Televizyon Haberlerinde Marjinal Kimliğin Sunumu (Türkiye Örneği)

Kitle iletişim araçlarının kaçınılmaz olarak beraberinde getirdiği toplumsal etkileşim, bir yandan ortak kimliğin oluşması açısından aynileştirmelere neden olurken, diğer yandan da toplumsal yaşam içindeki bireyler arasındaki kimlik farklılaşmalarının daha net bir şekilde ifade edilmesine/sunulmasına zemin hazırlamaktadır. Neyin normal davranış ve kimlerin normal insan kabul edilmesi gerektiği, gerçekte marjinal olarak adlandırılan insanların hangi davranışlarının anormal olarak kabul edildiğini tanımlayan televizyon haberleri, bir anlamda ortak kimligin oluşturduğu eleme mekanizmasının onemli bir parcasidir ve çalışmanın üzerinde durduğu ana sorun da budur. Buradan hareketle çalışmada, marjinal cinsel kimlikler olarak travestiler ele alınmış ve travesty konulu haberler üzerine bir inceleme yapılmıştır. Ayrıca travestilerin marjinal kimlik kategorisinde yer almasının nedeni olarak da televiyon haberleri gösterilerek, konu bu sorunsal etrafında tartışılmıştır.

While the social interaction, that mass media inevitably brings along in its train on one hand, causes identification from the aspect of the formation of the mutual identity, and on the other hand it lays the foundation for the expression/presentation of the identity change between the individuals in social life in a clearer way. The television news which define what is normal behavior and who should be accepted as normal people, in reality which behaviors of the people called marginal are accepted to be abnormal, is in a sense an important part of the elimination mechanism formed by the mutual identity. This is the main problem that this study dwells upon. In this study, tranvestites are analyzed as marginal sexsual identites and news on travesty are examined. Moreover by pointing that the reason why tranvestites are thought to be marginal identites is tv news, the subject is discussed on this problematic.

___

  • Aksoy, A. (2002). “Gecekondudan Varoşa Dönüşüm: 1990’larda “biz” ve “öteki” Kurgusu”. Derleyen: Aliye F. Mataracı, Dışarıda Kalanlar Bırakılanlar, İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • Alan, Y. (2003) Sözün Gücü, Libertas Media, Rotterdam, “İdeolojik Beyan Tahlili”. www.people 2000.nl/alan/soz/ideobey1.html.
  • Aslanbay, Ü. (1998). “TV Haberciliği ve Haber Tekniği”. III.Yerel Medya Bursa Semineri (26-27 1998), Seminer Konuşması.
  • Bauman, Z. (1999). Sosyolojik Düşünmek. (Çev. Abdullah Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Becker, H. (2002). Social Problems : A Modern Aproch, Aktaran: Ferhan Mutluer, “Sapma Kuramlarına Bir Bakış”. Edebiyat Dergisi, Konya: Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayınları, sayı:12, s:217-229.
  • Belsey, A. , Chadwick, R. (1998). Medya ve Gazetecilikte Etik Sorunlar. (Çev. Nurçay Türkoğlu). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Berger, P. L. (1973). “Identity as a Problem in the Sociology of Knowledge”. Towards the Sociology of Knowledge: Origin and Development of a Sociological Thought Style, (ed. by) G. W. Remmling, Routledge & Kegan, London, 1973, s.273-285., Çeviri: Mehmet Cüneyt Birkök, http://www.birkok.net/ makaleler/bilgisosyolojisindebirproblem.htm
  • Burton, G. (1995). Görünenden Fazlası. (Çev: Nefin Dinç). İstanbul: Alan Yayınları.
  • Cantek L., Şenol L. F. (1999). “Vitrindışı Haritanın Dibi veya Kenar Mahalleye Dair Notlar”. Birikim Dergisi, İstanbul, Temmuz-Ağustos Yerlilik Özel Sayısı.
  • Connolly, W. E.(1995). Kimlik ve Farklılık - Siyasetin Açmazlarına Dair Çözüm Önerileri. (Çev. Ferma Lekesizalın). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Dursun, Ç. (2001). TV Haberciliğinde İdeoloji. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Heidegger, M. (1999). “Günlük İnsan ve Onlar Alanı”. (Çev. Akın Atan). İstanbul: Ders Belgeliği Felsefe Sanat Eğitim Dergisi, sayı: 5.
  • Kayaalp, L. (Nisan 2002). İletim Gazetesi, s: 4.
  • Lazar, J. (2001). İletişim Bilimi. (Çev. Cengiz Anık). İstanbul: Vadi Yayınları.
  • Maalouf, A. (2002). Ölümcül Kimlikler. (Çev. Aysel Bora). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Mutluer, F.(1998). “Sapma Kuramlarına Bir Bakış”. Edebiyat Dergisi, Selçuk Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayınları, Konya, Sayı: 12, 217-229.
  • Oskay, Ü. (2000). “Bilme Tanıma Uyumsuzluğu Teorisi”. Kitle Haberleşme Teorilerine Giriş, İstanbul: Der Yayınları.
  • Poyraz, B. (2001). Haberler ve Haber Programlarında İdeoloji ve Gerçeklik. Ankara: Ütopya Medya İletişim Dizisi.
  • Rigel, N. (2000). Rüya Körleşmesi. İstanbul: Der Yayınları.
  • Serdar, S.(2002). “Kimlik ve Kişilik: Bir Siyasal Analiz Denemesi” (çevirimiçi):www.20. uludagedu.tr/serdar/yazi/kimlik.html, 06.03.2002
  • Şahin, H. (1998). “Basin Etigi ve Haberciligi Nereye Gidiyor?”. III.Yerel Medya Bursa Semineri, Seminer Konuşması.
  • Rumford, C. (2002). “Dışarda Kalmanın İmkansızlığı: Ernesto Laclau’nun Çalışmasındaki Toplumun İmkansızlığı”. (Derleyen: Aliye F. Mataracı). Dışarıda Kalanlar Bırakılanlar, İstanbul: Bağlam Yayınları. Türköne, M. (1995). Eski Türk Toplumunun Cinsiyet Kültürü. Ankara: Ark Yayınları.
  • Tajfel, H. (1999). Differentiation between Social Groups. (Aktaran: Norbert Wanbeseleare). “Gruplarası Davranışın Sosyal Psikolojik Analizi: Bireyci Bir Yaklaşımdan Sosyal Kimlik Yaklaşımına”, (Editör: Sibel A. Arkonaç), Gruplararası İlişkiler ve Sosyal Kimlik Teorisi, İstanbul: Alfa Yayınları.
  • Uyguç, Ü. Genç, A. (1998). Radyo Televziyon Haberciliği. İstanbul: Üniversitesi Yayınları.
  • Yılmaz, K. (1998). Erkek ve Kadında Eşcinsellik. İstanbul: Özgür Yayınları.
  • Yurdigül, Y. (2008). Medyatik Kimlikler. Konya: Tablet Yayıncılık.
  • Yurdigül, Y. (2013). Habercinin Kimliği. İstanbul: Arı Sanat Yayınları.