DEĞER OLUŞTURMADA İLİŞKİ YÖNETİMİ

Bu çalışmanın amacı değer oluşturmada ilişki yönetiminin önemini ele almaktır. Çalışmanın ilk aşamasında değer kavramı açıklanırken; ikinci aşamada ilişki yönetimi kavramı üzerinde durulacak; üçüncü aşamada ise değer oluşturmada ilişki yönetimi perspektifinin temellerine değinilecektir. Elde edilen veriler ışığında çalışmanın sonucunda kurumların değer oluşturabilmeleri için ilişki yönetimi kapsamında hangi yaklaşımları kullanmaları gerektiği tartışılmıştır. Çalışma kapsamında değer oluşturma kavramının kurumların paydaşlarının gözünde iyi bir itibara sahip olmak için önemli bir olgu olduğu sonucuna ulaşılırken, kurumların çift yönlü iletişimi benimseyerek paydaşlarını önemli görmesi ve buna uygun yaklaşımları kullanmasının günümüzde bir seçenekten çok zorunluluk olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca kurumların varlıklarını sürdürebilmeleri için kaçınılmaz olarak paydaşlarına ihtiyacı olduğu ve bu bağlamda çevreye uyum sağlamaları gerekliliğinin de altı çizilmiştir. Kurumların paydaşlarının görüşlerini önemsemeleri ve onlarla uyum sağlama yoluna gittiklerinde ise değer oluşturma aşamasında olumlu yol kat edecekleri vurgulanarak ilişki yönetimi perspektifinin söz konusu gereklilikleri yerine getirebilecek çok önemli bir anlayış olduğu ortaya koyulmuştur

Anahtar Kelimeler:

Değer Oluşturma, İlişki Yönetimi, Paydaşlarla İlişkiler

RELATIONSHIP MANAGEMENT ON VALUE MAKING

The aim of this study is to handle the importance of relationship management in value-making. In the first part, value concept is explained; in the second part, relationship management is clarified; in the third part, fundamentals of relationship management in value-making are mentioned. As a result, it is discussed that which approaches corporates should adopt in relationship management to create value. It is deducted that value-making is an important asset to have a good reputation in stakeholders’ view, and it’s not a choice but an obligation for corporates to adopt two-way communication and use appropriate approaches to achieve it nowadays. Also it is underlined that, corporates unavoidably need their stakeholders to survive and it is a necessity to harmonise with environment. It is emphasized that corporates will gain favor in value-making process if they pay attention to their stakeholders’ opinions and harmonise with them, and relationship management is the only way to achieve those

Keywords:

Value-making, Relationship Management, Relations With Stakeholders,

PDF

___

Boie, C. (2012). Public Relations and Relationship Management Theory Institutional Perspectives. Revista Transilvană de Ştiinţe ale Comunicării, 1 (15): 3-18.
Bruning, S. D., ve Hatfield, M. (2002). Linking Organization-Public Relationship Attitudes and Satisfaction Outcomes: Communication Strategies to Build Relationships and Enhance Satisfaction. Journal of Promotion Management, 8(2): 3-19.
Bruning, S. D., ve Ralsto, M. (2000). The Role of Relationships in Public Relations: Examining the Influence of Key Public Member Relational Attitudes on Behavioral Intent. Communıcatıon Research Reports, 17(4): 426-435.
Bruning, S. D., (2002). Relationship Building as a Retention Strategy: Linking Relationship Attitudes and Satisfaction Evaluations to Behavioral Outcomes. Public Relations Review, 28: 39-48.
Bruning S. D. ve Ledingham J. A., (2000). Perceptions of Relationships and Evaluations of Satisfaction: An Exploration of Interaction. Public Relations Review, 26(1): 85-95.
Bruning, S. D., Castle, J. D., Schrepfer, E. (2004). Building Relationships Between Organizations and Publics: Examining The Linkage Between Organization-Public Relationships. Evaluations Of Satisfaction, and Behavioral Intent. Communication Studies, 55(3): 435-446.
Canatan, A. (2008). Toplumsal Değerler ve Yaşlılar. Yaşlı Sorunları Araştırma Dergisi, 2008 (1): 62-71.
Castells, M. (2013). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür: Ağ Toplumunun Yükselişi. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Celaleddin, Ç. (2007). Niklas Luhmann’da Sosyal Sistem Olarak Toplum ve Modern Toplumun Karmaşıklığı Sorunu. Bilimname XII, 1: 51-74.
Ceylan, Y. (2012). Toplumsal Değerler ve Medya Etiği. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(7): 45-58.
Cho, S. ve Hu, J. (2010). Content Analysis of Corporate Blogs as a Relationship Management Tool. Corporate Communications: An International Journal, 15(1): 30-48.
Dönmez, D. (2008). Paydaş Teorisi Çerçevesinde Otel İşletmelerinin Seyahat Acentaları ile İlişkileri ve Otel İşletmelerinin Performansı Arasındaki İlişkiye Yönelik Bir Araştırma. Yönetim Dergisi, 19(61): 91- 112.
Ertong, G. (2011). Niklas Luhmann’ın Sosyal Sistemler Kuramı ve Güven Tartışmaları Bağlamında Sağlık Sistemi. Ankyra: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(2): 3-26.
Ertuğrul, F. (2008). Paydaş Teorisi ve İşletmelerin Paydaşları ile İlişkilerinin Yönetimi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 31: 199-223.
Freeman, R. E. (2010). Strategic Management: A Stakeholder Approach. New York: Cambridge University Press.
Grunig, J. E., (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik. İstanbul: Rota Yayın Yapım (Tribeca İletişim Danışmanlık).
Hon, L. C. ve Grunig, J. E. (1999). Guidelines for Measuring Relationships in Public Relations. Gainesville, FL: Institute for Public Relations
Hung, C. F., (2001). Toward a Normative Theory of Relationship Management. Unpublished Ph.D. Thesis. Maryland: University of Maryland Department of Communication.
İşgüden, B. ve Çabuk, A., (2006). Meslek Etiği ve Meslek Etiğinin Meslek Yaşamı Üzerindeki Etkileri. Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Journal of Social Sciences Institute, 9(16): 59-86
Kurtuldu, H. S., (2007). Değer Yaratma ve Müşteri Yaşam Boyu Değeri Oluşturma. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi (TSA), 11(1): 99-111
Ledingham, J. A. ve Bruning, S. D. (1998). Relationship Management in Public Relations: Dimensions of an Organization-Public Relationship. Public Relations Review, 24(1): 55-65
Ledingham, J. A. (2003). Explicating Relationship Management as a General Theory of Public Relations. Journal of Public Relations Research, 15(2): 181–198
Ledingham, J. A. (2001). Government-Community Relationships: Extending The Relational Theory of Public Relations. Public Relations Review, 27: 285–295
Luhmann, N. (1995). Social Systems. California: Stanford University Press.
Mattheis, C. (2012). The System Theory of Niklas Luhmann and the Constitutionalization of the World Society. Goettingen Journal of International Law. (4)2: 625-647.
Okay, A. ve Okay, A., (2012). Halkla İlişkiler Kavram Strateji ve Uygulamaları, İstanbul: Der Yayınları.
Pulat, Ali, (2011). Değer Kavramı ve Geleneksel Tahkiye İlişkisinde İns Hikâyesinin Yeri. Uluslararası Hakemli Akademik Sosyal Bilimler Dergisi, 1(1): 364-375
Rhee, Y, (2004). The Employee-Public-Organization Chain in Relationship Management: A Case Study of a Government Organization. Unpublished Doctoral Dissertation, University Of Maryland, College Park.
Smith, G. E., Hogan John E., Nagle, Thomas T., (2006). A Value-based Pricing Perspective on Value Communication. Marketing Theory and Applications, 272.
Taylor, M., Kent, M. L., White, W. J., (2001). How Activist Organizations Are Using The Internet to Build Relationships. Public Relations Review, 27: 263–284.
Tepe, H. (2009). Değer ve Anlam: Değerler Anlamlar mıdır?. Felsefe ve Sosyal Bilimler (Flsf) Dergisi, 7: 1-10.
Uysal, E., (2003). Değerler Üzerine Bazı Düşünceler ve Bir Erdem Tasnifi Denemesi: İnsanî Erdemler–İslâmî Erdemler. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12(1): 51-69.
Vurgun, L. ve Öztop, S. (2011). Yönetim ve Örgüt Kültüründe Değerlerin Önemi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(3): 217-230.
Waters, R. D. (2008). Applying Relationship Management Theory to The Fundraising Process for Individual Donors. Journal of Communication Management. 12(1): 73-87.
Waters, R. D. ve Bortree, D. S. (2012). Advancing Relationship Management Theory: Mapping The Continuum of Relationship Types. Public Relations Review, 38: 123-127.