Yabancı Bankaların Bankacılık Sektörü Aktif Kârlılığı Üzerindeki Etkileri: BRICS-T Örneği

Öz Finansal piyasalarda rekabetin artması ve finansal serbestleşmenin hız kazanması nedeniyle bankalar uluslararasılaşma yoluna giderek, daha fazla kar ve daha fazla müşteriye sahip olabilmek için yeni pazarlara açılmayı tercih edebilmektedirler. Yabancı banka şeklinde ortaya çıkan bu olgu, son yıllarda özellikle gelişmekte olan ülkelerde kendilerini göstermektedir. Gelişmekte olan ülkeler olarak değerlendirilen BRICS-T ülkeleri sahip oldukları nüfus ve ekonomik nedenlerle yabancı bankaların risk iştahını arttıran bir grup olarak görülmektedir. Bu çalışmada 2006-2016 yılları arası BRICS (Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin ve Güney Afrika) ve Türkiye’deki yabancı bankaların varlığının bankacılık sektörü üzerindeki etkisi incelenmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda, Aktif Kârlılık Oranı (ROA) bağımlı değişken; Enflasyon, Büyüme, Mevduat, Net Faiz Marjı ve Yabancı Banka Aktifleri oranları da bağımsız değişken olarak kabul edilip, dengeli panel veri yöntemi kullanılmıştır. Aktif kârlılık oranına, yabancı banka aktifleri, net faiz marjı ve büyümenin pozitif etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

BRICS, Yabancı banka, Aktif Kârlılık, Panel veri

Effects of Foreign Banks on the Profitability of Banking Sector Assets: BRICS-T Example

PDF

___

Aktaş, H. ve Kargın, M. (2007). Türk Bankacılık Sektöründeki Yabancı ve Ulusal Bankaların Finansal Oranlar Açısından Karşılaştırılması. Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(2), 31-45.
Anderson, R. W. ve Chantal, K. (1998). Transition Banking. Financial Development of Central and Eastern Europe. Clarendon Press. Oxford, WP/06/189.
Ay, H. (2005). Yatırım Teşviklerinin Sabit Sermaye Yatırımları Üzerindeki Etkisi. Selçuk Üniversitesi Karaman İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 2(5), 176-180.
Apak, S. ve Aykut, T. (2007). Bankacılık Kredileri ve Yabancı Sermaye Yatırımlarının Politik Riske Göre Değerlendirilmesi: Türkiye Örneği. Muhasebe ve Finansman Dergisi, 33, 31-43.
Arshad, R. (2012). Impact of Foreign Bank’s Profitability on Domestic Bank’s Earnings in BRIC. Umeå School of Business and Economics, Spring semester, Doktora Tezi.
Baltacı, N. (2011). Geçiş Ekonomilerinde Yabancı Bankaların Piyasaya Girmesinin Kredi Tahsisine Etkisi: 1995 Sonrası Karşılaştırmalı Bir Analiz, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi. BDDK (2018). Bankalarımız 2017, 327, 15-50.
Boadi, I. (2015). Effects of Foreign Banks Entry on the Operations of Domestic Banks Empirical Evidence from Ghana. International Journal of Business and Management, 10(12), 54-71.
Bumin, M. (2007). Türk Bankacılık Sektöründe Yabancı Bankalar, Ankara: Turhan Kitabevi.
Claessens, S., Demirgüç, K. A. ve Huizinga, H. (2001). How Does Foreign Entry Affect Domestic Banking Markets? Journal of Banking and Finance, 25, 891-911.
Çakar, V. (2003). Yabancı Sermayeli Banka Girişleri ve Ulusal Bankacılık Sektörleri Üzerindeki Etkileri, Uzmanlık Yeterlilik Tezi.
Çamoğlu, M. S. ve Akıncı, M. (2012). Türkiye’de Sektörel Banka Kredilerinin Gelişimi: Bir Zaman Serisi Analizi. Celal Bayar Üniversitesi Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 19(1), 50-75.
Dages, B. G., Goldberg, L. ve Kinney, D. (2000). Foreign and Domestic Bank Participation in Emerging Markets: Lessons from Mexico and Argentina. Federal Reserve Bank of New York Economic Policy Review, 6(3), 17–35.
Demirci, S. (2017). İmalat Sanayi Sektöründe Kârlılığın Belirleyicileri: TCMB Sektör Bilançolarıyla Panel Veri Analizi (1996-2015). Ege Akademik Bakış Dergisi, 17(3), 381-394.
Erdönmez, P. A. (2004). Finansal Krizler Sonrası Gelişmekte Olan Ülkelerde Yabancı Bankalar. T.B.B. Bankacılık ve Araştırma Grubu, Bankacılar Dergisi, 1, 50-75.
Goldberg, L. S. (2004). Financial-Sector Foreign Direct İnvestment And Host Countries: New And Old Lessons. FRB of New York Staff Report, 10, 170-190.
Ekşi, H. İ., Taşdemir, A. ve Hacıevliyagil, N. (2016). Mülkiyet Yapısının Finansal Oranlar Üzerindeki Etkisi: Mevduat Bankalarında Uygulama. Kastamonu Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12, 540-555.
McKinnon, R. I. (1988). Financial Liberalisation in Retrospect: Interest Rate Policies in LDCs. The State of Development Economics, Oxford: Basil Blackwell, 3, 1-39.
Okuyan, H. ve Karataş, Y. (2017). Türk Bankacılık Sektörünün Kârlılık Analizi. EGE Akademik Bakış Dergisi. 17(3), 395-406.
Özsoylu, A. F. ve Algan, N. (2011). Dünya Ekonomisinin Yeni Aktörleri: BRICBrezilya. Rusya. Hindistan. Çin, İstanbul: Karahan Kitabevi.
Sanyal, P. ve Shankar, R. (2011). Ownership, Competition, And Bank Productivity: An Analysis of Indian Banking in the Post-Reform Period. International Review of Economics and Finance, 20, 225-247.
Şahözkan, B. C. (2003). Banka Birleşmeleri. Türkiye Bankalar Birliği Dergisi, 233, 250-265.
Saovanee, C. (2005). Comparative Study of Domestic and Foreign Bank Performance in Thailand: The Regression Analysis, Economic Change and Restructuring, 38(1), 63–83.
TBB Araştırma Grubu (2005). Türkiye’de Yabancı Bankalar. Bankacılar Dergisi, 52, 1-50.
https://www.ineteconomics.org/perspectives/blog/brics-to-play-a-leading-rolein-driving-future-global-economic-growth