___

• Adanur, Z. (2011). Birleştirilmiş Sınıflarda Yapılandırmacı Yaklaşımın Uygulanabilirliği- nin Öğretmen Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi: Trabzon İli Örneği. (Yüksek Lisans Tezi), Trabzon: Karadeniz Teknik Üniversitesi Eğitim Bi- limleri Enstitüsü. Ağlagül, D. (2009). Beşinci Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Sınıf Öğretmenlerinin Yapı- landırmacı Öğrenme Ortamı Düzenleme Becerilerinin Değerlendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens- titüsü. Aktepe, V., ve Aktepe, L. (2009). "Fen Ve Teknoloji Öğretiminde Kullanılan Öğretim Yöntemlerine İlişkin Öğrenci Görüşleri: Kırşehir BİLSEM Örneği". Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 69-80. Aslan, D. (2009). İlköğretim Yedinci Sınıf Sosyal Bilgiler Dersi Öğretim Programının Yapılandırmacı Yaklaşım Bağlamında Öğretmen Görüşlerine Göre Değer- lendirilmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. Balım, A. G., Kesercioğlu, T., İnel, D., & Evrekli, E. (2009). "Fen Öğretmenleri İçin Ya- pılandırmacı Yaklaşım Tutum Ölçeği Üzerine Açımlayıcı ve Doğrulayıcı Faktör Analizi Çalışması". (I. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongre- sinde sunuldu). Çanakkale. Cooper, P. A. (1993). "Paradigm Shift in Designed İnstruction: From Behaviorism to Cognitivizm to Constructivism". Educational Technology, 33(5), 12-18. Creswell, J. W. (2003). Research Design: Qualitative, Quantitative, and Mixed Methods Approaches. London: Sage Publications. Demirel, Ö. (2009). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pe- gem Akademi Yayıncılık. Driscoll, M. P. (2000). Psychology of Learning for İnstruction. Boston: Allyn and Ba- con. Ercan, F., ve Altun, S. A. (2005). "İlköğretim Fen ve Teknoloji Dersi 4. ve 5. Sınıflar Öğretim Programına İlişkin Öğretmen Görüşleri". VIII. Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu Bildiriler Kitabı (s. 311-319). içinde Ankara: Sim Matbaası. Erdamar Koç, G., ve Demirel, M. (2002). "Yapılandırmacı Öğrenme Yaklaşımının Du- yuşsal ve Bilişsel Öğrenme Ürünlerine Etkisi". Türk Eğitim Bilimleri Der- gisi, 6(4), 629-661. Erdem, E., ve Demirel, Ö. (2002). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 81-87. Fosnot, C.T. (1996). Constructivism: Theory, Perspectives and Practice (Ed.). NewYork, USA: Teachers College Press. Gelbal, S., ve Kelecioğlu, H. (2007). "Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Yöntemleri Hakkındaki Yeterlik Algıları ve Karşılaştıkları Sorunlar". Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 133-145. Glasersfeld, E. (2007). "Giriş: Oluşturmacılığın Yansımaları". C. T. Fosnot içinde, Oluşturmacılık: Teori, perspektifler ve uygulama (Çev. S. Durmuş, s. 3-8). Ankara: Nobel yayın Dağıtım. (Eserin orijinali 2005'te yayımlandı.). Jonassen, D. H. (1991). "Objectivism Versus Constructivism: Do we Need a New Philosophical Paradigm". Educational Technology Research and Development, 39(3), 5-14. Kenan, O., ve Özmen, H. (2010). "Bir Reform Olarak Yeni Öğretim Programları". II. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresinde sunuldu. Antalya. Küçüktepe, Ç. (2003). Pedagojik Konstuktivist Yaklaşıma Göre Düzenlenmiş Etkinlik- lerin Öğrenci Başarısına Kalıcılığa Ve Kritik Düşünme Becerisine Etkisi. (Doktora Tezi). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Ens- titüsü. Kurtdede Fidan, N. (2010). Sınıf Öğretmenlerinin Yapılandırmacı Yaklaşımın Gerektir- diği Niteliklere Sahip Olma Düzeylerinin Değerlendirilmesi (Afyonkarahi- sar İli Örneği). (Doktora Tezi). Ankara: Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Marlowe, B. A. & Page, M. L. (2005). Creating and Sustaining the Constructivist Classroom (2nd Ed.) California: Corwin Press. Okut, L. (2011). "İlköğretim Fen ve Teknoloji, Matematik Öğretmenlerinin Eğitime ve Sınıf Yönetimine İlişkin İnançları Arasındaki İlişki". Pegem Eğitim ve Öğ- retim Dergisi, 1(4), 39-51. ÖYGM. (2005). Öğretmenlik Mesleği Genel Yeterlikleri. Erişim Tarihi: 07.10.2012 http://www.otmg.meb.gov.tr/Yayin.html Özden, Y. (2011). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Piaget, J. (2007). Yapısalcılık. (Çev. A. Ş. Okyayuz Yener) İstanbul: Doruk Yayıncılık. (Eserin orijinali 1970'te yayımlandı). Saban, A. (2009). Öğrenme Öğretme Süreci Yeni Teori ve Yaklaşımlar. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Senemoğlu, N. (2009). Gelişim Öğrenme Öğretim: Kuramdan Uygulamaya. Ankara: Pe- gem Akademi Yayıncılık. Strommen, E., & Lincoln, B. (1992). "Constructivism, Technology, and the Future of Classroom Learning". Education and Urban Society, 24(4), 466-476. Turgut, G. Ş. (2007). Yapılandırmacı Yaklaşıma Dayalı Öğretimin Lise Fizik Öğrenci- lerinin Epistemolojik İnanışlarına Etkisi. (Yüksek Lisans Tezi), İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Tuzcu, D., ve Yakar, Z. (2009). "Fen ve Teknoloji Öğretmenlerinin Fen Öğretimine Yö- nelik İnançları ve Sınıf Uygulamaları Arasındaki İlişkiler Üzerine Nitel Bir Çalışma". I. Uluslararası Eğitim Araştırmaları Kongresinde sunuldu. Çanakkale. Ünal, G., & Akpınar, E. (2006). "To what Extent Science Teachers Are Constructivist in their Classrooms". Journal of Baltic Science Education, 71, 197-226. Yager, R.E. (1991). "The Constructivist Learning Model: Towards Real Reform in Science Education". The Science Teacher, 58 (6), 52-27. Yeşilyaprak, B., ve Uçar, E. (2009). "Öğrenmeden Öğretime". B. Yeşilyaprak içinde, Eği- tim Psikolojisi Gelişim-Öğrenme-Öğretim (s. 309-354). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. Yıldırım Ekinci, H., ve Köksal, E. A. (2011). "İlköğretim Fen ve Matematik Öğretmenleri İçin Ölçme ve Değerlendirme Yeterlikleri Ölçeğinin Geliştirilmesi". Kasta- monu Eğitim Dergisi, 19(1), 167-184. Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Anka- ra: Seçkin Yayıncılık. Yurdakul, B. (2010). "Yapılandırmacılık". Ö. Demirel içinde, Eğitimde Yeni Yönelimler (s. 39-65). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.