YÜKSEKÖĞRETİM DÜZEYİNDE SINIF ATMOSFERİNİN ÖĞRENCİ BAŞARISINA ETKİSİ

Öz Sınıf atmosferinin temel değişkenleri; öğrenci kaynaklı sorunlar, sınıf içi fiziksel değişkenler, öğretim sürecinin özellikleri, iletişim biçimleri, öğretim elemanı desteği ve disiplin anlayışı olarak özetlenebilir. Bu çalışmada amaç, yükseköğrenim düzeyinde sınıf atmosferi değişkenlerinin öğrenci başarısı üzerindeki etkisini incelemektir. Betimsel bir çalışma olun bu araştırmada veriler durum saptaması yöntemiyle toplanmıştır. Araştırmanın evrenini, A.Ü. K.K. Eğitim Fakültesi oluşturmaktadır. Örneklem olarak da ilköğretimin ikinci kademesine öğretmen yetiştiren, Türkçe Öğretmenliği Bölümü, Sosyal Bilgiler, Fen Bilgisi ve Đlköğretim Matematik Öğretmenliği ABD’nde öğrenim gören öğrencilerdir. Veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından geliştirilen ölçeğin güvenirlik alfa katsayısı olarak 0.92’lik yüksek bir değer bulunmuştur. Anket formları deneklere uygulandıktan sonra veriler istatistik programlarında analiz edilmiştir. Öğrenciler başarılarını en çok etkileyen değişkenin öğretim elemanının yeterliliği olduğunu vurgulamışlardır. Öğrenciler ders dışındaki özel hayatlarına ilişkin sorunların başarılarını oldukça etkilediğini ifade etmişlerdir. Öğrencilerin sınıf dışı genel sorunları ve öğretim üyesinin etkililiğinin başarı üzerindeki etkisine ilişkin öğrenci görüşleri arasında cinsiyete göre farklılık bulunmuştur. Bölüm veya anabilim dallarına göre öğrenci başarısını etkileyen sınıf atmosferi değişkenlerinden öğrencilerin sınıf dışı sorunları ile sınıf içi disiplin konularında anlamlı bir farklılık bulunamamıştır. Sınıfın fiziksel değişkenlerinin başarıda etkililiği konusunda bölüm veya anabilim dalları arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Sınıftaki iletişim ortamının bölüm veya anabilim dallarında öğrenim gören öğrencilerin başarılarındaki etkileri konusunda da anlamlı farklılık bulunmuştur. Sınıf atmosferi yanında başarıyı etkileyebilecek diğer değişkenler de farklı kademelerde araştırılabilir.

___

Açıkgöz K. (1989). Liselerdeki Sınıf Atmosferi Üzerine Bir Araştırma. Eğitim Bilimleri Sempozyumu Bildiriler Kitabı, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi, Malatya.

Açıkgöz, Ü. K. (2003). “Öğretmen Adaylarının Sınıf Atmosferine İlişkin Algıları”. HÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 25: 1-7. Ankara.

Airasian,P.W.(1989). Classroom Assessment And Educational Improvement. In Lorin W. Anderson (Ed) The Efective Teacher: Study Guide And Readings. McGraw-Hill Book Co.Pp.330-343.

Akyol, H. (2000). Olumlu ve Öğrenmeye Uygun Ortam Yaratma, Sınıf Yönetimi, (Edit: Küçükahmet, L.) Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.

Demirel, Ö. (2000). Planlamadan Uygulamaya Öğretme Sanatı. PegemA Yayıncılık, (2.baskı), Ankara.

Kısakürek, M. A. (1985). Sınıf Atmosferinin Öğrenci Başarısına Etkisi, AÜ Eğitim Bilimleri Fak Yay. No:144, Ankara.

Küçükoğlu, A. Alver, B. (2004). “Ders Düzeni ve Kuralların Belirginliğinin Öğrenci Başarısına Etkisi” AÜ KKEF Dergisi Sayı.9.Sy: 65-81

Moos R. H. (1979). Evaluating Educational Environments: Procedures, Measures, Findings and Policy Implications, Jossey-Bass, San Fransisco, CA.

Moos R. H., Trickett, E. J., (1987). Classroom Environment Scale Manual Consulting Psychologists Press, Palo Alto, CA.

Moyles, J. R. (1992). Organizing for Learning in the Primary Classroom. Open University Pres.

Öner, N. (1997). Türkiye’de Kullanılan Psikolojik Testler. Boğaziçi Üniversitesi Yayınları, (3.Basım) No: 584, İstanbul.

Rinne, C.H. (1997). Excellent Classroom Management. Belmont. CA.

Schwartz, S.,Pollishuke, M. (1991). Creating the Child-centered Classroom. Richard C. Owen Publishers Inc.

Senemoğlu, N. (2007). Sınıf İçi Öğretmen Davranışları Üzerine Bir Araştırma. http//www.epo.hacettepe.edu.tr/eleman/NHMSI.htm 5.9.07