Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu

Bu araştırma sanal gerçeklik gözlüğü ile işlenen Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi dersinin öğretmen adaylarının din kültürü ve ahlak bilgisi dersine olan tutumlarına etkisini incelemeyi amaçlamıştır. Bu temel amaç doğrultusunda hem nitel hem de nicel araştırma yöntemlerinin birlikte ele alındığı karma yöntem kullanılmıştır. Çalışmanın nicel kısmında deneme öncesi (pre-experimental) desenlerden tek gruplu ön-test – son-test model kullanılmıştır. Bu desen doğrultusunda nicel kısmında sanal gerçeklik teknolojisi kullanılarak işlenen din kültürü ve ahlak bilgisi dersinin öğrencilerin din kültürü ve ahlak bilgisi dersine yönelik tutumlarındaki değişimi incelemek amacıyla Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi eğitim fakültesi sınıf öğretmenliği lisans programında öğrenim gören 32 öğretmen adayı belirlenmiştir. Gönüllülük esasına göre rastgele seçilen bu katılımcılara uygulama öncesinde “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Tutum Ölçeği” ön-test olarak uygulanmıştır. Öğretmen adaylarına Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde 3 saat süresince Dinlerde Kutsal Mekânlar konusu sanal gerçeklik gözlükleri kullanılarak işlenmiştir. Uygulama başında öğretmen adaylarına ön-test olarak uygulanan “Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersi Tutum Ölçeği” etkinlik sonrasında son-test olarak tekrar uygulanmış ve iki ölçmeden elde edilen puanlar arasında bir fark olup olmadığı incelenmiştir. Çalışmanın nitel kısmında ise öğrencilerle uygulama sonunda yarı yapılandırılmış görüşme soruları ile görüşmeler yapılarak nitel veriler toplanmıştır. Araştırmanın kapsamında elde edilen nicel veriler SPSS 20,0 veri analizi programı ile analiz edilmiştir. Verilere ait öntest ve sontest puanları arasındaki farklılıkları anlayabilmek adına Bağımlı Gruplar t Testi analizi kullanılmıştır. Araştırmanın sonucuna göre çalışmaya katılan öğretmen adaylarının din kültürü ve ahlak bilgisi dersi tutum ölçeğinden aldıkları öntest puanlarıyla son test puanları arasında anlamlı bir farklılık çıktığı tespit edilmiştir. Ayrıca öğretmen adaylarının sanal gerçeklik gözlüğü ile yapılan dersi çok sevdiği ve derse motive oldukları belirlenmiştir. Son olarak sanal gerçeklik gözlüklerinin ara vermeden uzun süre kullanımdan sonra bazı katılımcılarda baş ağrısı, baş dönmesi yorulma gibi belirtilerin ortaya çıktığı görülmüştür. 

The Attitude of Preservice Teachers’ for Religious Teaching Based on Virtual Reality Glasses

This study aims to examine the effect on the attitude towards the lesson of the preservice teachers of Religious Culture and Moral Knowledge lesson taught with the virtual reality glasses. For this main purpose, a mixed method which includes both qualitative and quantitative research methods, has been used. In the quantitative part of the study, pre-experimental pre-test - post-test model with single group has been used. In the direction of this design, 32 preservice teachers who study in Hatay Mustafa Kemal University education faculty classroom teaching education program have been determined to examine the change on the attitude towards the lesson of the preservice teachers of Religious Culture and Moral Knowledge lesson taught with the virtual reality technology. “Religious Culture and Moral Knowledge Attitude Scale” has been applied as a pre-test to the participants who has been selected randomly on the basis of volunteerism. The Sacred Places subject in religions has been taught to the preservice teachers by being used the virtual reality glasses for 3 hours in the Religious Culture and Moral Knowledge lesson. “Religious Culture and Moral Knowledge Attitude Scale” which has been applied as a pre-test at the beginning of the application, has been applied as post-test again and it has been examined whether there is a difference between the scores obtained from the two measurements. In the qualitative part of the study, the qualitative datas has been collected by interviewing the students with semi-structured interview questions at the end of the application. The quantitative datas obtained within the research have been analyzed with SPSS 20.0 data analysis program. Dependent Groups t Test analysis has been used to understand the differences between the pre-test and post-test scores. According to the results of the study, it has been determined that there is a significant difference between the pre-test scores and the post-test scores obtained from “Religious Culture and Moral Knowledge Attitude Scale” of the preservice teachers who participate to the study. In addition, it has been determined that preservice teachers have liked much the lesson taught with the virtual reality glasses and motivate the lesson. Finally, after the long-term use of virtual reality glasses without a break, the symptoms such as headache, dizziness and fatigue has been observed in some participants.

___

  • Airasian, P. W. & Walsh, M. E. (1997). Constructivist cautions. Phi Delta Kappan, 78(6), 444- 449.
  • Aktamış ve Arıcı (2017). Sanal Gerçeklik Programlarının Astronomi Konularının Öğretiminde Kullanılmasının Akademik Başarı ve Kalıcılığına Etkisi. Mersin University Journal of the Faculty of Education, 9(2), 58-70.
  • Brophy, J. (1996). Motivating students to learn. Madison, WI: McGraw Hill.
  • Baştürk, R. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. A. Tanrıöğen (Ed.) içinde, Deneme modelleri (ss. 29-54). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Bayraktar, E. ve Kaleli, F. (2007). Sanal Gerçeklik ve Uygulama Alanları, Dumlupınar Üniversitesi, Akademik Bilişim Konferansları, Kütahya.
  • Bilgin, B., ve Selçuk, M. (1997). Din Öğretimi Özel Öğretim Yöntemleri. Ankara: Gün Yayıncılık.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
  • Civelek-Oruç, M.,Yıldırım, İ.M., İmamoğlu, Ö., Demirel, G. ve Bilgin, M. B. (2017). Sanal Gerçeklik Uygulamalarının Müzelere Yansımaları: Ayasofya ve Louvre Müzelerinin Karşılaştırmalı Bir Analizi, Eurasian Conference on Language & Social Sciences, 22-24 Mayıs, Antalya.
  • Çavaş, B., Huyugüzel Çavaş, P. ve Taşkın Can, B. (2004). Eğitimde sanal gerçeklik, The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 3(4), 110-116.
  • Demir, R. (2008). Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenlerinin Derslerde Araç-Gereç Kullanma Bilgi Ve Alışkanlıkları (Adana Örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Adana.
  • Demir, R. (2017). Beyin Temelli Öğrenme Yaklaşımına Dayalı Din Öğretimi. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Doğan, R., ve Tosun, C. (2003). İlk Öğretim 4. ve 5. Sınıflar İçin Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretimi Özel Öğretim Yöntemleri. Ankara: Pegam A Yayıncılık.
  • Gömleksiz, M. N. & Bulut, İ. (2007). Yeni Fen ve Teknoloji Dersi Öğretim Programının Uygulamadaki Etkililiğinin Değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 76-88.
  • Heim, M. (1993). The Metaphysics of Virtual Reality, s. 109, Oxford University Press: NY.
  • Kaleci, D. , Tepe, T. , Tüzün, H . (2017). Üç Boyutlu Sanal Gerçeklik Ortamlarındaki Deneyimlere İlişkin Kullanıcı Görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 0 (3), 669-689.
  • Karasar, N. (1999). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
  • Karasar, Ş. (2004). Eğitimde Yeni İletişim Teknolojileri -İnternet ve Sanal Yüksek Eğitim, The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3 (4), 117-125.
  • Kayabaşı, Y. (2005). Sanal gerçeklik ve eğitim amaçlı kullanılması. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(3):151-158.
  • Kayapa, N. ve Tong, T. (2011). Sanal Gerçeklik Ortamında Algı, Sigma 3; 348-354.
  • Korkmaz, M. (2014). Din Öğretimi Teknolojisi ve Materyal Geliştirme, Kayseri: Tezmer.
  • Küçük, S., Yılmaz, R., & Göktaş, Y. (2014). İngilizce Öğreniminde Artırılmış Gerçeklik: Öğrencilerin Başarı, Tutum ve Bilişsel Yük Düzeyleri. Eğitim ve Bilim, 39(176).doi:http://dx.doi.org/10.15390/EB.2014.3595
  • Martin, S., Diaz, G., Sancristobal, E., Gil, R., Castro, M. ve Peire, J. (2011). New technology trends in education: Seven years of forecasts and convergence. Computers and Education, 57(3), 1893-1906.
  • Özdemir, Ş. ve Çelik, R. (2017). Din Kültürü Ve Ahlak Bilgisi Dersi Tutum Ölçeğinin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması. Amasya Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi - AUID, 4 (8), 7-20. DOI: 10.18498/amauifd.325822.
  • Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 3(1), 1303-6521.
  • Selçuk, M. (2005). Çocuğun Eğitiminde Dini Motifler. Ankara: Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Sherman, W. R. ve Craig A. B. (2003). Understanding Virtual Reality. Elsevier Science, USA.
  • Sherman, W. R., Craig A. B. ve Will, J. D. (2009). Developing Virtual Reality Application: Foundation of Effective Design. China: Morgan Kaufmann Publication.
  • Tepe, T, Kaleci, D. & Tüzün, H. (2016). Eğitim Teknolojilerinde Yeni Eğilimler: Sanal Gerçeklik Uygulamaları. 10th International Computer and Instructional Technologies Symposium (ICITS). 16-18 May 2016, Rize, Türkiye.
  • Wu, H.K., Lee, S. W. Y., Chang, H. Y. ve Liang, J. C. (2013). Current status, opportunities and challenges of augmented reality in education, Computers and Education, 62, 41-49.
  • Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, H. ve Huyugüzel Çavaş, P. (2007). Reliability and Validity Study of the Students’ Motivation toward Science Learning (SMTSL) Questionnaire. Elementary Education Online, 6(3), 430-440.

___

Bibtex @araştırma makalesi { mjss498303, journal = {MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi}, issn = {1694-7215}, address = {Chyngyz Aytmatov Campus, 720038, Djal, Bishkek, KYRGYZSTAN}, publisher = {Kırgızistan Türkiye Manas Üniversitesi}, year = {2019}, volume = {8}, number = {1}, pages = {847 - 861}, doi = {10.33206/mjss.498303}, title = {Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu}, key = {cite}, author = {Demir, Rıdvan} }
APA Demir, R. (2019). Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu . MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi , Ek Sayı 1 , 847-861 . DOI: 10.33206/mjss.498303
MLA Demir, R. "Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu" . MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 8 (2019 ): 847-861 <
Chicago Demir, R. "Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu". MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 8 (2019 ): 847-861
RIS TY - JOUR T1 - Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu AU - RıdvanDemir Y1 - 2019 PY - 2019 N1 - doi: 10.33206/mjss.498303 DO - 10.33206/mjss.498303 T2 - MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi JF - Journal JO - JOR SP - 847 EP - 861 VL - 8 IS - 1 SN - 1694-7215- M3 - doi: 10.33206/mjss.498303 UR - Y2 - 2019 ER -
EndNote %0 MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu %A Rıdvan Demir %T Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu %D 2019 %J MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi %P 1694-7215- %V 8 %N 1 %R doi: 10.33206/mjss.498303 %U 10.33206/mjss.498303
ISNAD Demir, Rıdvan . "Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu". MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 8 / 1 (Şubat 2019): 847-861 .
AMA Demir R. Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu. MJSS. 2019; 8(1): 847-861.
Vancouver Demir R. Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi. 2019; 8(1): 847-861.
IEEE R. Demir , "Sanal Gerçeklik Gözlüğüne Dayalı Din Öğretimine Yönelik Öğretmen Adaylarının Tutumu", , c. 8, sayı. 1, ss. 847-861, Şub. 2019, doi:10.33206/mjss.498303