DÎVÂN ŞİİRİNDE “SAPMA”LAR / Deviations In the Otoman Poetry

Öz ÖZETGünlük konuşma dili edebiyatın ve özellikle de şiirin malzemesi olunca kullanıcısının bazı tasarruflarına uğrar. Şair şiirinde anlatmak istediği duygu ve düşüncelerini en iyi şekilde ifade edebilmek için dilin çeşitli imkanlarından faydalanma yoluna gidebilir. Bu doğrultuda gündelik dilin kurallarından bağımsız şiire özgü yeni bir dil kullanabilir. Bu tür kuraldışı kullanımlara sapma (deviation) adı verilir. Sapma bazen şiirin biçiminde de görülebilir.Bu makalede Dil bilimi incelemelerinde kullanılan “sapma” terimi tanımlanmış ve belirli klişe ve kuralları olan Divan şiirindeki yansımaları üzerinde durulmuştur. “Dış Sapmalar” ve “İç Sapmalar” üst başlıkları altında şiirin şekline ve muhtevasına yönelik incelemeler yapılmış, elde edilen tesbitler örneklendirilmiştir.Anahtar kelimeler: Sapma, Divan Şiiri, Gazel, Kaside, Murabba ABSTRACTColloguial language, when it becomes the material of literature , especially of poetry, is at the disposal of its user. A poet can make use of various possibilites of language to express his feelings and thoughts in an effective way. To do thıs, he can use a new language indipendet of the rules of daily language. Thıs kınd of irregular usage is called deviation. Deviation can also be observed in the structure of poetry.İn thıs article, “deviation” used in linguistic studies, was defined and its reflection on the Ottoman Poetry, whıch had certain cliches and rules, was determıned. Under the tıtles “Formal Deviations” and Deviations in Meaning”, studies on certain poems were carried out and the results were given with some samples.Key words: Deviation, Divan Poem, Ghazal, Kasida, Murabba

Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-9052
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Yayıncı: Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü
Sayıdaki Diğer Makaleler

FUZÛLÎ’NİN TÜRKÇE DİVANI’NDA EDEBÎ TÜR OLARAK TEVHİD VE İŞLENİŞİ

Meheddin İSPİR

ŞAHSENEM-GARİP İLE HELALAY GARİP HİKÂYELERİNİN EPİZOTLARINA GÖRE BİR MUKAYESESİ / An Episodic Comprasion of The Stories “Şahsenem Garip and Helalay Garip”

Ahmet GÖKÇİMEN

FUZÛLÎ’NİN TÜRKÇE DİVANI’NDA EDEBÎ TÜR OLARAK TEVHİD VE İŞLENİŞİ / Tevhid, As A Literary Genre, In Fuzûlî’s Turkish Divan And Its Explanation

Meheddin İSPİR

MESNEVî’NİN TÜRKÇE MANZUM TERCÜME VE ŞERHLERİ / (Turkish Verse Translations and Commentaries of Mesnevi)

Ahmet TOPAL

THOMAS BERNHARD’IN ESERLERİNDE TÜRK İZLEĞİ / The Turkish Theme on the Novels by Thomas Bernhard

Ahmet SARI

MÜTEVEKKİLZÂDE HACI ALİ GALİB EFENDİ, DİVÂNI VE ŞİİRLERİNDEKİ KUR’ÂNÎ TEMALAR / Mutawakkilzâde Hadjı Ali Galib Efendi, His Diwan And The Qur’ânıc Themes in His Poems

Hüseyin GÜLLÜCE

SELÇUKLU DÖNEMİ TÜRKİYESİNİN DİNÎ TARİHİNE DAİR ÖNEMLİ BİR ARAŞTIRMA A Considerable Work on Religious History of Turkey in the Period of the Seljuks

Süleyman TÜLÜCÜ

SEĞİR-NÂME VE SEGİRMEK MANALARI ÜZERİNE BİR İNCELEME / A Study On Seğir-Nâme And The Meanings Of Twitching

Yusuf Ziya SÜMBÜLLÜ

ESKİ TÜRK EDEBİYATINDA MANZUM MEKTUP TÜRÜ VE PÂRE PÂRE AHMET ÇELEBİ İLE LÂMİÎ ARASINDAKİ MANZUM MEKTUPLAŞMA / Letters In The Form Of Poetry In Divan Communıcatıon Between Ahmet Çelebi The Pâre Pâre And Lami’î

İ. Güven KAYA

CEFAYÎ VE ESERİ DAKÂYIKU'L-HAKÂYIK / Cefayi and His Work: Dakâyıku'l-Hakâyik

Muharrem GÜZELDİR