TÜRKÇE ve ÖZBEKÇE EŞSESLİ SÖZCÜK KARŞILAŞTIRMASI

Öz Akraba dillerin öğrenimi genel olarak kolay olmasına rağmen bazen basit nedenlerden güçleşmektedir. Bunlardan fonetik ve morfolojik değişimlerin bilinmesi öğrenmeyi kolaylaştırmaya kısmi katkı sunarken leksik, semantik ve sentaks özelliklerinin bilinmesi öğrenmeyi pekiştirmekte ve konuşmayı kolaylaştırmaktadır. Bu genel anlayış esasında hazırlanan bu makalede yeni Türk yazı dillerinden güneybatı grubundaki Türkiye Türkçesi ile güneydoğu grubundaki Özbekçede görülen eş sesli sözcüklerin fazlalığına dikkat çekilmekte ve bunlardan bir kısmı leksik karşılaştırmaya tabi tutulmaktadır. Bu türden sözcükler çok farklı anlamda, sadece halk ağızlarında yaşanan ve sözlüklerde yan anlamda olmak üzere üç farklı grup içinde incelenmektedir.

___

BERDAK, Yusuf. ‚Türkçe ve Özbekçede ‘Yalancı Eş Değerler’‛. IV. Uluslararası Türk Dil Kurultayı 2000, II, Ankara 2007: 2083-2087.

BERDAK, Yusuf ve Mehmet Mahur Tulum. Sözlük-Özbekistan Türkçesi-Türkiye Türkçesi, Türki- ye Türkçesi-Özbekistan Türkçesi. İstanbul 1994.

İLKER, Ayşe. ‚Lehçeden Lehçeye Aktarma Üzerine Bazı Düşünceler‛. 3. Uluslar Arası Türk Dil Kurultayı 1996, Ankara 1999: 553-560.

ÖZCAN, Aynur. ‚Türkiye Türkçesi ve Yeni Uygur Türkçesindeki Ortak Kelimeler Üzerine‛. Dil ve Edebiyat Araştırmaları Sempozyumu Mustafa Canpolat Armağanı, Yay. Aysu Ata ve Mehmet Ölmez, Ankara 2003: 161-169.

TEKİN, Talat: ‚Türk Dilleri Ailesi I‛. Türk Dili, 37/318 (Mart 1978): 178-183; ‚Türk Dilleri Ailesi II‛. Genel Dilbilim Dergisi, 2/7-8 (1980): 72-85.

YAMAN, Ertuğrul ve Nizamiddin Mahmud. Özbek Türkçesi – Türkiye Türkçesi ve Türkiye Türk- çesi – Özbek Türkçesi Karşılıklar Kılavuzu. Ankara 1998.

YAMAN, Ertuğrul. Türkiye Türkçesi ve Özbek Türkçesinin Söz Dizimi Bakımından Karşılaştırıl- ması. Ankara 2000.