (2014). Eğitim fakültesinde okuyan öğretmen adaylarının ahlaki değer yönelimleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 12(28), 7-45.
Balcı, F. A. & Yanpar-Yelken, T. (2013). İlköğretim sosyal bilgiler programında yer alan değerler ve değer eğitimi uygulamaları konusunda öğretmen görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 195-213.
Boydaş, N. (2004). Sanat eleştirisine giriş. Ankara: Gündüz Yayıncılık.
Domitrovich, C. E., Cortes, R. & Greenberg, M. T. (2007). Improving young children’s social and emotional competence: A randomized trial of the preschool “paths” curriculum. The Journal of Primary Prevention, 28(2), 67-91.
Durmuş, S., Bıçak, B. & Çakır, S. (2008). Fen ve teknoloji, matematik ve sınıf öğretmenlerinin sahip oldukları matematik ve matematik eğitimi değerlerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 93-112.
Eisner, W. E. (1972). Education artistic vision. New York: Macmillan.
Field, A. (2009). Discovering statistics using SPSS (Third edition). London: Sage Publication.
Gurbetoğlu, A. (2014). Değerler eğitiminde gelenekten yararlanmak -Hayriyye-i Nabi örneği-.
N. Tozlu, V. Taşdelen, & M. Önal (Ed.) Çağın sorunları karşısında eğitim sempozyumu içinde, (s. 205-225). Bayburt: Bayburt Üniversitesi Yayınları.
Gürsakal, N. (2013). Çıkarımsal İstatistik. Bursa: Dora.
Güven, A., Kaya, R. & Aslan, H. (2014). Tarih öğretmen adaylarının demokratik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 12, 17-31.
Hancı, B., Karaduman, H. & Çengelci, T. (2013). Okul ortamında değerler eğitimi konusunda öğretmen ve öğrenci görüşleri. Değerler Eğitimi Dergisi, 11(25), 33-56.
Kaplan, A., Öztürk, M. & Ertör, E. (2013). Aile ziyaretlerinin öğrencilerin okuluna ve ailesine yönelik tutumuna etkisi. Milli Eğitim, 200, 189-199.
Kaplan, A., Öztürk, M. & Ferahoğlu, N. S. (2015). A mixed method of the research: attitudes towards mathematics and visual arts courses by correlation. International Journal of Innovation and Learning, 17(4), 529-539. doi:10.1504/IJIL.2015.069614
Kırışoğlu, O. T. (2009). Sanat kültür yaratıcılık: Görsel sanatlar ve kültür eğitimi-öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
McMillan, J. W. & Schumacher, S. (2014). Research in education: Evidence-based inquiry (Seventh edition). Boston: Pearson.
Rokeach, M. (1973). The nature of human values. New York: The Free Press.
Samur, A. Ö. & Deniz, M. E. (2014). Değerler eğitimi programının 6 yaş çocuklarının sosyal ve duygusal gelişimlerine etkisi. Kuramsal Eğitimbilim, 7(4), 463-481.
Suu-Kyi. (2002). Learning to be. A holistic and integrated approach to values education for human development. Bangkok, Thailand: UNESCO Asia-Pacific Regional Bureau for Education.
Şen S. & Sarikaya, İ. (2015). Analysing to variable of seniority the applications of free time activities lesson. Electronic Journal of Education Sciences, 4(4), 191-205.
Şimşek, H. (2011). Necmettin Tozlu'da insan, değer ve aile üçgeninde eğitsel idealler. V.
Taşdelen, A. Yayla & A. Karaca (Ed.) Eğitimden Felsefeye: Necmettin Tozlu armağanı içinde, (s. 139-168). Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi.
Tozlu, N. (2003). Eğitim problemlerimiz üzerine düşünceler. Ankara: Mikro Yayınevi.
Tozlu, N. (2003). İnsandan devlete eğitim. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
Tozlu, N. (2014). Eğitimden felsefeye-2: Eğitim ve eğitim felsefesi üzerine düşünceler. Bayburt: Bayburt Üniversitesi Yayınları.
Tural, S. (1992). Kültürel Kimlik Üzerine Düşünceler. Ankara: Ecdad.
Turan, S. & Aktan, D. (2008). Okul hayatında var olan ve olması düşünülen sosyal değerler. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 227-259.
Warnock, M. (2005). Special educational needs: A new look. London: Philosophy of Education Society of Great Britain.
Yaşaroğlu, C. (2014). Sınıf öğretmenlerinin değerler eğitimine yönelik tutumlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 27, 503-515.
Yavuz, M., Dilmaç, B. & Derinbay, D. (2015). Okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin sahip oldukları değerlerin demografik özellikleri açısından değerlendirilmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 13(29), 561-583.