ÇEVRE ODAKLI ÜRETİM VE TARIMSAL GİRİŞİMCİLİK BAĞLAMINDA: VERMİKÜLTÜR

Ekonomik kalkınma ülkelerin en temel sorunlarından biridir. Ekonomik kalkınmanın kıt kaynaklar üzerinden gerçekleşmek zorunda olması çevreye olan ilgiyi farklılaştırmaktadır. Kaynak kısıtı, çevreyi “engel” olarak algılamaya neden olurken, aslında soruna cevap yine doğadan gelmektedir. Ekolojik yaşamdaki döngülerin üretim faaliyetlerine uygulanması ile bu duruma çözüm bulunmasının yanında, ekonomik anlamda fırsata bile dönüşebilmektedir. Tarım insanın varoluşundan beri süregelmiş temel sektörlerdendir. Tüm dünyada tarımsal üretimde sürdürülebilirlik kavramına vurgu yapan ve organik üretim yöntemlerini teşvik eden yaklaşımlar yaygınlaşmıştır. Bu süreçte yer solucanlarının, organik atık ve artıkları kısa zamanda yüksek kalitede değerli bir ürüne dönüştürebilme kapasitelerinin anlaşılması vermikültür adı verilen yeni bir tarımsal üretim sektörünün doğmasını sağlamıştır. Sürdürülebilirlik; sosyal, ekonomik ve çevre boyutlarının entegrasyonu ile ancak başarı ile uygulanabilir. Vermikültürün; atık yönetimine katkısı ile çevresel, ortaya çıkan kest ve solucan eldesi ile ekonomik anlamda, toplum sağlığını destekleyen tarımsal uygulamalarıyla da sosyal anlamda sürdürülebilirliğe uygun bir model olduğu görülmektedir. Tarımsal girişimcilik bağlamında desteklenerek, istihdam üzerindeki etkileri ile de sosyal boyut desteklenmelidir. Gerek çevreye olan duyarlılığı ile gerekse birçok girişimcilik alternatifine göre daha hızlı ve maliyetsiz olması yönünden vermikültür farkındalığının arttırılması ve desteklenmesi gerekmektedir. Bu çalışmada vermikültür; çevre odaklı üretim ve tarımsal girişimcilik bağlamında incelenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Çevre Odaklı Üretim, Tarımsal Girişimcilik, Vermikültür

IN THE CONTEXT OF ENVIRONMENTAL PRODUCTION AND AGRICULTURAL ENTREPRENEURS: VERMICULTURE

Economic development is one of the most important problems of countries. The fact that economic development has to materialize with scarce resources differentiates the interest in the environment. While the lack of resources causes comprehending environment as an "obstacle", actually the answer to the problem comes from nature again. Finding a solution to this situation by applying the loops in the ecological life to production actvities, at the same time it can turn into an opportunity. Agriculture is one of the basic sectors which have been ongoing since the existence of human. Approaches which emphasize the concept of sustainability in agricultural production and encourage the organic production methods become common in the whole world. The fact that earthworms' capacity of converting organic waste and residues into a high quality valuable product in short time was understood ensured the rising a new agricultural production sector called vermiculture. Sustainability just can be applied with the integration of the social, economic and environmental dimensions. It is seen that in environmental sense with its contribution to the waste management, in economic sense with the emerging caste and worm accumulation and in social sense with the agricultural practices which support community health, vermiculture is a model that is suitable for sustainability. By supporting in the context of agricultural entrepreneurship, social dimension should be supported with its effects on employment. Vermiculture awareness must be increased and supported because of its sensitivity to the environment and because of the fact that it is faster and more costless than many entrepreneurial activities. In this study, vermiculture was examined in the context of environmental production and agricultural entrepreneurs.

Keywords:

environmental production, agricultural entrepreneurs, vermiculture,

PDF

___

Agnete Alsos, G., Ljunggren, E., & Toril Pettersen, L., 2003, Farm-based entrepreneurs: what triggers the start-up of new business activities?. Journal of Small Business and Enterprise Development, 10 (4), 435-443.
Atalay, T., 2009, Proaktif çevre yönetimi, BUSİAD'dan Bakış, 112, 64-65.
Bajsa, O., Nair, J., Mathew, K., & Ho, G. E., 2003, Vermiculture as a tool for domestic wastewater management. Water Science & Technology, 48 (11), 125-132.
Berry, M. A., Rondinelli, D. A., 1998, Proactive corporate environmental management: A new industrial revolution, Academy of Management Executive, Vol. 12, No. 2, 38-50.
Büyükgüngör, H., 2006, Çevre Kirliliği ve Çevre Yönetimi, Toprak İşveren Dergisi, Sayı 72, 9-17.
Capeness, S., 2002, Adopting Vermiculture Technology to Manage and Utilize Organic Waste. Peter Core, 111.
Clift, R. & Druckman, A. (2016), In Taking Stock of Industrial Ecology. Springer International Publishing.
Drackner, M., 2005, What is waste? To whom?-An anthropological perspective on garbage. Waste Management & Research, 23(3), 175-181.
Edwards, C. A., Arancon, N. Q., & Sherman, R. L. (Eds.), 2010, Vermiculture technology: earthworms, organic wastes, and environmental management. CRC press. 23-24
Erşahin Y.Ş., 2013, Vermikompost Ürünlerinin Bitki Koruma Amaçlı Kullanımı, TEMA Vakfı Ulusal Vermikültür Çalıştayı Bildiriler Kitabı. Editör: Koray Haktanır. İstanbul, 13-19.
Erşahin, Y. Ş., 2007, Vermikompost Ürünlerinin Eldesi ve Tarımsal Üretimde Kullanım Alternatifleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 2007(2).
Gibson, R., 2008, Geleceği Yönetmek (Çev: A. Ergül ve A. Uysal), Yakamoz Yayınları, İstanbul.
Gökçe, O., 2004, "Tarımsal Girişimcilik" ,Çiftçi ve Köy Dünyası, Sayı 235, TZOB, Ankara
Gönen, S. 2014a, Vermikültür ve Türkiye, http://blog.milliyet.com.tr/vermikultur-veturkiye/Blog/?BlogNo=447988, ET: Mart 2016
Gönen, S. 2014b, Solucanlar ve Vermikompost İçin Potansiyel Pazarlar, http://solucangubresi.web.tr/makaleler/, ET: Mart 2016.
Graedel, T., 1997, Endustrial Ecology; Definition and Implementation, Edit. Socolow, R., Andrews. C., Berkhout, F. and Thomas V. Industrial Ecology and Global Change, Cambridge Universty Press.
Güngör K. ve Demirer G.N., 2000, “Kirlilik Önleme ve Sanayiden Bir Başarı Öyküsü”, Endüstri ve Otomasyon, No: 39, 66-69.
Kangmin, L., 2005, Vermiculture industry in circular economy. Worm Digest, 1, 13-27.
Kara, H., 2013, Organik Tarım ve Çevre Koruma Açısından; Solucan Kültürü ve
Kompostunun Değerlendirilmesi, TEMA Vakfı Ulusal Vermikültür Çalıştayı Bildiriler Kitabı. Editör: Koray Haktanır, 55-85.
Karaçal, İ., & Tüfenkçi, Ş., 2010, Bitki Beslemede Yeni Yaklaşımlar ve Gübre-Çevre İlişkisi, Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, Ankara.257-268.
Karaer F. ve Gürlük, S., 2003, Gelişmekte Olan Ülkelerde Tarım-Çevre-Ekonomi Etkileşimi, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4 (2), 197-206.
Karahan Uysal, Ö., 2015, Manisa İli Yunt Dağı Köylerinde Çiftçilerin Tarımsal Üretime Yaklaşımlarını Etkileyen Faktörlerin Analizi, Sosyal Ve Beşeri Bilimler Araştırmaları Dergisi, Sayı: 35, 76-99.
Lifset, R. , Graedel, T. E., 2001, Industrial Ecology: Goals and Definitions, Handbook for Industrial Ecology, edited by R. U. Ayres and L. Ayres. Brookfield: Edward Elgar.
Lyster, C. (2013). The Future of Mobility: Greening the Airport. Places Journal. https://placesjournal.org/article/the-future-of-mobility-greening-the-airport/, ET: Mart 2016
McElwee, G., 2005, Developing entrepreneurial skills of farmers. A Literature Review of Entrepreneurship in Agriculture. Available on the ESoF–website: http://www.esofarmers. org/documents/ESoFliteraturereview_000. pdf.
Mollison, B., 2001, Permakültüre Giriş (Introduction to Permaculture), Çeviri Egemen
Özkan, Sinek Sekiz Yayınevi / Sürdürülebilir Yaşam Kitapları Ankara ISBN: 9786056147524
Morris, H. M., Kuratko, D. F., and Schindehutte, M., 2001, Towards Integration: Understanding Entrepreneurship through frameworks. The International Journal of Entrepreneurship and Innovation, Vol. 2 (1), 35-50.
Patangray, A. J., 2014, Vermicompost: Beneficial Tool for Sustainable Farming. Asian Journal of Multidisciplinary Studies, 2 (8), 254-257. Permakültür Araştırma Enstitüsü, 2010, http://permacultureturkey.org/nedir/, ET: Mart 2016
Ratnatunga, J., & Romano, C., 1997, A citation classics analysis of articles in contemporary small enterprise research, Journal of Business Venturing, Vol. 12 (3), 197-212.
Richards, S. T., & Bulkley, S., 2007, Agricultural entrepreneurs: the first and the forgotten?.Hudson Institute Research Paper, (07-01).
Saday, C., 2013, Vermikültür Üretimi, Yaşanılan Yasal Zorluklar ve Çözüm Yolları İle Üretim Süreçleri ve Gelişimi Konusundaki Deneyimlerinin Aktarılması, TEMA Vakfı Ulusal Vermikültür Çalıştayı Bildiriler Kitabı. Editör: Koray Haktanır. İstanbul, 20- 36.
Sinha, R. K., Herat, S., Agarwal, S., Asadi, R., & Carretero, E., 2002, Vermiculture and waste management: study of action of earthworms Elsinia foetida, Eudrilus euginae and Perionyx excavatus on biodegradation of some community wastes in India and Australia. Environmentalist, 22 (3), 261-268.
Sinha, R. K., Herat, S., Valani, D., & Chauhan, K., 2009, Vermiculture and sustainable agriculture, American-Eurasian Journal of Agricultural and Environmental Sciences, 5, 1-55.
Sullivan, R., 2008, The living culture whose time has come. Ecos, 144, 8-10.
Şahin, A., Atış, E., & Miran, B., 2008, Daha Etkin Tarım-Çevre Politikaları İçin Homojen Alanların Belirlenmesi: Ege Bölgesi Örneği. Ekoloji, 17 (67), 15-23.
Türk, M. & Bekiş, T., 2011, İşletmelerde Rekabetçi Üstünlük Elde Etmede Önleyici (Proaktif) Çevre Yönetimi Yaklaşımı, Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, 15 (1), 65-84
Vanlı, H., Bedük, S., 2013, Sürdürülebilir Ticaret; İklim Değişikliği Ve Vermikültür Sistem İle Organik Gübre Elde Edilmesi. II. Rize Kalkınma Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Rize, 114-123.
Winter, M., 1997, New Policies and New Skills: Agricultural Change and Technology Transfer. Sociologia Ruralis, 37(3), 363-381.
Winter, M., 2007, Sustainable Living: For Home, Neighborhood and Community. Westsong Pub.
Yağmur, B. ve Eşiyok, D., Solucan gübresi: vermikompost – III (Vermikompostun Kullanım Alanları) http://www.dunyagida.com.tr/haber.php?nid=3202, ET: Mart 2016