Bartın İlinde Bir Mera Islah Çalışmasının Değerlendirilmesi: Serdar Köyü Örneği

Bu çalışma, Bartın İl Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğü’nün Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü işbirliği ile 2008-2012 yılları arasında Mera Islah ve Amenajmanı projesi kapsamında ıslah edilen Bartın ili Serdar Köyü mera alanında 2016 yılında yürütülmüştür. Araştırmanın amacı, ıslah çalışması yapılan mera alanının vejetasyon örtüsünü, botanik kompozisyonunu ve bazı fiziksel ve kimyasal toprak özelliklerini incelemektir. Toprak örnekleri üzerinde, aktüel pH, kireç, elektriksel iletkenlik (tuzluluk), tekstür, tane çapı, organik madde miktarı, azot içeriği, alınabilir potasyum ve alınabilir fosfor içeriği belirlenmiştir. Vejetasyon analizi sonuçlarına göre araştırma alanının ortalama vejetasyon örtüsü %87.2 olarak bulunmuştur. Botanik kompozisyonun ortalama değerlerine bakıldığında %27.6’sını baklagiller, %34.1’ini buğdaygiller, %25.5’ini diğer familyalara ait bitki taksonlarının oluşturduğu belirlenmiştir. Toprak analiz sonuçlarının ortalamalarına göre çalışma alanına ait topraklar, hafif asidik, az kireçli, elektriksel iletkenliği düşük, kil toprağı sınıfında, organik madde içeriği yüksek, azot içeriği zengin, alınabilir potasyum miktarı çok yüksek ve orta derecede alınabilir fosfor içeriğine sahiptir.

This study was carried out in Serdar Village of Bartın province where range improvement and management project was conducted between 2008-2012 years by the Food, Agriculture and Livestock Directorate of Bartın Province and Black Sea Agricultural Research Institue. The objective of this research was to investigate some physical and chemical characteristics of soil and to analyze the botanic composition and the canopy cover in previously improved range area of Serdar Village. Some soil properties was determined such as pH, lime content, electrical conductivity, texture, particle size, organic matter, nitrogen content, available potassium and available phosphorus content. According to the vegetation analysis, average canopy cover of the study area 87.2% was determined. Based on the average values, the botanic composition consisted of legumes with 27.6%, grasses with 34.1% and plant taxons of other families with 25.5%. According to average results of the soil analysis, research area soils were slightly acidic, had low lime content, had low electrical conductivity, clayey, owned high organic matter, had high nitrogen content, carried very high available potassium content with medium available phosphorus content.

___

  • ○ Alcaide, E. M., García, M.A., Aguilera, J.F. 1997. The in vitro digestibility of pastures from semi–arid Spanish lands and its use as a predictor of degradability. CIHEAM–Options Mediterraneennes. 27–31.
  • ○ Allison, L. E., Moodie C. D. 1965. Carbonate. In: Methods of soil analysis, (Ed. C.A. Black), American Society of Agronomy,Wisconsin, pp. 1379-1396.
  • ○ Altın, M., Gökkuş, A., Koç, A. 2005. Çayır Mera Islahı, Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • ○ Arslan, C. 2008. Growth traits of native Turkish geese reared in different family farms during the first 12 weeks of life in Kars. İstanbul Üni. Vet. Fak. Derg. 34 (3): 1–7.
  • ○ Atalay, İ. Z. 1982. Gediz Havzası Alüviyal Topraklarının Potasyum Durumu ve Bu Topraklarda Alınabilir Potasyum Miktarlarının Tayininde Kullanılacak Yöntemler Üzerinde Bir Araştırma (Doçentlik tezi), E. Ü. Ziraat Fakültesi Toprak Bölümü, İzmir.
  • ○ Bouyoucos, G. J. 1962. Hydrometer method improved for making particle size analyses of soils. Agronomy Journal, 54, 464–465.
  • ○ Bremner, J. M., Mulvaney, C. S. 1982. Nitrogen-total. In: Methods of soil analysis, Part 2 Chemical and Microbiological Properties (Ed. A.L. Page). SSSA Book series No: 9, Madison, pp. 595-622.
  • ○ Brown, J.R., Thorpe, J. 2008. Climate Change and Rangelands: Responding Rationally to Uncertainty. Rangelands, 30 (3): 3-6.
  • ○ Canfield, R. H. 1941. Application of the line interception method in sampling range vegetation. J. Forestry, 39, 388–394.
  • ○ Çetiner, M., Gökkuş, A., Parlak, M. 2012. Yapay Bir Merada Otlatmanın Bitki Örtüsü ve Toprak Özelliklerine Etkisi, Anadolu Tarım Bilim. Derg., 2012, 27(2):80-88.
  • ○ Eruz, E. 1979. Toprak Tuzluluğu ve Bitkiler Üzerindeki Genel Etkileri. İ.Ü. Orman Fakültesi Dergisi, Seri B, Cilt 29, Sayı 2, 112–120 s.
  • ○ Gökbulak, F. 2013. Vegetation Analysis Methods. İstanbul: Yazın Basın Yayın Matbaacılık
  • ○ Gökkuş, A. 1994. Sürülüp Terkedilen Alanlarda Sekonder Suksesyon. Atatürk Üni. Yay.: 787, Ziraat Fak. Yay. No: 321, Araş. Serisi: 197. 61 s.
  • ○ Gökkuş, A. 2015. Kurak Alanlarda Yapay Mera Kurulması ve Yönetimi. ÇOMÜ Zir. Fak. Derg. (COMU J Agric. Fac.) 2014: 2 (2): 151–158
  • ○ Gülçur, F. 1974. Toprağın Fiziksel ve Kimyasal Analiz Metodları, Kutulmuş Matbaası, İ.Ü. Yayın No. 1970, Orman Fakültesi Yayın No. 201, İstanbul, 225 s.
  • ○ Irmak, A. 1954. Arazide ve Laboratuvarda Toprağın Araştırılması Metodları, İ.Ü. Yayın No. 559, Orman Fakültesi Yayın No. 27, İstanbul, 150 s.
  • ○ Kacar, B. 1995. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri, III. Toprak Analizleri. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Eğitim, Araştırma ve Geliştirme Vakfı Yayınları No: 3, Ankara, 705 s.
  • ○ Kantarcı, M. D. 2000. Toprak İlmi, İstanbul Üniversitesi Toprak İlmi ve Ekoloji Anabilim Dalı, İstanbul Üniversitesi Yayın No.4261, Orman Fakültesi Yayın No.462, İstanbul, 420s.
  • ○ Mera Islahı ve Amenajmanı Projesi 2008-2012. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Müdürlüğü. İşbirliği Yapılan Kuruluş: Karadeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü, Proje No: 2008/74/005
  • ○ Özaslan Parlak, A., Gökkuş, A., Hakyemez, B.H., Baytekin, H. 2011. Forage yield and quality of kermes oak and herbaceous species throughout a year in Mediterranean zone of western Turkey. J. Food, Agriculture and Environment. 9 (1): 510–515.
Bartın Orman Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1302-0943
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 1998
  • Yayıncı: Bartın Üniversitesi Orman Fakültesi