Atatürk Üniversiresi Ziraat işletmesinde bulunan ~ ayrı genotipteki tokluların besiye gosterdik/eri reaksiyonu saptamak için bir deneme kurulmıqtur. Bu denemede Morkaraman (M), Merinos (M) Fı (KxM), Fı (FıxFı), F3 (FzxFı) , Ileri melezler (G],GZ,G3)' lvesi x Merinos (/M), hesi x Morkaraman (IK) ve !vesi x KM (lxKM) genotipleri k~llanılmıştır. Denemede" toplam olarak 199 tok/a kullanılmış, bu toklu/ara i () haftalık deneme boyunca % 50 kesif yem içeren bir ras)'on ad !ibitum -düzeyde verilmiştir. En fazla gün(ük canlı ağır.1ık artışı, F1 lerde (206 gr), en düşüldse Morkaramanlarda (150 gr) saptanmıştır. Merilios, F2, /M ve-/(MK) genotipleri de iyi sonuç verenler arasındadır. Ileri melez/er ve IK besiden '. iyi bir -şekilde "y~farlaıufmamıştır. Çoklu karşılaştırmalarda F ı (206 gr).. Fz (197 gr), /(MK) (188 gr), M (182 gr) ve IM(181 gr) genotiplerinin MorkarOfrya1ardan (150 gr) ve JKmelezIerinden önemli derecede (P <0.(5) daha faz/aartış sağladığını göstermiştir. F t hzrin ayrıca. F3 (17fgr} ve ileri melezierden (166 gr) daha iyi sonuç/ar verdiğı' görülmüştür (P <0.05). B6ylece yerli ırkıarın Merinoslarla çaprazlamasından eldeedilen Fi ve F2 lerde heterozisten yarar/anılabireceği, buna karşılık iki yerli ırkın melezIemesinde heterozisill söz konusu olmadığı ortaya çıkmıştır. Sıcak karkas ağırlıkları bakımından genotipı-er arasında önemli bir farklılık görülmemiş, bu değerler 20 ile 25 kg. arasında kalmiştır. Randıman %44 ile %48 arasında değişmiştir. Denemede ölçülen diğer parametreler detayli bir şekilde verilmiştir.SUMMARY .Fattening Performance and Careass Evaluationof Markaraman, Meriııo, Avassi Purebreds and Various Crossbreds of Those. 1- Their Response to a Ratian Canlanining 50 % ConcentrateAn experiment was conducted inorder to determine the response of 9different genotypes of lambs to fattening.The genotypes used were a nativefat tailed sheep called Morkararnan(K), Merino (M), F ı (KxM), F 2 (F1x F ı), F 3 (F z x F2), gradjng up to Me·rİno (Gı> Gz, G 3), Awassİ x Merİno(IM), Awassi x Morkaraman (IK) andAwassi x KM (I x KM). One hundrednintynine lambs were fed aration eon·taining 50 % concentrate for aboutıo weeks. Feed and water were suppliedat ad !ibitum leveI.The highest average daily gaİn(206 gm) obtained from F ı's, and thelowest 'one obtained from Morkaramans(~50 gm), Merino, F2. IM andI x KM also responded fairly good tothe raticn whereas grading up to' Merino(G~, Gz, G3) and F3 were not asgood as the others from the standpoint' of average daily gain and feedeffieieney.The average daily gaİn obtainedfrom Fı (206 gm), F 2 (197 gm), i xMK (188 gm), M (182) and IM (181gm) was signifieant1y (P< 0.01) higherthan both Morkaramans' (150 gm) andIK (142 gm) crossbreds. 1'he F 1 crossbredsgained more than F3 erossbreds(166 gm) also (p < 0.05). Therefare itwas eoncluded that F 1 comes ftom anative breed sueh as Morkaramanand Awassi) and Merino show signs of'heteroisis and the value of heterosisdoes not change too mueh İn F2. However,F ı obtained from the two nativebreeds, Morkaraman and Menno,does not show any sign of heterosis.Hot earcass weights were almostthe same for aLL genotypes rangingfrom 20 to 24 kg. Dressing percentageswere between 44 % and 48 %for all groups. The other parameters, were diseussed İn deail in this article.