Beden ve medya arasındaki ilişkinin ontolojik bağlamda tartışıldığı bu çalışmada bedenin yeni medya çağındaki değişen ve dönüşen anlamları araştırılmaktadır. Bir yandan beden ve medya teorisinin postmodern düşüncenin etkisiyle anlamsal parçalanışı diğer yandan yeni medya ve dijital teknolojilerin kendi ontolojik özelliklerinin yarattığı yeni epistemolojik durumlar incelenmektedir. McLuhan’ın araç mesajdır mottosunun giderek beden araçtır haline geldiği yeni medya döneminde, ruh ve beden ayrımına dayanan klasik beden fikri yeni yönelimlerle birlikte kökten bir değişime uğramaktadır. Bedenin ruh ve beden dikotomik ayrımına dayanan klasik görüş, yeni ontolojik biçimlerle farklılaşmaya başlarken gelişen medya teknolojileri bu sürece ivme kazandırmaktadır. Toplumsal ve tarihsel olarak inşa edilen beden, çok katmanlı yapısıyla yaşanan zamanın izlerini taşımaktadır. Medya çağının kurgulanmış bedenleri gelişen teknolojilerin de yardımıyla epistemolojik kırılmaların göstergesine dönüşmektedir. Ontolojik bakımdan ironik, çoklu ve farklı nüvelere sahip medyalaştırılmış bedenler, günümüz teknolojik kültürün bir çıktısını işaret etmektedir. Bu bağlamda çalışma, günümüz beden fikrinin geçirdiği evrime bakmakta ve postmodern dönemde beden fikrini tesis eden epistemolojik kopuşa ve ontolojik değişimlere odaklanmaktadır. Bu çalışmada, niteliksel bir yöntem olarak fenomenolojk hermönötik kullanılmaktadır.

In this study, in which the relationship between the body and the media is argued within the framework of ontology, the meaning of the body which changes in the new media age is being researched. On one hand, the semantic crumble of the teory “body and media” with the effect of the postmodern idea, on the other hand the epistemological situations which were created by media and digital technologies’ self ontological properties are also investigated. In the new media term in which Mc Luhan’s motto “The tool is the message” turned into the dody is the tool”, the classical body idea that depends on the separation of the soul and the body face deep change with the new trends. When the classical thought which depends on the dichotomical “soul and body” separation and the body starts to change new ontological shapes the improving media technologies speeds up the duration. The body which was built as social and historical existence, it then carries the marks of the present time with its many stages. The media age’s fictionalised bodies turn into the epistemological failures’ signs wth the help of the improving technological signs. The bodies that have ironic, multiple and different faces from the side of ontology, show a printing of the present press culture. At that point, this work looks into the present body idea’s revelation, and focuses on the epistemological break that coused the idea of body in the post modern age and ontological changes.In this study phenomenological hermeneutics have been used as a qualitative method