Süleyman SULAK, Arzu ÇEVİK, Yasemin SÖNMEZ

Sınıf Öğretmenlerinin Hikâye Yazma Becerilerinin İncelenmesi

Hikâye edici metinler öğrencilerin duyuşsal yönden gelişmesini sağlamakta ve okumaya olan ilgilerini artırmaktadır. Bu nedenle hem ders kitaplarında hem de diğer kaynaklarda yer alan hikâye edici metinlerin, yapısal unsurları içinde barındırması gerekmektedir. Metinlerin yapısal unsurlarının farkındalığını artırmak için yapılabilecek etkinliklerden biri de hikâye yazma çalışmalarıdır. Bu sayede öğrenciler hikâye yapısını daha iyi anlayabilirler. Öğrencilerin hikâye yazma becerilerinin geliştirilmesinde sınıf öğretmenlerinin önemli bir yeri vardır. Bu nedenle sınıf öğretmenleri hem hikâye edici metinler üretebilmeli hem de bu metinleri nasıl yazabilecekleri hakkında öğrencilere çeşitli hikâye yazma stratejilerini öğretmelidir. Bu çalışmanın amacı, sınıf öğretmenlerinin hikâye yazma becerilerini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda çeşitli illerde görev yapan sınıf öğretmenlerine (n=23) ilkokul seviyesine uygun hikâyeler yazdırılmıştır. Elde edilen hikâyelerde Akyol (2006) tarafından belirtilen yapı unsurlarının (sahne, ana karakter, yardımcı karakterler, problemin başlangıcı, problem, problem çözme teşebbüsleri, sonuç, tepki, ana fikir) bulunup bulunmadığı incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yazma Becerisi, Hikâye Edici Metin, Metin Yapısı, Sınıf Öğretmeni

Dizin / İndeks ULAKBİM Sosyal ve Beşeri Bilimler Veri Tabanı, EBSCOHOST, Index Copernicus, Proquest Education Journals Database, Modern Language Association, Citefactor, The Directory of Research Journal Indexing, Open Academic Journal Index, Ulrich’s Periodicals Directory

PDF

___

Andaç, F. (2008). Öyküyü Yazmak Öyküyü Düşünmek (1. Baskı). İstanbul: Doruk Yayımcılık

Akyol, H. (2006). Türkçe Öğretim Yöntemleri (1. Baskı). Ankara: Kök Yayıncılık

Akyol, H. (1999). Hikaye Haritası Yöntemiyle Metin Öğretimi. Milli Eğitim DergisiSayı 142,

Nisan-Mayıs-Haziran, 1999

Arslan, N. (2013). 2. Kısım, 2. Bölüm Öykü. (Ed. N. Demir, E. Yılmaz). Türk Dili Yazılı ve Sözlü Anlatım (4.Basım). 179-187. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık

Çakır, U. (2011). 2. Bölüm Yazılı Anlatım. (Ed. S. Gülerer). Üniversiteler İçin Dil ve Anlatım (3. Basım). 209-340. Ankara: Gazi Kitapevi

Gökçe, B., Sis, N. (2011). Gülten Dayıoğlu’nun Çocuk Öykülerinin “Hikâye Haritası” Yöntemine Göre İncelenmesi Ve Genel Bir Değerlendirme. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 6/3 Summer 2011, p.1925-1949

Gündüz, S. (2013). Öykü ve Roman Yazma Sanatı (3. Basım). İstanbul: Toroslu Kitaplığı

Kavcar, C., Oğuzkan, F., Aksoy, Ö. (2012). Yazılı ve Sözlü Anlatım (9. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık

Mert, N. (2006). Öykü Yazmak (1. Basım). Ankara: Hece Yayınları

Safa, P. (1990). Sanat Edebiyat Tenkit (5. Basım). İstanbul: Ötüken Yayınları

Yağcı, İ. (2009). 2. Bölüm Yazılı Anlatım. (Ed. S. Odacı). Üniversiteler İçin Dil ve Anlatım (2. Basım). 251-396. Konya: Palet Yayınları

Yıldırım, Y. (2010). Türk Dili Anlatım Türleri (1. Basım). İstanbul: Der Yayınları

Yıldırım, A., Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi. http://www.tdk.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 2015, 25 Mart) http://tr.wikipedia.org/ (Eri