Öz
Bu çalışmada, AB çevre mevzuatı ile Türkiye’nin Birlik çevre mevzuatına uyum durumu,
AB ve Türkiye’nin su koruma politikası ile gelişmiş su yönetimi konularına yer verilmiştir. AB
çevre mevzuatının Türk çevre mevzuatına uyumu konusunda birçok çalışma yapılmaktadır. Ayrı-
ca bu çalışmada, AB ve Türk çevre mevzuatının aynı amaçları hedeflemelerine karşın aralarında
hala farklılıklar olduğuna işaret edilmiştir. Genel olarak, Türk su yönetimi mevzuatı, özellikle
standartlar, izleme gereklilikleri ve ölçme yöntemleri bakımından AB çevre mevzuatından çok
farklı durumdadır. Türkiye’de su kalitesi gerektiği biçimde izlenememekte ve gereksinimi duyulan
veri bankası oluşturulamamaktadır. Türkiye’de AB Su Çerçeve Direktifi’nin uygulanması
konusunda en öncelikli konular, kurumsal yapılanmada su ile ilgili görevlerin birçok kuruluşa
dağılmış olması ve bundan doğan koordinasyon eksikliği ile su havzaların sınırlarının idari-siyasi
sınırlarla örtüşmemesi konularına çözüm getirilmesidir. Bu çalışma sonucunda, Türkiye’de
su yönetimi konusunda birçok yasa ile kurumsal gelişme sağlanabileceği, bu düzenlemelerin ve
kurumsal çerçevelerin şu anda AB gerekliliklerini tam olarak karşılamasa da var olan sistemi
geliştirip güçlendireceği ortaya çıkmıştır.
___
Anonim a. (2001). Avrupa Birliği’nde ve Türkiye’de Çevre Mevzuatı, Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yay.
Anonim b. (2002). Türkiye’deki Çevre ile İlgili Mevzuatın Analizi Projesi Final Raporu,
Çevre Bakanlığı, Ankara. Anonim c. (1997). Su Kalitesi Yönetim Semineri, D.S.İ., İçme Suyu ve Kanalizasyon
Daire Başkanlığı, Ankara. Anonim d. (2001). Carl Bro Raporu, Su Yönetimi Konusunda Yasal ve Kurumsal Güçlen- me, Avrupa Birliği Su Yönetimi Konusundaki Yasal Gerekliliklerin Yerine Getirilebilmesi
İçin Yasal ve Kurumsal Gelişme Raporu, Çevre Bakanlığı, Ankara. Anonim e. (2002). Türkiye’deki Çevre ile İlgili Mevzuatın Analizi Projesi Final Raporu,
Çevre Bakanlığı, Ankara. Anonim f. (2003). Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, Avrupa Birliği Müktesabatı’nın Üst- lenilmesine İlişkin Gözden Geçirilmiş Türkiye Ulusal Programı, Temmuz, Ankara.
Anonim g. (2003). Avrupa Çevre Ajansı, Avrupa’nın Çevre Sorunları: 3. Değerlendirme Raporu, Ankara.
Anonim h. (2004). Türkiye’nin Katılım Yönünde İlerlemesi Hakkında 2004 Yılı Düzenle- me Raporu, Ankara.
Avrupa Birliği Genel Sekreterliği / http://www.abgs.gov.tr Avrupa Komisyonu Türkiye Delegasyonu / http://www.avrupa.info.tr Budak, S. (2000). Avrupa Birliği ve Türk Çevre Politikası, Ankara.
Civelek, İ. (1998). Çevre Mevzuatı El Kitabı, Trabzon.
Durmaz, B. (2004). Avrupa Birliği’nde Çevre Politikası Alanında Muhtemel Müzakere
Sürecine Yönelik Gerekli Hazırlıkların Örneklerle Çalışılması, (Uzmanlık Tezi), Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, Sektörel ve Bölgesel Politikalar Dairesi, Ankara. Egeli, G. (1996). Avrupa Birliği ve Türkiye’de Çevre Politikaları, Ankara: Türk Çevre Vakfı Yayını.
European Commission, Environment / http://www.europa.eu.int/comm İktisadi Kalkınma Vakfı / http://www.ikv.org.tr Maden, T. (2005). Avrupa Birliği Çevre Politikaları, (Y.Lisans Tezi), Hacettepe Üniver- sitesi, Ankara.
Okumuş, İ. (2003). Avrupa Birliği Su Politikası ve Su Kalitesi Düzenlemeleri, Ankara.