Bayburtlu Halk Şairi İmdat Sancar’dan Derlenen Hikâyeli Türküler

Öz Sonuç olarak tespit edilen türkülerin, bölgenin sözlü tarihini kuşaktan kuşağa aktardıkları, türkülerin ağıt türünde olduğu, şeklen çeşitlilik arz ettiği, vezin olarak çoğunlukla 6+5=11’li hece kalıbının kullanıldığı, İmdat Sancar’ın da mahalli kültürün ulusal düzeyde aktarılmasında önemli bir role sahip olduğu tespit edilmiştir.

___

Kaynaklar Bekki, Selahattin. (2004). Baş Yastıkta Göz Yolda-Sivas Türküleri. İstanbul: Kitabevi Yayınları. Çobanoğlu, Özkul. (2005). Halkbilimi Kuramları ve Araştırma Yöntemleri Tarihine Giriş. Ankara: Akçağ Yayınları. Erkal, Abdulkadir. (2015). Âşık Sümmani Divanı. Erzurum: Erzurum Büyükşehir Belediyesi. Ersoy, Ruhi. (2009). Sözlü Tarih Folklor İlişkisi Baraklar Örneği –Disiplinler Arası Bir Yaklaşım Denemesi. Ankara: Akçağ Yayınevi. Feyzi, Ahmet. (2015). “Darü’elhan’a Ait Anadolu Halk Şarkıları Defterlerinde Erzurum Türküleri”. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 54, 829-856. Güven, Merdan. (2009). Türküler Dile Geldi. İstanbul: Ötüken Neşriyat. Sümbüllü, Hasan Tahsin. (2015). Âşıkların Telinden Sümmani Türküleri. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Yayınları. Yakıcı, Ali. (2007). Halk Şiirinde Türkü-Tanım-Tasnif-İnceleme-Metin. Ankara: Akçağ Yayınları.