Zeynep PİRSELİMOĞLU BATMAN, Elif ADIGÜZEL, Fatih TÜZEL

Bursa Cumalıkızık Örneği Kırsal Turizm Kullanımları Çerçevesinde Ulaşım Değerlerinin İncelenmesi

Turizm ulaşım sistemleriyle birlikte karşılıklı gelişen bir yer değiştirme olayıdır. Çalışmada amaç kırsal turizm alanlarında mevcut kırsal doku ile bağlantılı, doğal, kültürel kaynak değerleri ile örtüşen ulaşım sistemleri, otoparklar, donatılar belirlemektir. Alan için alternatif olabilecek turizm etkinliklerini ulaşım ile bağdaştırmaktır. Çalışmanın materyali önemli bir kırsal turizm noktası olan Bursa ile birlikte UNESCO Dünya Mirası olarak tescil edilmiş Cumalıkızık köyü (mahallesi) ve çevresi ulaşım ağıdır. Çalışmanın yöntemi iki aşamadan oluşmaktadır. İlk aşamada ulaşım ölçütleri belirlenerek, mevcut ulaşım ağı, ulaşım noktaları sahip oldukları donatılar incelenmiş, mevcut uygunluk durumu hesaplanmıştır. Mevcut ulaşım uygunluk değeri %44 ile yetersiz olarak değerlendirilmiştir. İkinci aşamada ise çalışma alanının ulaşım durumunu ile turizm ilişkisi SWOT analizi ile olumlu olumsuz özellikleri belirlenmiş, fırsatlar ve tehditler ortaya konularak Cumalıkızık ulaşımının turizm açısından ilişkileri ve hangi düzeyde olduğu belirlenmiştir. Ulaşım ve turizm bağlantısı üzerinde öneriler geliştirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Ulaşım, Kırsal Turizm, Cumalıkızık, Bursa

Investigation of Transportation Values in the context of Rural Tourism Usages of Bursa Cumalıkızık Sample

Tourism is an interacting phenomenon with its transportation systems due to the fact that it is a displacement event. The purpose of the study is to identify the transport systems linked to natural and cultural resource values, car parks, equipment associated with rural fabric in rural tourism areas. And also to connect tourism activities that might be alternative for the area with transportation systems. The material of the study is the Cumalıkızık village (neighbourhood) and its transportation network which is registered as a UNESCO World Heritage along with Bursa which is an important rural tourism point. The method of study consist of two phases. In the first stage transportation criteria were determined, the existing transportation network, transportation points are examined, so that the current availability status is calculated. With this calculation the current transportation suitability value was rated as insufficient by 44%. In the second phase of the study, strength and weakness characteristics of the study area are determined, opportunities and threats are revealed by evaluating the transportation situation and tourism relation with SWOT analysis. Finally, suggestions have been developed on the link between transport and tourism.

Keywords:

Transportation, Rural Tourism, Cumalıkızık, Bursa,

PDF

___

1. Akbulak C, Cengiz T (2014). Determining ecotourism strategies using A'WOT hybrid method: case study of Troia Historical National Park, Çanakkale Turkey. International Journal of Sustainable Development and World Ecology 21(4): 380-388.
2. Akıncıtürk N (2002). 700 yıllık Cumalıkızık köyü yapısal sorunlarının fiziksel boyutu. Uludağ Üniversitesi Mühendislik-Mimarlık Fakültesi Dergisi 7(1):197-210.
3. Aksu V, (2014). Yaya üst geçitlerinde tasarım ölçütlerinin irdelenmesi: Trabzon Kenti Örneği. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 64(1): 12-28.
4. Atabeyoğlu Ö, Bulut Y (2007). Kamu kurum ve kuruluşları dış mekân kalite yeterliliklerinin puanlama yöntemi ile değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi A (1): 92-106.
5. Bekçi B (2012). Fiziksel engelli kullanıcılar için en uygun ulaşım akslarının erişilebilirlik açısından irdelenmesi: Bartın kenti örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi 14 (Özel Sayı): 26-36.
6. Bursa ve Cumalıkızık Yönetim Planı (2013). Bursa (Hanlar& sultan Külliyeleri) ve Cumalıkızık Yönetim Planı-2013-2018, Bursa Büyükşehir Belediye Başkanlığı, Bursa Alan Başkanlığı.
7. Cengiz T (2007). Tourism, an ecological approach in protected areas: Karagöl-Sahara National Park, Turkey. International Journal of Sustainable Development & World Ecology, 14, 260-267.
8. Cheung LTO, Jim CY (2014). Expectation and willigness-to-pay-for ecotourism services in Hong Kong's conservation areas. International Jo Sus Dev & World Eco. 21(2): 149-159.
9. Comino E, Ferretti V (2016). Indıcators-based spatial SWOT analysis: Supporting the strategic planning and management of complex territorial systems. Ecological Indicators, 60: 1104-1117.
10. Çubuk M (1995). Sürdürülebilir turizm, turizm planlamasına ekolojik yaklaşım. Türkiye'de 19.Dünya Şehircilik Günü Kolokyumu; MSÜ, İstanbul.
11. Demir S, Esbah H, Akgün AA (2016). Quantitative SWOT analysis for prioritizing ecotourism-planning decision in protected areas: Igneada case. International journal of Sustainable Development & World Ecology 23(5): 456-468.
12. Demirel T, (2008). Kent Meydanları Yer Seçimine Metodolojik Bir Yaklaşım: Adana Kenti Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
13. Dickinson JE, Robbins D, Fletcher J (2008). Representations of tourism transport problems in a rural destination. Tourism Mamagement, 29: 1110-1121.
14. Dickinson JE, Robbins D, Flectcher J (2009). Represantation of transport a rural destination analysis. Annals of Tourism Research, 36(1): 103-123.
15. Doğaner S (1998). Türkiye ulaşım sistemleri turizm ve çevre ilişkileri. Coğrafya Dergisi 6:1-25.
16. Eminağaoğlu Z, Surat H, Yavuz Özalp A, Kaman YK (2016). Borçka Barajı Gölü ve çevresi rekreasyonel alan kullanım olanaklarının belirlenmesi. Kastamonu Uni., Orman Fakültesi Dergisi 16(2): 348-361.
17. Ender E (2011). Adana İli Çukurova İlçesi aktif yeşil alanlarının nitelik ve nicelik açısından irdelenmesi. Yüksek Lisans Tezi Çukurova Üniversitesi, Adana, Türkiye.
18. Erdem N (2004). E-5 Otoyolunda ekolojik ve peyzaj yönünden bozulmalar. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi 54(1): 89-103.
19. Erdemli E (2012). Çalışma hayatı ve ev işlerini birlikte yürüten kırsal kadının yaşam modeli: Cumalıkızık Köyü Örneği. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul, Türkiye.
20. Erduran F, Özel Cengiz A E, Sağlık A (2012). Potential ecotourism in the protected area: a case study at Kazdağı (Mt. Ida), Turkey. African Journal of Agricultural Research, 7(11): 1772-1781.
21. Fons MVS, Fierro, JAM, Patino, MG (2011). Rural Tourism: A sustainable alternative. Applied Energy 88:551-557.
22. Ghaderi Z, Henderson JC (2012). Sustainable Rural tourism in Iran: A Perspective from Hawraman Village. Tourism Management 2-3: 47-54.
23. Gold SM (1980). Recreation Planning and Design. McGraw-Hill, New York.
24. Gronau W, Kagermeier A (2007). Key factors for successful leisure and tourism public transport provision. Journal of Transport Geography 5:127-135.
25. Gülez S (1975). Kırsal rekreasyonda ulaşım. İstanbul Orman Fakültesi Dergisi, B, XXV, II.
26. Gültekin B (2007). Kent içi yolların, yaya kullanımına yönelik değerlendirilmesinde çözümlemeli bir yaklaşım: Adana Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana,Türkiye.
27. Gür M (1992). Ülkemiz turizminin çeşitlendirilmesi ve Karadeniz ekonomik işbirliği. Doğu Karadeniz Turizmi Konferans-Workshop, Haziran, Trabzon, Bildiriler Kitabı:177-184.
28. Jiang Y (2009). Evaluating eco-sustainability and its spatial variabilityin tourism areas: a case study in Lijiang County, China. International Journal of Sustainable Development of World Ecology 16(2):117-126.
29. Kamer Aksoy Ö (2015). Perşembe-Fatsa arası kıyı kesimi doğal ve kültürel peyzaj kaynaklarının turizm açısından incelenmesi. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon, Türkiye.
30. Karakaya B, Kiper T (2011). Hastane dış mekan tasarımlarının Edirne İli örneğinde irdelenmesi. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi 8(2): 49-63.
31. Khadaroo J, Seetanah B (2008). The role of transport infrastructure in international tourism development: A Gravity Model Approach. Tourism Management 29: 831-840.
32. Kılıç N (2012). Koruma amaçlı imar planlarının değerlendirilmesinde kültür varlıklarını koruma bölge kurullarının rolünün irdelenmesi Cumalıkızık örneği. Uzmanlık Tezi, T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Bursa Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü, Bursa.
33. Kiper T, Özyavuz M, Korkut A (2011). Doğal peyzaj özelliklerinin kırsal turizm gelişimine etkisi: Tekirdağ İli Şarköy İlçesi örneği. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 8(3), 22-34.
34. Koca C (2010). Engelsiz şehir planlaması bilgilendirme raporu. Dünya Engelliler Vakfı, İstanbul.
35. Kuntay O (2004). Sürdürülebilir turizm planlaması. Alp Yayınevi, Ankara.
36. Martin-Cejas R R, Sanchez PPR (2010). Ecological footprint analysis of road transport related to tourism activity: the case for Lanzorate Island. Tourism Management 31:98-103.
37. Mason P (2008). Tourism impacts, planning and management. Elsevier, USA .
38. Pirselimoğlu Z, Demirel Ö (2012). A study of an ecologically based recreation and tourism planning approach: a case study on Trabzon Çalköy high plateau in Turkey. International journal of Sustainable Development & World Ecology 19 (4): 349-360.
39. Pirselimoğlu Batman Z (2013). Altındere Vadisi (Trabzon-Maçka)'nde ekolojik temelli turizm planlama yaklaşımı ve alternatif turizm olanaklarının araştırılması. Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi, Trabzon, Türkiye.
40. Pirselimoğlu Batman Z, Demirel Ö (2015). Ecology-based tourism potential with regard to alternative tourism activities in Altındere Valley (Trabzon-Maçka). International Journal of Sustainable Development and World Ecology 22(1): 39-49.
41. Pirselimoğlu Batman Z, Demirel Ö, Kurdoğlu BÇ (2016). Ecology-based tourism potential of Altındere Valley (Trabzon-Turkey) in regards to the natural, historical and cultural factors. International journal of Sustainable Development and World Ecology 23(3):233- 244,http://dx.doi.org/10.1080/13504509.2015.1115442.
42. Rahmani Seryasat M, Hajari B, Karimian T, Haajilo M (2013). Rural tourism development strategies using SWOT analysis: case study. Life Science Journal 10 (4): 395-403.
43. Roberts L, Hall D (2001). Rural tourism and recration: principles to practice. CABI Publishing, New York.
44. Shi L, Zhao H, Li Y, Ma H, Yang S, Wang H (2015). Evaluation of Shangri-La County's tourism resources and ecotourism carrying capacity. International Journal of Sustainable Development and World Ecology 22(2):103-109.
45. Soykan F (2003). Kırsal turizm ve Türkiye turizmi için önemi. Ege Coğrafya Dergisi 12: 1-11.
46. Sutawa, GK (2012). Issues on Bali tourism development and community empowerment to support sustainable tourism development, International conference on small and medium enterprises development with theme "Innovation and sustainability in SME development"(ICSMED 2012). Procedia Economics and Finance 4:413-422.
47. Uçar D, Doğru A (2005). CBS projelerinin stratejik planlanması ve SWOT analizinin yeri. TMMOB Harita ve Kadastro Mühendisleri Odası10. Türkiye Harita Bilimsel Teknik Kurultayı, 28 Mart-1Nisan, Ankara. http://www.hkmo.org.tr/resimler/etkinlikbildirileri/99_ek.pdf, erişim tarihi: 23. 11.2006
48. URL-1 http://alanbaskanligi.bursa.bel.tr/bursa-unesco-dunya-miras-listesinde/, erişim tarihi:19.11.2017.
49. Uslu O (1990). Turizm ve çevresel etkileri. Turizm ve çevre konferansı, TÇSV Yayınları
50. Uslu A, Kiper T (2006). Turizmin kültürel miras üzerine etkileri; Beypazarı/Ankara örneğinde yerel halkın farkındalığı. Tekirdağ Ziraat Fakültesi Dergisi, 3(3):305-314.
51. Zhang XM (2012). Research on the development strategies of rural tourism in Suzhou based on SWOT analysis. Energy Procedia, 16:1295-1299.
52. Zhong L, Deng J, Song Z, Ding P (2011). Research on environmental impacts of tourism in China: progress and prospect. Journal of Environmental Management 92: 2972-2983.