YAZMA BECERİSİ AÇISINDAN ÖRNEK BİR KİTAP İNCELEMESİ

Yazma becerisi ilkokuldan liseye kadar ders öğrenme ve öğretme süreçlerinin temelini oluşturan önemli bir dil becerisidir. Bu nedenle dersin temel materyali olan ders kitabında da yeterli oranda yer alması gerekmektedir. Bu durumdan hareketle araştırmada 2014-2015 eğitim öğretim yılında Kars Merkez ortaokullarında kullanılan Cem Web Ofset Yayınları Türkçe ders kitabı takımı, araştırmacı tarafından oluşturulan “Ders Kitaplarının Yazma Becerisi Açısından İncelenmesi Formu” kullanılarak incelenmiştir. Araştırmada döküman incelemesi yöntemi kullanılmıştır. Sonuç olarak şu tespitlere ulaşılmıştır: Yazma becerisi amaç ve kazanımlardan yazım kuralarına yönelik amaçları kazandırma yönünden yeterlidir. Noktalama amacı kazanımları öğrencilere kazandırılma yönünden yetersizdir. Yazma amaçlarından en çok tekrar eden amaçlar; “Yazım kurallarını uygulama” ve “Farklı türlerde metin yazmadır”. Bildirme yazıları yazar kazanımı yoktur. “Kendini yazılı olarak ifade etme” ve “Kendi yazdıklarını değerlendirme” kazanımları yetersizdir. Yazma süreçleri açısından yazma öncesi, sırası ve sonrası etkinlikleri yetersizdir. Yazma türlerinden kontrollü yazma ve güdümlü yazma öğrenci çalışma kitabında ihmal edilmiş, öğretmen kılavuz kitabında yer almıştır. Tümevarım ve tümdengelim yazma türüne kılavuz ve çalışma kitaplarında yer verilmemiştir. Yazma becerisi ölçme değerlendirme açısından yetersizdir. Yazma değerlendirme formu yazma kazanımlarını ölçmede yetersizdir.

Writing skill is a significant ability that make up the foundation of learning and teaching process from primary school to high school. Therefore, it should, sufficiently, be featured in the school book that is the basic material of lesson. From this point of view, in the study, school book series of Turkish by Cem Web Offset Publishing used in the central elementary schools in Kars have been studied by using “The Evaluation Form In The Sense Of Writing Skills Of School Books” constituted by the researcher in 2014-2015 school year. In the research, document review method has been utilised. As a result, these points have been achieved: writing skill is enough in terms of gaining the goals from purposes and attainments to writing rules. Punctuation aim is insufficient in terms of gaining students the attainments. Among the writing aims, “Application of writing rules” and “Script writing in different types” are the most repeated ones. There is no attainment for writer in script of statement. The attainment of “self-expression in written” and “self-evaluation of writing” is insufficient. Pre-writing, during writing and post-writing activities are insufficient in terms of writing process. From the types of writing, controlled writing and guided writing have been neglected in the student book, but featured in the teacher guidance book. Inductive and deductive writing types have not been featured in guidance and school books. Writing skill is insufficient in terms of assessment and evaluation. The evaluation form of writing is insufficient in terms of assessing the attainments of writing

___

Akyol, H. (2000). Yazı öğretimi. Millî eğitim dergisi, 146, 37-48.

Belet, D. (2008). Türkçe öğretimi (Ed. Hülya Pilancı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Calhoun, S. ve Haley, J. (2003). Improving student writing through different writing styles. Chicago: Saint Xavier University & IRI/Skylight. (ERIC Document Reproduction Service No. ED473052).

Coşkun, E. (2007). Yazma eğitimi. İlköğretimde Türkçe Öğretimi (Ed. A. Kırkkılıç ve H. Akyol), Ankara: Pegem Akademi, 49-91.

Çeçen, M. A. ve Çiftçi, Ö. (2007). İlköğretim 6. sınıf Türkçe ders kitaplarında yer alan metinlerin tür ve tema açısından incelenmesi. Millî Eğitim, 173, 39-49.

Demir, T. (2013a). Yazma becerisine yönelik kazanımların ortaokulda gerçekleşme düzeyi, Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1 (1), s. 45-56.

Demir, T. (2013b). İlköğretim öğrencilerinin yaratıcı yazma becerileri ile yazma özyeterlik algısı ilişkisi üzerine bir çalışma. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi (TEKE), 2(1), s. 84-114.

Demirel, Ö. (1999). İlköğretim okullarında Türkçe öğretimi. İstanbul: MEB Yayınları.

Demirel, Ö. (2003). Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Göçer, A. (2010). Türkçe öretiminde yazma eğitimi, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12), Summer.

Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. İstanbul: Gül Yayınevi.

Güleryüz, H. (2006). Yaratıcı çocuk edebiyatı. Ankara: Pegem Yayınları.

Güzel, A. ve Karadağ, Ö. (2013). Anlatma becerileri açısından türkçe dersi öğretim programı (6, 7, 8. sınıflar)na eleştirel bir bakış. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(1), 45-52.

Lüle Mert, E. (2013). İlköğretim Türkçe programı ile Türkçe çalışma kitaplarındaki kazanım ve etkinliklerin sözcük öğretimi açısından değerlendirilmesi. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(5), 13-31.

Mason, L. ve Boscolo, P. (2000). Writing and conceptual change. What Changes? Instructional Science, 28.

Millî Eğitim Bakanlığı. (2005). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuz. (6-8. Sınıflar). Ankara: Devlet Kitapları Müdürlüğü.

Özbay, M. (2003). Öğretmen görüşlerine göre ilköretim okullarında Türkçe öğretimi. Ankara: Gölge Ofset Matbaacılık.

Özbay, M. (2007) Türkçe özel öğretim yöntemleri II (2.baskı). Ankara: Öncü Yayınevi.

Schıller, A. (1954). The use of creative writing in the teaching of literature. College English, 16 (2), November.

Sever, S. (2004). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme (4. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2000). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Gözden geçirilmiş 2. Baskı. Ankara: Seçkin Yayıncılık.