Aktörler Kurumsal Değişime Direnir mi? Türk Emniyet Teşkilatı Örneği
Bu çalışmada kurumsal mantıkların değişimi üzerinden ele alınan kurumsal de-
ğişime direnişin neden ve nasılı Türk Emniyet Teşkilatı örnekliğinde araştırılmıştır. Gö-
mülü Teori yöntemleri kullanılarak yapılan incelemede; otoriteryan kolluk mantığından
demokratik kolluk mantığına geçişe direniş açısından “bağlamsal koşullarca güdülenme,
politik mücadele yönelimi ve yoksunluklara odaklanma” olarak üç ana direniş nedeni
kategorisi ile bunlarla bağlantılı “bireysel ve kolektif direniş stratejileri” olarak iki ana
direniş stratejisi kategorisi ile alt kategorileri tanımlanmıştır. Nihayet kurumsal değişim
karşısında belirli bir niyetle harekete geçip eyleyenleşen aktörlerin direniş göstermelerinin
mümkün olabileceği belirlenmiştir.
This study examines why and how resistance to institutional change occurs, through the change of institutional logics, with a particular case in the Turkish National Police. The study mainly employs sub methods of grounded theory. Resistance to change from the logics of authoritarian law enforcement to the democratic one is studied. Three categories of resistance, as follows, motivation by contextual conditions, tendency for political struggle, and focusing on deprivation are identified. Then, two main categories of resistance strategies, -individual and collectivist-, are defined in relation to the former. In conclusion, it is found possible for actors against institutional change with certain stimulus to go into action and resist to change
___
- Açıkgöz, K. Ü. (2007). Aktif öğrenme, İzmir, Biliş Yayıncılık. Aksoy, G., & Gürbüz, F. (2012). İşbirlikli öğrenme yönteminin 6. sınıf fen ve teknoloji dersinde öğrencilerin akademik başarılarına etkisi, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 24-31.
- Aksu, H. H., & Keşan, C. (2011). İlköğretimde aktif öğrenme modeli ile geometri öğretiminin başarı ve kalıcılık düzeyine etkisi, Karadeniz Fen Bilimleri Dergisi, 1(3), 94-113.
- Aktepe, V., & Aktepe, L. (2009). Fen ve teknoloji öğretiminde kullanılan öğretim yöntemlerine ilişkin öğrenci görüşleri: Kırşehir bilsem örneği, Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 69-80.
- Aykaç, N. (2011). Hayat bilgisi dersi öğretim programında kullanılan yöntem ve tekniklerin öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Sinop ili örneği), Kastamonu Eğitim Dergisi, 19(1), 113-126.
- Bulut, G. (2010). İlköğretim (678. sınıf) fen ve teknoloji öğretmenlerinin öğretim yöntem ve tekniklerini kullanma alışkanlıkları (Hatay ili örneği), Yüksek Lisans Tezi, Fırat Ünv., Fen Bilimleri Enstitüsü.
- Çelikkaya, H. (1999). Öğretmenlik mesleğine giriş (eğitim ve eğitimcilik), İstanbul, Alfa Yayınları.
- Çullu, F. (2003). Aktif öğrenmenin yüklemler, başarı ile hatırda tutma üzerindeki etkileri ve öğrenci görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Demirel, Ö. (2007). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme, Ankara, Pegem A Yayınclık.
- Demirel, Ö. (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri, öğretmen sanatı, Ankara, Pegem A Yayıncılık.
- Demirezen, S. (2001). Öğretmenlerin öğretim stratejileri ile öğretim yöntem ve tekniklerine ilişkin görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Erden, M. (1998). Eğitimde program değerlendirme, Ankara, Anı Yayıncılık.
- Fidan, N. (1986). Okulda öğrenme ve öğretme, Ankara, Kadıoğlu Matbaası.
- Fidan, N., & Erden, M. (1998). Eğitime giriş, İstanbul, Alkım Yayıncılık.
- Güven, E. (2011). Kaynaştırma uygulamasının yapıldığı sınıflarda işbirlikli öğrenmenin müzik öğretimi üzerindeki etkileri, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Kalem, S., & Fer, S. (2003). Aktif öğrenme modeliyle oluşturulan öğrenme ortamının öğrenme, öğretme ve iletişim sürecine etkisi, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3(2), 433-461.
- Karamustafaoğlu, S., & Kandaz, U. (2006). Okul öncesi eğitimde fen etkinliklerinde kullanılan öğretim yöntemleri ve karşılaşılan güçlükler, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 65-81.
- Kılıç, C. (2010). İlköğretim okullarında (devletözel) ve dershanelerde görev yapan fen ve teknoloji öğretmenlerinin kullandıkları öğretim yöntem ve teknikleriyle ilgili öğrenci görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Kılıç, Ç. (2003). İlköğretim 5. sınıf matematik dersinde van hiele düzeylerine göre yapılan geometri öğretiminin öğrencilerin akademik başarıları, tutumları ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Küçükahmet, L. (2006). Öğretimde planlama ve değerlendirme, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım.
- Mayring, P. (1996). Einführung in die qualitative Sozialforschung, Weinheim, Psychologie Verlags Union. (Almancadan çevirenler: Adnan Gümüş & M. Sezai Durgun, 2000, Adana, Baki Kitabevi).
- Narlı, S. (2005). Geliştirilen başarı testi ile geleneksel ve aktif öğrenme yöntemlerinin sayısal denklik konusunun öğretiminde başarıya etkisinin değerlendirilmesi, Doktora Tezi, D.E.Ü., Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Ocak, G. (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri, G. Ocak (Editör), Yöntem ve teknikler, (ss. 213-282), Ankara, Pegem A Yayıncılık.
- Önal, H., & Güngördü, E. (2008). Coğrafya öğretiminde aktif öğrenme uygulamaları (hava kirliliği), Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(19), 60-74.
- Önce, G., Kayabaşı, A., & Fettahlıoğlu, H. S. (2008).Öğrencilerin iş uyumlarının geliştirilmesi için etkin öğretim yöntemlerinin belirlenmesi üzerine bir uygulama, KMU İİBF Dergisi, 10(14), 384-400.
- Özay Köse, E. (2011). Öğretmen adaylarının öğretim yöntem ve tekniklerini kullanabilme düzeyleri, C.B.Ü., Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 71-88.
- Özbek, R. (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri, G. Ocak (Editör), Öğrenme-öğretme süreci, (ss. 137-169), Ankara, Pegem A Yayıncılık.
- Özer, B. (2007). Öğrenci merkezli karma öğretim yönteminin öğretimde planlama değerlendirme dersinde akademik başarı ve eleştirel düşünmeye etkisi, Doktora Tezi, Fırat Ünv., Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Sakallı, M., Hürsen, Ç., & Özçınar, Z. (2006). Öğretmen adaylarının gözlemlerine göre öğretmenlerin öğretim yöntemlerini kullanma sıklıkları, 6th International Educational Technology Conference, KKTC, Doğu Akdeniz Üniversitesi.
- Sansar, S. B. (2010). Okul öncesi öğretmenlerin fen öğretimine yönelik tutumları ile fen etkinliklerinde kullandıkları yöntemler arsındaki ilişkinin incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Saracaloğlu, A. S., & Karasakaloğlu, N. (2011). Türkçe öğretmenlerinin öğretimde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri, İlköğretim Online, 10(3), 951-960.
- Sağlam, U. G. (2011). 6-7-8. sınıf matematik öğretmenlerinin öğretim yöntem/ teknik ve materyallerine ilişkin görüşleri, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
- Seyhan, G., & Gür, H. (2002). İlköğretim 7. sınıf matematik öğretiminde aktif öğrenme yaklaşımı ile ilgili öğrenci görüşleri, V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Ankara, ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi.
- Soylu, Y. (2009). Sınıf öğretmen adaylarının matematik derslerinde öğretim yöntem ve teknikleri kullanabilme konusundaki yeterlilikleri üzerine bir çalışma, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 1-16.
- Sünbül, A. M. (2010). Öğretim ilke ve yöntemleri, Konya, Eğitim Akademi.
- Şeremet, M., & Okan, Y. (2010). Yükseköğretim coğrafya eğitiminde kullanılan öğretim yöntemleri ve materyallerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 675-702.
- Taşpınar, M. (2010). Kuramdan uygulamaya öğretim yöntemleri, Ankara, Data Yayınları.
- Uşun, S. (2007). Öğretim ilke ve yöntemleri, A. S. Saraçoğlu & H. H. Bahar (Ed.), Öğretim yöntem ve teknikleri, (ss. 137-183), İstanbul, Lisans Yay.
- Ünlü, M., & Aydıntan, S. (2011). İşbirlikli öğrenme yönteminin 8. sınıf öğrencilerinin matematik dersi permütasyon ve olasılık konusunda akademik başarı ve kalıcılık düzeylerine etkisi, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(3), 1-16.
- Varış, F. (1996). Eğitimde program geliştirme, Ankara, Alkım Yayınları.
- Vural, B. (2006). Eğitim-öğretimde planlama-ölçme ve stratejiler, İstanbul, Hayat Yayıncılık.
- Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
- Yıldırım, H. (2011). Probleme dayalı öğrenme ve proje tabanlı öğrenme yöntemlerinin ilköğretim öğrencilerinin başarılarına ve tutumlarına etkisi, Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Ünv., Eğitim Bilimleri Enstitüsü.