Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Benzetim Tekniği

Benzetim, farklı disiplinlerde kullanılabilen bir öğretim tekniğidir. Kullanılabileceği alanlardan biri de yabancı dilolarak Türkçe öğretimidir. Bu derleme, yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde benzetim tekniğini tanıtmayıamaçlayan kuramsal bir çalışmadır. İlk olarak benzetimlerin temel unsurları olan işlevin gerçekliği, çevre ve yapıhakkında bilgi verilmiştir. Ardından benzetim tekniğinin uygulama aşamalarına değinilmiştir. Bu kısımdabenzetimin uygulama aşamaları olarak hazırlık, giriş, aktivite ve bilgilendirme aşamalarına yer verilmiştir. Dilbecerilerinin benzetim tekniğiyle geliştirilmesi konusu ele alınmıştır. Her dil becerisi için ayrı bir başlıkoluşturulmuş ve dil becerileri ayrı ayrı incelenmiştir. Öğretmenin ve öğrencinin benzetimdeki rollerinedeğinilmiştir. Benzetimde grupların oluşturulması kritik bir aşamadır. Bu sebeple rastgele seçim, bireysel seçimve yöneten seçim grup belirleme yöntemlerine de değinilmiştir. Benzetimde önemli bir unsur olan ortam konusuda ele alınmıştır. Son olarak yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde benzetim tekniğinin yararları vesınırlılıklarına değinilmiştir. Bu teorik çalışmanın, yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde benzetim tekniğinikullanmak isteyen öğretmenlere kaynaklık edeceği düşünülmektedir.

Simulation Technique in Teaching Turkish as a Foreign Language

Simulation is a technique that is using in different disciplines. One of the disciplines in which simulations can beused is teaching Turkish as a foreign language. This study aims to give theoretical knowledge about simulationtechnique in teaching Turkish as a foreign language. Initially, essential elements such as reality of function,simulated environment and structure of simulations are introduced. Secondly, stages of using simulationtechnique are presented to organize a simulation. The parts of preparation, introduction, activity and debriefingare introduced. Then, how to improve language skills with using simulations is explained. Four language skill arediscussed one by one. Then, the roles of a teacher and a student in simulation technique is explained. Then, thelearning environment for a simulation is explained. In simulations, defining groups are very important. For thisreason, some methods such as random assignment, self-­‐‑selection, and facilitator assignment for assigningstudents to groups are introduced. Finally, benefits and drawbacks of running simulations in teaching Turkish asa foreign language are discussed. It is thought that this theoretical study can be seen as a guide by teachers whowant to use simulation technique in teaching Turkish as a foreign language.

___

  • Aydın, S. ve Zengin, B. (2008). Yabancı dil öğreniminde kaygı: Bir literatür özeti. Journal of Language and Linguistic Studies, 4(1), 81-­‐‑94. Bacon, D. R., Stewart, K. A. and Anderson, E. S. (2001). Methods of assigning players to teams: A review and novel approach. Simulation & Gaming, 32(1), 6-­‐‑17. Brewbaker, J. M. (1972). Simulation games and the English teacher. The English Journal, 61(1), 104-­‐‑112. Bullard, N. (1990). Briefing and debriefing. In D. Crookall & R. L. Oxford, (Eds.), Simulation, gaming, and language learning (pp. 55-­‐‑66). New York: Newbury House Publishers. Cheng, Y-­‐‑S. (2002). Factors associated with foreign language writing anxiety. Foreign Language Annals, 35(6), 647-­‐‑656. Crookall, D., & Oxford, R. L. (1990). Linking language learning and simulation/gaming. In D. Crookall & R. L. Oxford, (Eds.), Simulation, gaming, and language learning (pp. 3-­‐‑24). New York: Newbury House Publishers. Çakaloz, B. (2008). Lojistik yönetiminde simülasyon temelli eğitim yaklaşımları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Decker, R. (1995). Management team formation for large scale simulations. In J. D. Overby & A. L. Patz (Eds.), Developments in business simulation & experiential exercises (Vol. 22, pp. 128-­‐‑129). Statesboro, GA: Association for Business Simulation and Experiential Learning. Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında yabancı dil öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları. Demirel, Ö. (2011). Yabancı dil öğretimi (6. baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık. Dragomir, I-­‐‑A. and Niculescu, B-­‐‑O. (2011). Using simulations in communicative English language teaching. Buletin Stiintific, 16(1), 18-­‐‑24. Duke, R. D. (1989). Gaming/simulation: A gestalt communications form. In D. Crookall & D. Saunders (Eds.), Communication and simulation: From two fields to one theme (pp. 33-­‐‑52). Clevedon: Multilingual Matters. Retrieved November 18, 2012, from http://www.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=Mv4kz36UYd8C&oi=fnd&pg=PR9&q=c ommunication+and+simulation&ots=jsSXOw9qlo&sigQVfXadcOWEYHAavF8djfpaw& redir_esc=y#v=onepage&q=communication%20and%20simulation&f=false. Erciyeş, G. (2009). Öğretim yöntem ve teknikleri. Ş. Tan, (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (4. baskı) içinde (229-­‐‑340). Ankara: PegemA Yayıncılık. Fripp, J. (1997). A future for business simulations. Journal of European Industrial Training, 21(4), 138–142. Gömleksiz, M. N. ve Elaldı, Ş. (2011). Yapılandırmacı yaklaşım bağlamında yabancı dil öğretimi. Turkish Studies, 6(2), 443-­‐‑454. Güzel, A. (2010). İki dilli Türk çocuklarına Türkçe öğretimi (Almanya örneği) (2. baskı). Ankara: Öncü Kitap. Halleck, G. B., Moder, C. L. and Damron, R. (2002). Integrating a conference simulation into an ESL class. Simulation & Gaming, 33(3), 330-­‐‑344. Hollander, P. A. (1977). The uses of simulation in teaching law and lawyering skills. Simulation & Games, 8(3), 319-­‐‑340. Horwitz, E. K., Hortwiz, M. B. and Cope, J. (1986). Foreign language classroom anxiety. The Modern Language Journal, 70(2), 125-­‐‑132. http://www.languages.dk/archive/pools-­‐‑m/manuals/final/simulationtr.pdf Hyland, K. (1993). Language-­‐‑learning simulations: A practical guide. English Teaching Forum, 31(4). Retrieved 01 March, 2012, from http://eca.state.gov/forum/vols/vol31/no4/p16.htm. Jameel, A. (2011). Simulation in language learning acquisition. Language in India, 11(11), 745-­‐‑ 751. Jones, K. (1982). Simulations in language teaching. Cambridge: Cambridge University Press. Jones, K. (1995). Simulations: A handbook of teachers and trainers (3rd ed.). London: Kogan Page. Jones, K. (1998). Simulations: Reading for action. Simulation & Gaming, 29(3), 326-­‐‑327. Kuzu, T. S. (2004). Etkileşimsel Model’e uygun okuma öğretiminin Türkçe bilgilendirici metinleri anlama düzeyine etkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 37(1), 55-­‐‑77. Lane, J. L., Slavin, S. and Ziv, A. (2001). Simulation in medical education: A review. Simulation & Gaming, 32(3), 297-­‐‑314. Li, R. C. and Topolewski, D. (2002). ZIP & TERRY: A new attempt at designing language learning simulation. Simulation & Gaming, 33(2), 181-­‐‑186. Lyu, Y. (2006). Simulations and second/foreign language learning: Improving communication skills through simulations. Unpublished master’s thesis, University of Toledo. McVee, M. B., Dunsmore, K. and Gavelek, J. R. (2005). Schema theory revisited. Review of Educational Research, 75(4), 531-­‐‑566. Mıdık, Ö. ve Kartal, M. (2010). Simülasyona dayalı tıp eğitimi. Marmara Medical Journal, 23(3), 389-­‐‑399. Mutohhar, S. Pd, M. Pd. (2012). Using simulation in teaching English for elementary school students. Retrieved September 16, 2012, from http://eprints.umk.ac.id/ 340/17/PROCEEDING_TEYLIN_2.132-­‐‑137.pdf Özbay, M. (2009). Anlama teknikleri I: Okuma eğitimi. Ankara: Öncü Kitap. Peçenek, D. (1998). Yabancı dil öğretiminde benzetim tekniği. Dil Dergisi, 73, 45-­‐‑50. Pekdağ, B. (2010). Kimya öğreniminde alternatif yollar: Animasyon, simülasyon, video ve multimedya ile öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(2), 79-­‐‑110. Pidd, M. (2009). Yöneylem araştırmasında benzetim (M. M. Günal ve H. K. Sezen, Çev.). Bursa: Ekin Basım Yayın Dağıtım. Rade, L. (1994). The art of simulation. European Journal of Engineering Education, 19(1), 7-­‐‑14. Scarcella, R. and Crookall, D. (1990). Simulation/gaming and language acquisition. In D. Crookall and R. L. Oxford, (Eds.), Simulation, gaming and language learning (pp. 223-­‐‑230). New York: Newbury House Publishers. Schunk, D. H. (2009). Öğrenme teorileri (Çev. Ed., M. Şahin). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Starkey, B. A. and Blake, E. L. (2001). Simulation in international relations education. Simulation & Gaming, 32(4), 537-­‐‑551. Şahin, Y. (2009). Yabancı dil öğretiminde öğrenci başarısını olumsuz yönde etkileyen unsurlar. TSA, 13(1), 149-­‐‑158. Tarcan, A. (2004). Yabancı dil öğretim teknikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Tok, T. N. (2008). Etkili öğretim için yöntem ve teknikler. A. Doğanay, (Ed.), Öğretim ilke ve yöntemleri (2. baskı) içinde (161-­‐‑214). Ankara: PegemA Yayıncılık. Yaylı, D. (2011). Yabancı dilde yazma eğitiminde yaklaşımlar. D. Yaylı ve Y. Bayyurt, (Ed.), Yabancılara Türkçe öğretimi politika yöntem ve beceriler (Yenilenmiş 2. baskı) içinde (ss. 71-­‐‑ 90). Ankara: Anı Yayıncılık.