Güzel Sanatlar ve Spor Liselerinde Viyolonsel Öğretiminin İlk Yılında Önerilen Yay Teknikleri ve Bu Tekniklerin Program Taslağına Yansıması

Bu araştırmada, Güzel Sanatlar ve Spor Liseleri’nin 1997 yılından 2009 yılına kadar uygulamış olduğu “Temel Sanat Eğitimi (ÇalgıViyolonsel) Dersi Öğretim Programı” içinde yer alan yay teknikleri ve bu tekniklerin programdaki işlenişi konu edilmiştir. Konuyla ilgili ihtiyaç analizi doğrultusunda yapılan görüşmeler sonucu ortaya çıkan farklı yaklaşımlar yeni bir program taslağına yansıtılmış ve program yeniden yapılandırılmaya çalışılmıştır. Nitel ve nicel bulguları olan bu araştırmada veriler, 20 viyolonsel öğretim elemanı ve öğretmenine ihtiyaç analizine yönelik uygulanan görüşme formu ile toplanmıştır. Araştırma Ege Bölgesi ile sınırlıdır. Araştırmanın çalışma grubunu, Ege Bölgesi’nde yer alan tüm Güzel Sanatlar ve Spor Liselerinde görev yapan viyolonsel öğretmenleri ile Eğitim Fakülteleri Müzik Eğitimi Anabilim Dalları ve Devlet Konservatuvarlarında görev yapan viyolonsel öğretim elemanları oluşturmaktadır. Araştırma bulguları doğrultusunda 1997 yılı viyolonsel öğretim programının tersine, yayın ortasında ön kolu kullanarak detache boş tel çalışmaları ve ardından önerilmektedir. Staccato tekniğinin ise, programda yer alması uygun görülmeyen bir teknik olduğu sonucuna varılmıştır. Araştırmada Güzel Sanatlar ve Spor Liselerinin birinci yılının (9. sınıf) viyolonsel dersine yönelik kullanılabilecek yay teknikleri belirlenip, hedef ve hedef davranışlar, öğrenme-öğretme durumları yeniden düzenlenmiştir. Araştırmanın viyolonsel öğretimine ışık tutması umulmaktadır

Recommended Bowing Technics for First Year Cello Education at Fine Arts and Sports High Schools and the Reflexion of These Techniques in the Draft Syllabus

Bowing techniques and their functional operation as implementedin the syllabus of fine arts and sports high schools until the year1997 to 2009 in the “Basic Arts Education Syllabus (Cello)” formthe subject of this study. A need analysis of the diverseapproaches discovered through discussions held in regard to thesubject became the basis of an attempt to reflect them in a new, reconfigureddraft of the syllabus. Data for the qualitative andquantitative findings in this study were collected by means of aquestionnaire distributed among 20 cello faculty members andteachers. The study was limited to the Aegean Region. All finearts and sports high schools, post-secondary departments of musiceducation and state conservatories in the Aegean Region wereincluded in the study’s survey group. Contrary to the existingcello syllabus, this study’s findings suggest that the study ofdetache should be approached by forearm exercises in the middleof the bow on open strings followed by the study of legato usingthe whole bow. It was also concluded that it is inappropriate forthe study of staccato technique to take place on the syllabus. In thestudy, bowing techniques have been established for first-year (9thgrade) cello lessons at fine arts and sports high schools; whilegoals, target behaviours and learning-teaching situations have beenre-organized. It is hoped that this research will be helpful inshedding light on the study of the cello.

___

  • Bilen, S. (1995). İşbirlikli Öğrenmenin Müzik Öğretimi ve Güdüsel Süreçler Üzerindeki Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Bilen, M. (1999). Plandan Uygulamaya Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Civan, K. (2006). Anadolu Güzel Sanatlar Liselerindeki Müzik Bölümü Öğrencilerinin Müzik Öğretmenliği Mesleğine Yönelik Tutumları. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Çilden, Ş. (2006, Nisan). Müzik Öğretmeni Yetiştirme Sürecinde Çalgı Eğitiminin Nitelik Sorunlarının İrdelenmesi.
  • Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Pamukkale Ünv. Eğt. Fak. Denizli. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/pamukkale/S-Cilden.pdf.
  • Demirel, Ö. (2006). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Ekici, T. (2008). Müzik Öğretmeni Yetiştirmede Bireysel Ses Eğitimi Dersine Yönelik Bir Program Geliştirme Çalışması. Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Güler, D. (2006, Nisan). Devlet Konservatuvarlarındaki Viyolonsel Eğitim-Öğretim Programlarının Çağdaş Öğretim Programcılık Anlayışına Uygunluğunun İncelenmesi. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Pamukkale Ünv. Eğt. Fak. Denizli. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri.html.
  • Millî Eğitim Bakanlığı Güzel Sanatlar Ve Spor Liseleri Yönetmeliği. http://mevzuat.meb.gov.tr/html/27260_0.html (29.09.2010)
  • Orhan, Ş. (2009). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri (Agsl), Çalgı- Viyolonsel Eğitiminde 9. Sınıflara Yönelik Temel Davranışların Kazandırılması İle İlgili Yaklaşımlar, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(1), 361-366 http://www.kefdergi.com/pdf/cilt17_no1/361.pdf
  • Özgün, Ö. (2006). Türkiye’deki Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi Müzik Bölümlerinde Viyolonsel Eğitimine Yönelik Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Töreyin A.M. (1999, Nisan). Çağdaş Eğitimde Program ve Ses Eğitimi Programları, I. Ulusal Sanat Eğitimi ve Sorunları Sempozyumu Bildirisi, 18 Mart Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Çanakkale. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/M-Toreyin_5.html
  • Türkmen, U. ( 2006, Nisan). Anadolu Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinde Verilmekte Olan Keman Eğitimi Eser Dağarcığı Üzerine Düşünceler Ve Öneriler. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Pamukkale Ünv. Eğt. Fak. Denizli. http://www.muzikegitimcileri.net/bilimsel/bildiri/pamukkale/U-Turkmen.pdf
  • Uçan, A. (1997). Müzik Eğitimi Temel Kavramlar-İlkeler-Yaklaşımlar. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.