İlkokul 4. Sınıf Öğrencilerinin Özgüvenlerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi

Öz Bu araştırmanın amacı, ilkokul 4. Sınıf çocukların özgüvenlerinin cinsiyet, annenin ve babanın öğrenim durumu, annenin ve babanın mesleği ile ailenin sosyo-ekonomik durumu değişkenleri arasında farklılığın olup olmadığının incelenmesi ve sonuçlarının değerlendirilmesidir. Bu çalışma, betimsel nitelikte bir araştırma olan tarama modeli ile tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma evrenini Ankara ili Sincan ilçesinde öğrenim görmekte olan 4. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklemini ise Sincan merkez ilçesine bağlı okullar arasından basit seçkisiz örnekleme yoluyla seçilmiş 318dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Bu öğrencilerin 148’i erkek ve 170 tanesi kızdır. Veri toplama aracı olarak ise araştırmacılar tarafından gerçekleştirilen “Özgüven Anketi” kullanılmıştır. Ankete ilişkin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı. 85 olarak hesaplanmıştır. Verilen analiz sürecinde frekans, yüzde, ortalama, t testi ve ANOVA gibi analizler kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre; İlkokul 4. Sınıf öğrencilerinin özgüvenlerinin genel olarak yüksek olduğu görülmektedir. Ölçekte yer alan maddeler göz önüne alındığında öğrencilerin en yüksek düzeyde; “Bir ortamda karar verilirken kendi düşüncelerimin dikkate alınmasına önem veririm (2,87)” ifadesine yer verdikleri görülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

İlkokul, öğrenci, özgüven, değer

PDF

___

Akbaş, O. (2008). “Sosyal Bilgilerde Değerler ve Öğretimi”, Özel Öğretim Yöntemleriyle Sosyal Bilgiler Öğretimi(Ed. Bayram Tay ve Adem Öcal), Ankara: Pegem Akademi.

Akagündüz, N. (2006). “İnsan Yaşamında Özgüven Kavramı”. İstanbul: Ümraniye Rehberlik ve Araştırma Merkezi Müdürlüğü Yayınları.

Aktepe, V. (2010). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Yardımseverlik Değerinin Etkinlik Temelli Öğretimi ve Öğrencilerin Tutumlarına Etkisi.(Yayımlanmamış Doktora Tezi).Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Aladağ, S. (2012). “İlköğretim Sosyal Bilgiler Öğretiminde Değer Eğitimi Yaklaşımlarının Öğrencilerin Sorumluluk Değerini Bilişsel Düzeyde Kazanmalarına Etkisi”. TSA, 16(1), s.123-146.

Armağan, A. (2014). “Yalnızlık ve Kişilerarası İletişim İlişkisi: Öğrenciler Üzerinde Bir Araştırma”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(30), 27-43.

Arweck, E. & Eleanor, N. (2003). “Values Education: The Development and Classroom use of an Educational Programme”. British Educational Reearch Journal, 30(2),245-260.

Baykara Pehlivan, K. (2008). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Sosyo-Kültürel Özellikleri ve Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları Üzerine Bir Çalışma”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 151-168.

Böyük, U., Tanık, N. ve Saraçoğlu, S. (2011). “İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Bilimsel Süreç Beceri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”. TUBAV Bilim Dergisi, 4(1),20-30

Çağdaş, A. ve Seçer, Z. (2002). Çocuk ve Ergende Sosyal ve Ahlâk Gelişimi(Ed: Ramazan Arı) Ankara: Nobel Yayınevi.

Çakır, Ö.;, Kan, A.; Sünbül, Ö., (2006). “Öğretmenlik Meslek Bilgisi ve Tezsiz Yüksek Lisans Programlarının Tutum ve Özyeterlik Açısından Değerlendirilmesi”. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (1), 36-47.

Çengelci, T., Hancı, B. ve Karaduman, H. (2013). “Okul Ortamında Değerler EğitimiKonusunda Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri”. Değerler Eğitimi Dergisi,11(25), 33-56.

Çubukçu, Z., Eker Özenbaş, D., Çetintaş, N., Satı, D., Yazlık Şeker, Ü. (2012). “Yönetici, Öğretmen, Öğrenci ve Veli Gözünde Öğretmenin Sahip Olması Gereken Değerler”. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 2(1), s.25-37.

Doyle, C. (1998). “Emotional Abuse of Children: Issues Forint Ervention”. Child AbuseReview, 6(5), 330-342.

Ekinci, N.E., Özdilek, Ç., Deryahanoğlu, G. ve Üstün, Ü.D. (2014). “Spor Yapan Lise Öğrencilerinin Öz Güven Düzeylerinin İncelenmesi”. Sportif Bakış: Spor ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1),36-42.

Elkatmış, M.; Demirbaş, M.; Ertuğrul, N., (2013). “Eğitim Fakültesi Öğrencileri İle Formasyon Eğitimi Alan Fen Edebiyat Fakültesi Öğrencilerinin Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Öz Yeterlik İnançları”.Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 3(3):41-50.

Eldeleklioğlu, J. (2004). “Çocuklarda Özgüven Gelişimi”.G.Ü. Gazi eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (24),111-121.

Erbil, N.,Divan, Z. ve Önder, P. (2006). “Ergenlerin Benlik Saygısına Ailelerinin Tutum ve Davranışlarının Etkisi”. Aile ve Toplum Eğitim Kültür ve Araştırma Dergisi, 3(10),7-15.

Gelbal, S. (2008). “Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Sosyoekonomik Özelliklerinin Türkçe Başarısı Üzerinde Etkisi”. Eğitim ve Bilim (Education and Science), 33(150), s.1-13.

Germaine, R. W. (2001). “Values Education İnfluence on Elementary Students’ self-esteem”. UnpublishedDoctoral Dissertation. USA: University of San Diego.

Gömleksiz, M.N. ve Kan, A.Ü. (2012).“Eğitimde Duyuşsal Boyut ve Duyuşsal Öğrenme”.TurkishStudies, 7(1), 1159-1177.

Guay, F. Marsh, H. W., and Boivin, M. (2003). “Academic Self-Conceptand Academic Achievement: Developmental Perspectives on Their Causal Ordering”. Journal of EducationalPsychology,95(1), 124-136.

Günalp, A. (2007). Farklı Anne Baba Tutumlarının Okul Öncesi Eğitim Çağındaki Çocukların Özgüven Duygusunun Gelişimine Etkisi.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Humphreys, T. (2002). Çocuk Eğitiminin Anahtarı: Özgüven. (Çev.: Tanju Anapa). İstanbul: Epsilon Yayınevi.

Kahyaoğlu,S. (2010). Relative Effects of Perceived Social Supportfrom Familyand Perceived Social Supportfrom Friends on Adolescents’ self Esteem.(Yüksek Lisans Tezi).İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Kaldırım, E. (2005). “İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinin Demokrasi Algıları”. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(3), 143-162.

Karademir, N. (2015). “Fen Edebiyat Fakültesi Coğrafya Bölümü Öğrencilerinin Özgüven Algıları”. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 53-77.

Kasatura, İ.(1998). Özgüven ve Kişilik. İstanbul: Evrim Yayınevi.

Karadeniz, C., Özdemir, N., (2006). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Coğrafya Alanına İlişkin Öz Yeterlik İnançları: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Örneği”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Dergisi, 22, 23–30.

Kaymakcan, R. ve Meydan, H. (2011). “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Programları ve Öğretmenlerine Göre Değerler Eğitimi”. Değerler Eğitimi Dergisi, 9(21), 29-55.

Lauster, P. (2003). Özgüven Öğrenebilir.(Çev.: Lütfi Yarbas). İzmir: İlya Yayınları.

Mckay M. Ve Fanning P. (1998). Özgüven Yaratılması ve Korunması. (Çev.: Anita Tatlıer).İstanbul: Epsilon Yayınevi.

Mutluer, S. (2006). Özgüven Oluşmasında Manevi Değerlerin Rolü.(Yayımlanmamış Doktora Tezi).Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Özbey, Ç. (2004). Çocuk Sorunlarına Yapıcı Çözümler. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.

Özevin Tokinan B. ve Bilen, S. (2011). “Yaratıcı Dans Etkinliklerinin Motivasyon, Özgüven, Özyeterlik ve Dans Performansı Üzerindeki Etkileri”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim FakültesiDergisi, 40, 363-374.

Park, N. andPeterson, C. (2006). “CharacterStrengthsand Happiness Among Young Children: Content Analysis of Parental Descriptions”. Journal of HappinessStudies, 7, 323–341.

Pervin, L.A and John, O.P. (2001). “Personality”, TheoryandResearch, (Eighth Edition), John Wiley&Sons, Inc, USA.

Sarıçam, H. ve Güven, M. (2012). “Özgüven ve Dini Tutum”. The Journal of Academic Social Science Studies, 5(7),573-586.

Sayar, K. (2003). “Söz Ola Gençlik Kültür". Sanat ve Edebiyat Dergisi, 4,8- 13.

Şar, A.H.; Avcu, R.; Işıklar, I., (2010). “Analyzing Undergraduate Students’ Self Confidence Levelsin Terms of Some Variables”. Procedia Socialand Behavioral Sciences, 5,1205-1209.

Taşdemir, M. (2009). “Eğitimde Örtük Program ve Değerler” Bildiri. 1. Ulusal İyilik Sempozyumu Bildiri Kitabı, 20-21 Haziran 2009,(ss.25-30), Fırat Üniversitesi, Elazığ.

Tillman, D. (2014). 8-14 Yaş Grubu Öğrencileri İçin Yaşayan Değerler Eğitimi Etkinlikleri, (Çeviri editörü: Vedat Aktepe), Eğitim Yayınevi, Konya.

Turan Başoğlu, S. (2007). Sınav Kaygısı İle Özgüven Arasındaki İlişkinin Erinlik Döneminde İncelenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi).İstanbul: Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Turan, S. ve Aktan, D. (2008). “Okul Hayatında Var Olan ve Olması Düşünülen Sosyal Değerler”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2),227-259.

Umutlu, Ç. (2010). Çocuk Dostu Okul Projesi Kapsamında Olan ve Olmayan İlköğretim Okulu Öğrencilerinin Özgüvenleri ile Zorbalık Eğilimlerinin İncelenmesi.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Yılmaz Sarkın, S. (2012). Çocuğa Yönelik Aile İçi Şiddetin İlköğretim 6. 7.ve 8. sınıf Düzeyindeki Öğrencilerin İletişim Becerileri ve Özgüven Düzeylerine Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.