Aynılık-Farklılık Bağlamında Kimlik Siyaseti
Aydınlanma düşüncesinin bireyci yaklaşımı, postmodern dönemde çok ciddi eleştirilere maruz kalmasına
rağmen, bugün hala Batı dünyasında etkisini sürdürmektedir. Bireyin rasyonel kararlar alma yetisine sahip bir
varlık olduğu düşüncesi sarsılmış olsa dahi, irrasyonel de olsa birey tercihlerine saygı gösterilmesi fikri, modern
sonrası dönemde geçerliliğini kolay kolay kaybetmeyecek gibi görünmekte.
Kimlik siyaseti, özellikle 1960’ların sonlarından itibaren, hem akademik alanda, hem de pratik siyasette
en çok vurgu yapılan kavramlardan bir tanesi haline gelmiştir. Modern sonrası dönemin “farklılıklar”ı ön plana
çıkaran düşünce yapısı, kimlik siyasetinin gelişmesindeki temel unsurlardan bir tanesidir.
Ancak,”farklılıklar”dan hareketle ortaya çıkan kimlik siyaseti, zaman içerisinde farklılığı değil, aynılığı ön plana
çıkarmaya başlamıştır. Çünkü netice itibarıyla kimlik siyaseti bireysel kimlikler üzerinden değil, kolektif
kimlikler üzerinden oluşturulan bir kavramdır. Kolektif kimlikler ise her zaman için farklılıklara değil,
aynılıklara vurgu yapagelmiştir. Aynılıklara yapılan vurgu da, bireysel farklılıkların bastırılması, yok sayılması,
en hafifinden yaşanılamaması sonuçlarını doğurabilmektedir.
Bu çalışmada, kimlik siyasetinin farklılıklar üzerinden değil de aynılıklar üzerinden oluşturulmasının
nedenleri ve sonuçları üzerinde durulacaktır.
Anahtar Kelimeler:
Kimlik, siyasal kimlik, kimlik siyaseti
The individualist approach of Enlightenment is stil effective on Western thought, even it has seriously been criticized at post-modern era. Even the idea that the individual is an entity with capacity of taking rational decisions has been weakened. Even he takes irrational decisions, the individual should be respected. This approach seems to be a valid approach for long. Identity politics has been a famous issue in both academia and the politics, since 1960s. The approach of the postmodern era which brings differences foregoing, is one of the main factors of this situation. However, identity politics whose starting point is differences, has a potential to transform into a process in which similarities are important rather than differences. Because, identity politics is based on collective identities, rather than individual identities. And collective identities stress similaritieis, rather than differences. Stress on similarities may result in pressure on differences. At this study it is aimed to analyze the effects of identity politics on similarities and differences
Keywords:
Identity, political identity, identity politics,
___
Pettit, P. (1997). Cumhuriyetçilik. A. Yılmaz (Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.Alpaslan,G. (2008). Küreselleşme Sürecinde Ulus-Devlet ve Vatandaşlık İlişkisi: Vatandaşlığın Dönüşümü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).Gazi Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Bauman, Z. (2000). Siyaset Arayışı, Tuncay Birkan (Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.
Bauman, Z (2005). Bireyselleşmiş Toplum,Yavuz Alogan (Çev). İstanbul: Ayrıntı.
Bayram, A. K. (2005) “Modern Etik ve Siyaset”, 2. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu Bildiri Kitapçığı, s. 43-55.
Bayri, H. (2008). Türkiye’de Kimlik Siyaseti Sorunu ve Ulusal Kimlik, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Atatürk Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
Beri, E. (2003) “Modernite’den Postmoderniteye”, Mümtazer Türköne (Ed.), Siyaset,Ankara, Lotus.
Best, S.,Kellner D. (1998). Postmodern Politics and the Battle for the Future, New Political Science, V. 20, No:3, ss. 283-299.
Bilgin, N. (1995).Evrenselcilik Farkçılık Temelinde Kollektif Kimlik, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Bilgin, N. (2007). Kimlik İnşası, Ankara: Aşina Kitaplar.
Castels, M. (2006). Kimliğin Gücü, Ebru Kılıç (Çev.), İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Dursun, D. (2002).Siyaset Bilimi, İstanbul: Beta.
Dunn, R. G. (1998). Identity Crisis: A SocialCritique of Postmodernity, Minneapolis/London: University of Minnesota Press.
Ergun, D. (2000). Kimlikler Kıskacında Ulusal Kişilik, Ankara: İmge Kitabevi.
Friedman L. M. (2002). Yatay Toplum, Ahmet Fethi (Çev.), İstanbul: İş Bankası Kültür Yayınları.
Giddens, A. (2004).Modernliğin Sonuçları, Ersin Kuşdil(Çev.), 3. Baskı, İstanbul: Ayrıntı
Heywood, A. (2006).Siyaset, B. Berat ÖZİPEK vd. (Çev), Ankara: Liberte.
Kahraman, H. B. (2002). Postmodernite İle Modernite Arasında Türkiye (1980 Sonrası Zihinsel, Toplumsal, Siyasal Dönüşüm. İstanbul: Everest yayınları.
Kahraman, S. G. (2004). Radikal Demokrasi ve Vatandaşlık: Liberal ve Komunitaryan Yaklaşımlarla Bir Karşılaştırma, (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara
Kaya, İ. (2007). Kimlik Politikaları: Tanınma mı? Yoksa Hegemonya mı?, Sosyoloji Araştırmaları Dergisi,2007/1, s.144-156.
Knouse, J. (2009). From Identity Politics to İdeologyPolitics, Utah Law Review, No: 3, pp. 749-795.
Küçük, M. (2000). Entelektüellerin Tehlikeli Oyuncağı: Postmodern, Modernite Versus Postmodernite,.s. 55-72, Mehmet KÜÇÜK(Der.), Ankara: Vadi Yayınları.
Melucci, A. (1999). Çağdaş Hareketlerin Sembolik Meydan Okuması, Kenan ÇAYIR(Çev.), Yeni Sosyal Hareketler, s.81-107. Kenan ÇAYIR(Ed.), İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Mouffe, C. (2010). Siyasal Üzerine, Mehmet Ratip(Çev.), İstanbul: İletişim.
Mulgan, G. (1995). Antipolitik Çağda Politika, Abdullah Yılmaz(Çev.), İstanbul: Ayrıntı.
Pierson, C. (2004). The Modern State,London/New York: Routledge.
- Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
- Başlangıç: 2010
- Yayıncı: Gökhan Tuncel
Sayıdaki Diğer Makaleler
Aynılık-Farklılık Bağlamında Kimlik Siyaseti
Dış Politika’nın Belirlenmesinde Ulusal Güvenlik Algısının Rolü
Abdulkadir BAHARÇİÇEK, C. Emek İNAN
Kamuda Stratejik Planlamanın “Katılımcılık” Boyutu
Tanzimat’tan Cumhuriyete Osmanlı’da Mülki İdare