19788

Aile İçi Şiddet: Bir Kamu Politikası Analizi

Öz “Aile içi şiddet”, “kadına karşı şiddet” konusu son zamanlarda kamuoyunda tartışmalarla güncelliğini koruyan gündemlerden biridir. İster aile bireylerine ister kadına yönelik olsun şiddetin her türü, hemen hemen her yerde yaygın bir toplumsal problem olarak kabul görmektedir. Bu çalışmada alan araştırmasından elde edilen verilerle, aile içi şiddet konusundaki kamu politikasının analiz edilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, konu ile ilgili literatür taramasının yapılmasının yanında, ikincil veriler ile de zenginleştirilmiştir.Çalışma sonucunda, kamu politikası oluşturma sürecinde aktif rol oynayan aktörlere bir takım öneriler de sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Politikası, Kamu Politikası Analizi, Kötü Muamele, Aile İçi Şiddet, Polis ve İç Güvenlik Araştırmaları

PDF

___

Aile İçi Şiddete Son Kampanyası. (2012). www.aileicisiddeteson.com/aile-ici-siddeteson- istatistikleri, (Erişim tarihi: 02.04.2012).
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı. (2012). www.aile.gov.tr, (Erişim tarihi: 12.06.12).
Aktaş, Aliye Mavili. (2006). Aile İçi Şiddet: Kadının ve Çocuğun Korunması. Ankara: Elma Yayınevi.
Altınay, Ayşe Gül ve Arat, Yeşim. (2007). Türkiyede Kadına Yönelik Şiddet. www.kadinayoneliksiddet. org, (Erişim tarihi: 12.06.12).
Arendt, Hannah. (1997). Şiddet Üzerine. Çev. Bülent Peker, İstanbul: İletişim Yayınları.
Atatürk Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi AÜAÖF. (2012). Kamu Yönetimi, Erzurum: Atatürk Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü BKSGM. (2012a). Aile İçi Şiddetle Mücadele El Kitabı, www.aileicisiddet.net, (Erişim tarihi: 12.06.12).
Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü BKSGM. (2012b). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetle Mücadele Ulusal Eylem Planı 2007-2010. www.aileicisiddet.net, (Erişim tarihi: 12.06.12).
Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü BKSGM. (2012c). www.aileicisiddet. net, (Erişim tarihi: 12.06.12).
Bozkurt, Ömer; Ergun, Turgay ve Sezen, Seriye. (2008). Kamu Yönetimi Sözlüğü (2. Baskı). Ankara: TODAİE Yayınları.
Brenner, John ve Summerfield, Betsy. (1996). Building a Workplace Violence Plan. VCCA Journal, 10 (2), pp. 31-35.
Çevik, Hasan Hüseyin ve Demirci, Süleyman. (2008). Kamu Politikası: Kavramlar, Aktörler, Süreç, Modeller, Analiz, Karar Verme. Ankara: Seçkin Yayınları.
Downs, Anthony. (1972). Up and Down with Ecology-the Issue-Attention Cycle. Public Interest, p.38-50., http://www.unc.edu/~fbaum/teaching/POLI891_Sp10/articles/ Downs_Public_Interest_1972.pdf, (Erişim tarihi: 21.02.2012).
Dunn, William N. (1994). Public Policy Analysis: An Introduction (Second Edition). New Jersey: Prentice Hall.
Dursun, Çiler. (2008). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet ve Haber Medyası: Alternatif Bir Habercilik. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. www.aileicisiddet.net, (Erişim tarihi: 12.06.12).
Görmez, Kemal; Bayat, Bülent; Sezal, İhsan; Göka, Erol; Köse, Ruhi; Özcan, Yusuf Ziya; Kutlugün, Devran; Sarımeşe, Muzaffer, Kentli, Koray ve Cavcav, Demet. (1998). Aile İçinde ve Toplumsal Alanda Şiddet. Ankara: Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu Başkanlığı Yayınları.
Güneş, İsmail D. (2012). 3 Eylül 2012 tarihli görüşme.
Gürcan, Ayşen. (2006). Aile İçi Şiddet. Toplumsal Bir Sorun Olarak Şiddet Sempozyumu. http://e-kutuphane.egitimsen.org.tr/pdf/1594.pdf, (Erişim tarihi: 12.06.12).
Haktankaçmaz, M. İlker. (2012). Yerel Yönetimler Neden Kadına Yönelik Koruma Hizmetlerinin Sunumunda Temel Aktörler Olamazlar. İdarecinin Sesi Dergisi, Sayı: 149. www.tid.web.tr, (Erişim tarihi: 12.06.2012).
Harvard Family Research Project. (2012). Evaluation Based on Theories of the Policy Process, http://www.hfrp.org/evaluation/the-evaluation-exchange/issue-archive/advocacy- and-policy-change/evaluation-based-on-theories-of-the-policy-process, (Erişim tarihi: 12.06.12).
İçli, Tülin G., Öğün, Aslıhan ve Nilüfer, Özcan. (1995). Ailede Kadına Karşı Şiddet ve Kadın Suçluluğu. Ankara:Kadının Statüsü ve Sorunları Genel Müdürlüğü Yayınları.
Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü KSGM. (2012). Tarihçe, www.kadininstatusu.gov. tr, (e.t., 12.06.12).
Karınca, Eray. (2008). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddetle İlgili Ulusal ve Uluslararası Yasal Düzenlemeler. Ankara: BKSGM.
Kaptı, Alican. (2011).Kamu Politika Süreci: Teorik Perspektifler. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Keane, John. (2009). Şiddet ve Demokrasi. Ankara: İmge Yayınevi.
Keleş, Ruşen ve Ünsal, Artun. (1982). Kent ve Siyasal Şiddet. Ankara: Ankara Üniversitesi SBF Basın ve Yayın Yüksek Okulu Basımevi.
Kıran, Ayşe (Eziler) ve Büker, Seçil. (1999). Reklamlarda Kadına Yönelik Şiddet: Şiddetin Nesnesi Kadın. İstanbul: Yeni Alan Yayıncılık.
Korkut-Owen, Fidan ve Owen, Dean W. (2008). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet. Ankara: BKSGM.
Riches, David. (2003). Antropolojik Açıdan Şiddet. Çev. Dilek Hattatoğlu. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
RG. 12.10.2004, 5237, Türk Ceza Kanunu.
Sabah Gazetesi (2012). Türkiyenin Aile İçi Şiddet Haritası. http://www.sabah.com. tr/Gundem/2012/05/04/turkiyenin-aile-ici-siddet-haritasi, (Erişim tarihi: 02.04.2012).
Shafritz, Jay M., Layne, Karen S. ve Borick, Christopher P. (2005). Classics of Public Policy. New York: Pearson Longman.
Türk Hukuk Sitesi. (2012). Madde Gerekçesi. http://www.turkhukuksitesi.com/serh. php?did=1343, (e.t., 06.06.12).
Türk Dil Kurumu, (2012). Güncel Türkçe Sözlük. http://www.tdk.gov.tr/index. php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.4fcf3079367b46.04071233, (Erişim tarihi: 06.06.12).
Türkdoğan, Orhan. (1996). Sosyal Şiddet ve Türkiye Gerçeği. İstanbul: Timaş Yayınları.
Yaman Efe, Şengül ve Ayaz, Sultan. (2010). Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet ve Kadınların Aile İçi Şiddete Bakışı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11: 23- 29.
Zaman Gazetesi. (2012). Adliye İstatistikleriyle Aile İçi Şiddetin Fotoğrafı. http://zaman. com.tr/haber.do?haberno=1228903&title=adliye-istatistikleriyle-aile-ici-siddetinfotografi, (e.t., 02.04.2012).