Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Empatik Becerilerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Bu araştırma Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin empatik becerilerini bazı değişkenlere göre durumunu belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada, Tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2010-2011 Eğitim-Öğretim yılında Erzurum İli, Aziziye, Palandöken ve Yakutiye ilçelerinde görev yapan Sosyal Bilgiler öğretmenleri oluşturmaktadır. Çalışmada Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin empatik becerilerini bazı değişkenlere göre incelemek amacıyla Dökmen (1988) tarafından geliştirilen Empati Eğilim Ölçeği (EEÖ) kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen veriler amaçlarına uygun olarak SSPS’ de aritmetik ortalama (X), Kruskal Wallis Testi ve t-testi kullanılarak analiz edilmiştir. Bulgulara göre, Soysal Bilgiler öğretmenlerinin empati beceri puan ortalamaları cinsiyet, öğrenim durum, mesleki kıdem, son bitirilen alan (öğretmenlikte/meslekte esas alınan), empati ile ilgili hizmet içi eğitim kursuna katılma değişkenine göre farklılık göstermemektedir

Anahtar Kelimeler:

Empati, empatik beceri, Sosyal Bilgiler, iletişim

This study was carried out with situation of Social Studies teachers’ empathic skills according to some variances. In the study, Survey Method were used. Determining the empathic skills of Social Studies teachers in terms of some variances makes up the quantitative scope of the study. Social Studies teachers serving in 2010 – 2011 Education year in Erzurum City, Aziziye, Palandöken and Yakutiye counties make up the population of the research. Empathy Tendency Scale (EEÖ) developed by Dökmen (1988) was used in order to determine the empathic skills of teachers in terms of some variances. The data obtained conveniently for its purposes was analyzed using frequency in SSPS arithmetic average (X), Kruskal Wallis Test and t-test. According to findings, average of empathy skill points of Social Studies teachers changes according to variances of gender, education level, professional position, the last field finalized (in teaching / considered essential in the profession), attendance to the on the job training course.

Keywords:

Empathy, Empathic Skill, Social Studies, Communication,

PDF

___

Akbulut, E. ve Sağlam, H., İ. (2010). “Sınıf Öğretmenlerinin Empatik Eğilim Düzeylerinin İncelenmesi”. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, (7)2, 1068- 1083.
Akçakoyun, F., Çalışkan, E. ve Karlı, H. (2010). “Dövüş ve Takım Sporcularının Empati Düzeylerinin Karşılaştırılması”. Türkiye Kickboks Federasyonu Spor Bilimleri Dergisi, (3)2, Temmuz, 1309-1336.
Alver, B. (2005). “Psikolojik Danışma ve Rehberlik Eğitimi Alan Öğrencilerin Empatik Beceri ve Karar Verme Stratejilerinin Çeşitli Değişkenlere Göre İncelenmesi”. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi, Bahar, 14, 21.
Alper, D. (2007). Psikolojik Danışmanlar ve Sınıf Öğretmenlerinin Duygusal Zekâ Düzeyleri-İletişim ve Empati Becerilerinin Karşılaştırılması. (Yüksek Lisans Tezi). İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Ataşalar, J. (1996). Üniversite Öğrencilerinin, Empatik Eğilim Düzeylerine Cinsiyet ve Yaşlarına Göre Kendini Açma Davranışları. (Yüksek Lisans Tezi). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Barut, Y. (2004). “Ortaöğretim Kurumlarında Çalışan Öğretmenlerin Empatik Eğilim Düzeyleri İle Çatışma Eğilimi Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi”. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, Malatya.
Bellous, J., B. (2001). Considering Empathy Some Preliminary Definition, http://www. mcmaster.ca/mjtm/bellous1.htm.
Çelik, E. ve Çağdaş, A. (2010). “Okul Öncesi Eğitim Öğretmenlerinin Empatik Eğilimlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelemesi”. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23.
Dökmen, Ü. (1988). “Empatinin Yeni Bir Modele Dayanılarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi”. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, XXI (1-2), 155-190.
Dökmen, Ü. (2001). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Dökmen, Ü. (2004). İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Ekinci, Ö. (2009). Öğretmen Adaylarını Empatik ve Eleştirel Düşünme Eğilimlerinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Erçoşkun, M., E. (2005). Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Empatik Becerilerini Çeşitli Değişkenler Açısından İncelemesi. (Yüksek Lisans Tezi). Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Erçoşkun, M., H., Dilekmen, M., Ada, Ş. ve Nalçacı, A. (2006). “Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Empatik Becerilerinin Bireysel Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13.
Genç, S., Z. ve Kalafat, T. (2008). “Öğretmen Adaylarının Demokratik Tutumları İle Empatik Becerilerinin Değerlendirilmesi Üzerine Bir Araştırma”. Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 213.
Kabapınar, Y. (2002). “Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Derslerinde Öğrencinin Toplumsal Duyarlılık Becerilerinin Geliştirilmesinde Kullanılacak Bir Öğretim Yöntemi Olarak Sosyal Empati. Yaşadıkça Eğitim”. Sayı: 76. ss 29-34.
Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Katz, R., L. (1963). Empathy, Its Nature And Uses. The Free Press Of Glencoe, A Division Of The Macmillan Company, Printed In The United States America.
Kılıç, S. (2005). İstanbul’daki Okul Öncesi Öğretmenlerinin Empatik Beceri Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi.
Kolayiş, H. ve Yiğiter, K. (2010). “Kocaeli İlinde Görevli İlk ve Orta Öğretim Kurumlarında Çalışan Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenlerinin Empati Becerilerinin İncelenmesi”. International Online Journal of Educational Sciences, 2 (2), 562-578.
Köseoğlu, S. (1994). Psikolojik Danışmanların Empatik Becerilerinin ve Kişilik Özelliklerinin İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Maden, S. ve Durukan, E. (2011). “Türkçe Öğretmeni Adaylarının Empatik Eğilim Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma”. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt:03, No:40, 19-25.
Nazik, M. ve Arlı, M. (2004). Bilimsel Araştırmaya Giriş. Ankara: Gazi Kitabevi.
Özbek, M., F. (2004). “Toplumsal Yaşamda Empati”. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi, 1, 1-16.
Pala, A. (2008). “Öğretmen Adaylarının Empati Kurma Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma”. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 13.
Rehber, E. (2007). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Patik Eğilim Düzeylerine Göre Çatışma Çözme Davranışlarının İncelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Savaş, B. ve Ünüvar, P. (1999). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. İlköğretimde Etkili Öğretme ve Öğrenme Öğretmen El Kitabı (Modül 8). Budur: MEB. Yayınları.
Tanrıdağ, Ş., R. (1992). Ankara’daki Ruh Sağlığı Hizmetlerinde Çalışan Personelin Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeylerini Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. (Doktora Tezi).Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Yavaş, B. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Öğretmenlerinin Empati Becerileri İle İlköğretim 5.Sınıf Öğrencilerinin Akademik Başarıları Arasındaki İlişki. (Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yılmaz, İ. ve Akyel, Y. (2008). “Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Empatik Eğilim Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(3), 27-33.