Mustafa KARACA, Ali BAYRAM, Yasemin HARMANCI

İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamalarının Örgütsel Bağlılık Üzerindeki Etkisi

Bu çalışmanın amacı, insan kaynakları yönetimi uygulamalarının çalışanların örgütsel bağlılığı üzerindeki etkisini araştırmaktır. İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları seçim, terfi, eğitim ve geliştirme; örgütsel bağlılık ise duygusal bağlılık, devam bağlılığı ve normatif bağlılık açısından ele alınmıştır. Kayseri’de faaliyet gösteren özel ve kamu bankalarının çalışanları ile yapılan saha araştırmasında 360 çalışandan veri elde edilmiştir. Veri toplama yöntemi olarak anket kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına göre insan kaynakları yönetimi uygulamalarının çalışanların örgütsel bağlılığı üzerinde etkili olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları, Örgütsel Bağlılık, Bankacılık Sektörü

The Effect of Human Resource Management Practices on Organizational Commitment

The purpose of this study is to ensure that human resource management practices to investigate the effect on organizational commitment of employees. Human resource management applications were discussed in terms of choice, encouragement, training and development; organizational commitment was discussed in terms of emotional commitment, continuity commitment and normative commitment. Data were obtained from private and public banks’ 360 employees in Kayseri. Questionnaire was used as data collection method. According to the results of the study, it is determined that human resource management practices have an impact on the organizational commitment of employees.

Keywords:

Human Resource Management Practices, Organizational Commitment, Bank Sector,

PDF

___

Akbaş, T. T. (2010). Örgütsel etik ikliminin örgütsel bağlılık üzerindeki etkisi: mobilya sanayi büyük ölçekli işletmelerinde görgül bir araştırma, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 12(19), 121-137.
Akın, Ö, Çolak, H. E. (2012). İnsan kaynakları yönetimi uygulamalarıyla örgütsel performans arasındaki ilişki üzerine bir araştırma, Çankırı Karatekin Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 2(2), 85-114.
Bingöl, D. (2013). İnsan Kaynakları Yönetimi, 8. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
Chew, J., Chan, C. C. A. (2008). Human resource practices, organizational commitment and intention to stay, International Journal of Manpower, 29(6), 503-522.
Çetin, F., Basım, H. N. ve Aydoğan, O. (2011). Örgütsel bağlılığın tükenmişlik ile ilişkisi: öğretmenler üzerine bir araştırma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25, 61-70.
Delery, J. E. ve Doty, H. D. (1996). Modes of theorizing in strategic human resource management: test of universalistic, contingency, and configurational performance predictions, The Academy of Management Journal, 39(4), 802-835.
El-Ghalayini, Y. (2017). Human resource management practices and organizational performance in public sector organization, Journal of Business Studies Quarterly, 8(3), 65-80.
Gellatly, I. R., Hunter, K. H., Currie, L.G. ve Irwing, P. G. (2009). HRM practices and organizational commitment profiles”, The International Journal of Human Resource Management, 20(4), 869-884.
Hassan, S. ve Mahmood, B. (2016). Relationship between HRM practices and organizational commitment of employees: An emprical study of textile sector in Pakistan, International Journal of Academic Research in Accounting, Finance and Management Sciences, 6(1), 23-28.
Jha, S. (2011). Influence of psychological empowerment on affective, normative and continuance commitment: A Study in Indian IT industry, Journal of Indian Business Research, 3(4), 263-282.
Kaya, N. ve Kesen, M. (2014). İnsan kaynakları yönetimi uygulamaları ve örgüt kültürü tiplerinin çalışan performansı üzerindeki etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışma, EKEV Akademi Dergisi, 18 (58), 97-122.
Kitapçı, H., Kaygısız, Ö.C. (2014). İKY uygulamalarına yönelik algının örgütsel bağlılığa etkisinde iş tatmininin ara değişken olarak incelenmesi, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(31), 157-192.
Lamba, S. ve Choudhary, N. (2013). Impact of HRM practices on organizational commitment of employees, International Journal of Advancements in Research&Technology, Vol.2, Issue 4, 407-423.
Laursen, K. ve Foss, N. J. (2013). Human resource management practices and innovation, in Handbook of Innovation Management, Edited by Mark Dodgon, David Gann, Nelson Philips, Oxford University Press.
Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment, Human Resource Management Review, 1(1), 61-89.
Meyer, J. P., Morin, A. J. S. ve Wasti, S. A. (2018). Employee commitment before and after an economic crisis: A Stringent test of profile similarity, Human Relations, 7(9), 1204-1233.
Munjuri, M. G. (2011). The effect of human resource management practices in enhancing employee performance in catholic institutions of higher learning in Kenya, International Journal of Business Administration, 2(4), 189-224.
Naktiyok, S. ve İşcan, Ö. F. (2014). Çalışanların örgüte olan bağlılıklarında bir öncül olarak örgütsel öğrenmenin rolü, Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5 (7), 19-37.
Nwachukwu, C. ve Chladkova, H. (2017). Human Resource management practices and employee satisfaction in microfinance banks in Nigeria, Trends Economics and Management, 28 (1), 23-35.
Sacchetti, S., Tortia, E. C. ve Lopez Arceiz, F. J. (2016). Human resource management practices and organizational performance. The mediator role of immaterial satisfaction in Italian Social Cooperatives. Facultad de Econom Empresa, Universidad de Zaragoza.
Sadullah, Ö. (2013). İnsan kaynakları yönetimine giriş, içinde İnsan kaynakları yönetimi, 6. Baskı, Beta Yayınları, İstanbul.
Saeed, R., Lodhi, R. N., Iqbal, A., Sandhu, M. A., Munir, M. ve Yaseen, S. (2013). The effect of human resource management practices on organization’s performance, Middle-East Journal of Scientific Research 16 (11), 1548-1556.
Singh, N. R. ve Kassa, B. (2016). The impact of human resource management practice on organizational performance- a study on Debre Brehan University, International Journal of Recent Advances in Organizational Behaviour and Decision Sciences, 1 (1), 643-662.
Tan, C. L., Nasurdin, A. M. (2011) Human resource management practices and organizational innovation: Assessing the mediating role of knowledge management effectivenessThe Electronic Journal of Knowledge Management, 9 (2):155-167.
Trehan, S. ve Setia, K. (2014). Human resource management practices and organizational performance: An Indian perspective, Global Journal of Finance and Management, 6(8), 789-796.
Wright, P. M., Dunford, B. B. ve Snell, S. A. (2001). Human resources and the resource based view of the firm, Journal of Management, 27, 701-721.
Yıldız Bağdoğan, S. ve Sarpbalkan, D. (2017). Çalışanların örgütsel bağlılığını etkileyen bir faktör olarak dönüşümcü liderlik algısı, Yönetim Bilimleri Dergisi, 15(30), 335-352.