___

• Akpınar, N., Çelem, H., 2000. Madencilik sonrası peyzaj onarımında alan kullanım planlamasına yönelik bir yöntem: en yüksek değerler haritası yaklaşımı. Peyzaj Mimarlığı Kongresi, 19-21 Ekim 2000, TMMOB Peyzaj Mimarları Odası, Ankara, 383-391.
• Akten, M., 2008. Isparta Ovasının Optimal Alan Kullanım Planlaması Üzerine Bir Araştırma, Süleyman Demirel Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Orman Mühendisliği Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Isparta.
• Anonim, 2001. Güzelyalı-Dardanos 1/5000 Ölçekli Nazım İmar
• Planı, Çanakkale Belediyesi İmar Müdürlüğü, Çanakkale.
• Anonim, 2008. Çanakkale İli Arazi Varlığı Sayısal Haritası,
• Çanakkale Tarım İl Müdürlüğü Verileri, Çanakkale.
• Anonim, 2010a. Çanakkale Belediyesi (Resmi Olmayan) Sayısal
• İmar Haritası, Çanakkale Belediyesi İmar Müdürlüğü, Çanakkale.
• Anonim 2010b. Kepez Belediyesi 1/5000 Ölçekli Mülkiyet Paftası,
• Kepez Belediyesi İmar Müdürlüğü, Çanakkale.
• Demirel, Ö., 2010. Ülke mekansal planlaması içinde ekolojik ağırlıklı disiplin olma yönünde bir misyon taşıyan peyzaj mimarlığı mesleğinin yeri ve üzerine düşen ya da yapması gerekenler, http://sablon.sdu.edu.tr/fakulteler/orman/pemat/sunum_5.pdf (10 Ocak 2011).
• Dramstad, W. E., Olson, J. D., Formon, R. T. T., 1996. Landscape Ecology Principles in Landscape Architecture and Land-Use Planning. Harvard University Graduate School of Design, Island Press, ISBN: 1-55963-514-2, 80 P., Washington.
• Golany, G., 1995. Ethics and Urban Design: Culture, Form and Environment. John Wiley and Sons, 124 P., New York.
• Hendrix, W. G., Fabos, J. G., Price, J. E., 1988. An ecological approach to landscape planning using geographic information system technology. Landscape and Urban Planning, 15 (3-4): 211-225.
• Karaelmas, O., 2003. Çerkeş Havzası’nın Optimal Alan Kullanımının Belirlenmesi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
• Keleş, R., Hamamcı, C., 1993. Çevrebilim. İmge Kitabevi Yayınları: 67, ISBN: 975-533-024-0, 21-37, Ankara.
• Makhzoumi, J., Pungetti, G., 1999. Ecological Landscape Desing and Planning. ISBN: 0-419-23250-8, 330 P., London.
• Marsh, W. M., 1997. Landscape Planning Environmental Applications. John Wiley&Sons, ISBN: 0-471-24207-1, 434 P., New York.
• McHarg, I.L, 1992. Desing With Nature. Published for The American Museum of Natural History, 197 P., New York.
• Ndubisi, F., 2002. Ecological Planning-A Historical and Comparative Synthesis. The John Hopkins University Press, 106 P., Baltimore and London.
• Niemelä, J., 1999. Ecology and urban planning. Biodiversity and Conservation, 8 (1): 37-46.
• Odum, E. P. ve Barrett, G. W., 2008. Ekolojinin Temel İlkeleri. Palme Yayınları: 469, Çeviri Editörü (Prof. Dr. Kani Işık), ISBN: 978-9944-341-74-5, 374-412, Ankara.
• Ortaçeşme, V., 1996. Adana İli Akdeniz Kıyı Kesiminin Ekolojik Peyzaj Planlama İlkeleri Çerçevesinde Değerlendirilmesi ve Optimal Alan Kullanım Önerileri, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Adana.
• Özcan, A. U., 2009. Ankara-Hasanoğlan Taş Ocaklarının Onarımı ve Kentsel Kullanım Açısından Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
• Öztürk, B., 2004. Kentsel Açık ve Yeşil Alan Sistemi Oluşturulması: Kayseri Kent Bütünü Örneği, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
• Sancar, C., 2000. Kentsel Gelişim Alanlarının Saptanmasında GIS ve Ekoloji-Ekonomi Duyarlı Planlama Modeli, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Mimarlık Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Trabzon.
• Sılaydın, M. B., 2007. Ekolojik planlama: kent ölçeğinde yürütülen planlama eylemi ve koruma çabaları ile mümkün mü? Ekolojik Mimarlık ve Planlama Sempozyumu, 27-28 Nisan 2007, Antalya, 86-88.
• Steiner, F., 2000. The Living Landscape: An Ecological Approach to Landscape Planning. 275 P., Arizona State Univ. Press.
• Termorshuizen, J. W., Opdam, P., Brink, A., 2007. Incorporating ecological sustainability in to landscape planning. Landscape and Urban Planning, 79 (3-4): 374-384.
• Tozar, T., 2006. Doğal Kaynakların Sürdürülebilirliği için Geliştirilen Ekolojik Planlama Yöntemleri, Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Planlama Programı, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Tuğaç, M. G., 2005. Kırsal Peyzajda Ekolojik Kriterlere Göre Alan Kullanım Kararlarının Saptanması: Bala Devlet Üretme Çiftliği Örneği, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
• Yeşil, M., 2010. Tozanlı Havzası Tokat-Almus İlçesi Ekolojik Temelli Kırsal Peyzaj Planlaması, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Erzurum.
• Yıldız, D. N., 2006. Tortum Çayı Havzasının Uygun Alan Kullanımlarının CBS ile Belirlenmesi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Erzurum.
• Yılmaz, B., 2001. Bartın İli ve Yakın Çevresi Peyzaj Potansiyelinin Saptanması ve Değerlendirilmesi Üzerinde Bir Araştırma, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Ankara.
• Yılmaz, E., 2005. Bir Arazi Kullanım Planlaması Modeli: Cehennemdere Vadisi Örneği, Çevre ve Orman Bakanlığı Yayınları, No: 253, DOA Yayın No: 37, ISSN: 1300-7912, 133 s., Tarsus.
• Zengin, M., 2007. Ardahan Kura Nehri ve Yakın Çevresi Alan Kullanımlarının Belirlenmesi ve Optimal Alan Kullanım Önerileri, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Peyzaj Mimarlığı Anabilim Dalı, Doktora Tezi, Erzurum.